#579 Waarom niet... ?

Waarom niet ?

Ik heb net gedaan met de aannemelijke onderbouwing van een verhaal als ik plots de lucht in de hoek van de kamer zie trillen, je weet wel zoals boven een vuur of in de woestijn. Eerst komt een been tevoorschijn en dan volgt de rest van het lichaam als iemand de kamer binnenstapt.

Verbaasd kijk ik op van mijn bureau bedekt met papieren. En stamel "Wie, wat, waar, hoe … ".

Een nogal hoge stem antwoord schouderophalend.

“ Ik ben Lyn Peairs. Aangename kennismaking. Een Mouse Kindred van Esperanza City. Wij hebben een dimensional rift gevonden op een van de nabije eilanden.”

Ik luister met stijgend ongeloof naar haar voorstelling terwijl ik terugval in mijn stoel.

Voor mij staat een klein vrouw/meisje met duidelijk en goed gevormde vrouwelijke vormen maar ook met een paar muizenoren en een muizenstaart.

Een personage weggelopen uit een wereld die ik heb beschreven. Om zeker te zijn dat het eerste gedacht dat door mijn hoofd ging ook het juiste is vraag ik haar hoeveel rassen er zijn waar zij vandaan komt.

Zij telt af op haar vingers een bij een … Kith, met een menselijk uiterlijk zoals jij, Kindred met dierlijke kenmerken zoals ik en de Warrigal met een volledig dierlijke uiterlijk. Elk met hun eigen continent. En Esperanza, de eilandketen waar ik vandaan kom, waar alle drie de rassen proberen samen te leven.

Ik blijf met verbaasde ogen kijken als ze de antwoorden geeft die ik min of meer verwachtte.

Hier staat ze dan het 1,5 m muis-mens wezen van het overduidelijk vrouwelijk geslacht vanuit een wereld die ik heb beschreven.

De ongemakkelijke stilte die valt, wordt door haar verbroken als ze zegt:

" Kijk, ik ben maar een gewone Mouse Kindred die samen met mijn ouders is verhuisd naar het Esperanza piloot project … Ik weet dat dit een slice-of-life story wordt. Is er dan geen plaats voor een verhaallijn met mij… Een. Klein. Schattig. Mouse. Kindred. "

Terwijl ze met elk woord een zo verleidelijk mogelijk pose probeert aan te nemen.