#580 De bezem of de bok
'Shh, stil, daar zijn ze.'
Japie duwt Hendrika bijna om van opwinding. Hendrika kijkt omhoog maar zij ziet ze nog niet.
'Daar, daar gaan ze.'
Nu ziet Hendrika het ook. Ze trekt Japie naar achteren zodat ze nu helemaal achter een grote struik verborgen zitten.
Wel tien, misschien vijftien bokkenrijders vliegen door de lucht.
'Wauw, moet je die capes zien wapperen.'
'Ja, die bokken zijn wel heel snel hè? Wel zeker zo hard als vijf paarden. Nee, tien paarden,' verbetert Hendrika zichzelf.
'Mijn opa heeft een paardenkar met vier paarden. Die gaan al heel snel.'
'Ja,' beaamt Japie en hij kruipt weer een beetje achter de struik vandaan.
'Ik heb nog nooit vliegende bokken gezien. Ze zijn vast en zeker betoverd.' Hendrika kijkt Japie met glanzende ogen aan.
'Nou, dat weet ik niet, maar de bokkenrijders hebben wel net zo'n puntmutsen en maskers als de heksen die we laatst op de Heksenberg gezien hebben.'
Het licht van de fakkel die de voorste bokkenrijder omhoog houdt, wordt steeds feller.
'Pas op dat ze je niet zien,' zegt Hendrika met bevende stem. 'Ze vermoorden alles en iedereen die ze tegenkomen.'
'Nee hoor, alleen maar akelige rijke landheren. Ons helpen ze, want wij zijn arm.'
'Als ik groot ben, word ik ook bokkenrijder en ga ik arme mensen helpen.'
'Dat kan helemaal niet, jij bent een meisje. Jij wordt een heks.'
'Niet!'
'Wel, meisjes kunnen geen bok rijden.'
'Ik heb ook al op een paard van opa gereden. Dan kan ik ook op een bok.'
Japie gooit zijn armen in de lucht over zoveel domheid.
'Bokkenrijders zijn mannen, stoere rovers. Ik word bokkenrijder en zal jou beschermen.' Japie springt op, raapt een grote stok op en steekt hem vooruit als een zwaard. Hij slaat wild om zich heen.
'Pff, dat hoeft helemaal niet hoor. Ik kan mezelf wel beschermen. Ik word gewoon heks én bokkenrijder. Dan pak ik de ene keer de bezem en de andere keer de bok van stal.'
Een grote windvlaag trekt over Japie en Hendrika heen.
'Ze stinken wel hè?'
'Nou, zeg dat.' Hendrika knijpt haar neus dicht en kijkt de vliegende groep na.
Opeens draait een van de bokkenrijders zich om en komt terug.
'Hij gaat ons vermoorden, wegwezen,' roept Japie en begint te rennen.
Hendrika staat stijf. Haar hart klopt in haar keel.
'Wat doen jullie hier nog zo laat? Naar huis!' roept de bokkenrijder.
'Mamma?'
________________
@mireille, je mag mijn verhaal ook meenemen/bespreken als het zich daartoe leent.
Altijd leuk als blijkt dat…
Lid sinds
4 jaar 9 maandenRol
Altijd leuk als blijkt dat je moeder meer is dan je vermoedde :) Goede vondsten en thema. GG!
Heel leuk verhaal,…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Heel leuk verhaal, Ancenita. Zeker geschikt voor kinderen, zowel qua taal als inhoud.
@Tony: dankjewel voor je…
Lid sinds
8 maanden 3 wekenRol
@Tony: dankjewel voor je reactie en complimenten
@Emily: ook bedankt voor je compliment. Fijn te horen dat je denkt dat het zal aansluiten bij kinderen.
Dag Ancenita, Top! De…
Lid sinds
13 jaar 5 maandenRol
Dag Ancenita,
Top! De Bokkenrijders en de Heksenberg. Goede vondst om die laatste er ook bij te halen. Sluit mooi aan bij de goed gekozen titel en het feit dat je een jongetje en een meisje als HP opvoert.
Mooi afgerond verhaal waarbij de twist op het einde perfect aansluit bij de titel en het gesprek tussen het jongetje en het meisje.
Voor kinderen ook een mooi thema. Gelijkwaardigheid van jongens en meisjes, man en vrouw.
Ik voelde me weer jongetje bij het lezen. Dat is voor mij de meetlat bij kinderverhalen.
ZGG
Angus, Wat een mooie…
Lid sinds
8 maanden 3 wekenRol
Angus,
Wat een mooie feedback. Leuk dat je weer jongetje gevoeld hebt bij dit verhaal.
Ik had er niet zo bewust bij stilgestaan dat zowel een jongen als meisje zich met de HP zou kunnen identificeren. Het verhaal ontstond gewoon. Fijn dat je dit ook teruggeeft. Kan ik het bewuster gaan inzetten.
Goed, Ancenita, dit verhaal…
Lid sinds
9 jaar 1 maandRol
Goed, Ancenita, dit verhaal mag zo in een kadertje geplaatst worden in het kasteel van Bokrijk.
Gi, bedankt voor het mooie…
Lid sinds
8 maanden 3 wekenRol
Gi, bedankt voor het mooie compliment.
Voor mijn laatste bezoek aan Bokrijk moet ik toch enkele decennia terug in mijn geheugen. Maar als kind moest je daar wel geweest zijn. Dus het zou een eer zijn als mijn verhaaltje daar mocht hangen.
Een heerlijk te lezen…
Lid sinds
19 jaar 1 maandRol
Een heerlijk te lezen verhaal met wat spanning door dialoog, handelen en de situatie. Grappige opmerkingen zoals dat het meisje de ene dag een bok en de andere dag een bezem zal kiezen. Sprankelend geschreven. Ik ben benieuwd naar de feedback van Mireille, want erg leerzaam.
Dankjewel Odile voor zo veel…
Lid sinds
8 maanden 3 wekenRol
Dankjewel Odile voor zo veel lof. Ik ben ook benieuwd naar de feedback van Mireille.