#579 - Nu even niet
Als ik op de klok kijk, is het tien minuten later dan ik gepland had. Ik trek haastig mijn jas aan en maak het kleine scheurtje in mijn overvolle tas net iets groter door mijn laptop erbij te proppen. Met een appel in mijn mond loop ik snel naar buiten, over een uur moet mijn dochter op het hockeyveld staan. Al snelwandelend en tashijsend bots ik tegen een lang figuur. Ik herken de zwarte laarzen, en zie hoe mijn appel hulpeloos over straat rolt.
“Ben ik weer!”
Ik zucht en trek mijn jas weer recht.
“Ja, dat zie ik.”
“Ik wilde toch bij je terugkomen..”
“Jezus!”
Ik loop langs hem heen richting mijn auto, die ik natuurlijk veel te ver weg heb geparkeerd.
“Op dat boek van je.”
Hij lacht vriendelijk en loopt sneller dan ik. De frustratie schiet door mijn lijf als ik de straat oversteek en op mijn horloge kijk.
“Luister, je staat op de lijst, maar ergens in het midden. Denk ik. Of aan het einde, weet ik veel. Mijn mensen bellen jouw mensen.”
Ik wuif mijn hand zodat hij op magische wijze verdwijnt. Grijnzend drukt hij een gevouwen papier in mijn palm, maar met één blik kan ik zien dat er helemaal niets op staat.
“Voor het geval je mijn cv nog niet had.”
Ik realiseer me dat ik stil sta en naar hem toegedraaid ben.
“Indrukwekkend.”
“Maar dit is toch wat je wil? Iemand die je kan blijven verrassen. Iemand die weet dat het nooit een goed moment is. En iemand die weet dat jij helemaal geen lijstjes maakt.”
We moeten er allebei om grinniken. Ik knijp mijn ogen en stap iets achteruit, armen over elkaar. Zijn ongemak amuseert me als hij doorheeft dat ik hem bestudeer.
“Het is een romance deze keer, hè. In Thailand.”
Hij draait een rondje en maakt een diepe buiging.
“Tot uw dienst.”
Ik schud mijn hoofd en trek het autoportier open.
“U hoort nog van ons.”
In de achteruitkijkspiegel zie ik nog net hoe hij een hartje maakt met zijn handen.
Mooie details Jim Jam: de…
Lid sinds
8 maanden 2 wekenRol
Mooie details Jim Jam: de scheur in de tas, de appel in de mond en later over de grond rollend.
Het lege onbeschreven blad: een sterke vondst.
Het afsluitende gebaar: lekker klef :-)
Met plezier gelezen
Welkom JimJam, Mooi dialoog…
Lid sinds
16 jaar 2 maandenRol
Welkom JimJam,
Mooi dialoog heb je geschreven. Het leest allemaal lekker weg.
Eén minuscuul detail: “Op dat boek van je.” --> dit is een vervolg op een deel van de zin. Dan zou ik er nog puntjes voor zetten. “...Op dat boek van je.” Goed gedaan!
Goed geschreven. Heerlijk…
Lid sinds
2 maanden 2 wekenRol
Goed geschreven. Heerlijk die zin van: mijn mensen bellen jouw mensen.
Hoi JimJam, Je hebt een…
Lid sinds
5 jaar 3 maandenRol
Hoi JimJam,
Je hebt een prettige balans gevonden tussen het dagelijkse leven van de schrijver, de gang van zaken van solliciteren bij een groot bedrijf en de interne dialoog tussen schrijver en personage. Dat zorgt voor een heerlijk leesbaar verhaal dat zowel herkenbaar als absurd is.
Wat betreft de sollicitant heb ik het gevoel dat die niet zozeer komt solliciteren om de schrijver een dienst te bewijzen, maar om het ego op te krikken door zichzelf een held te kunnen noemen en lekker naar Thailand te kunnen gaan. Wat dat betreft een goede kandidaat voor de typische gladjakker in een boeketroman... Maar dat leest des te leuker. Ja, hij is misschien geschikt voor de rol, maar de schrijver heeft net als een gemiddeld lezerspubliek wel de neiging om met de ogen te rollen bij het lezen van dit soort types. Dat heb je mooi uitgewerkt.
Goed gedaan!
Groet,
Nadine
Dag JimJam, Ik heb mijn…
Lid sinds
13 jaar 4 maandenRol
Dag JimJam,
Ik heb mijn vraagtekens bij de eerste alinea. Niet omdat ik die slecht geschreven vind, maar omdat ik me afvraag of die niet overbodig is. Naar mijn gevoel (en niet meer dan dat) is het een overbodige proloog.
Als je bijdrage zou beginnen met “Ben ik weer!” zou ik die sterker vinden.
'Ik wuif mijn hand zodat hij op magische wijze verdwijnt.' Daarna bleef ik hangen, want hij verdwijnt niet.
Maar graag gelezen, deze dialoog gedreven bijdrage over een wannabe HP die zal falen als het op dialogen aankomt.
Hallo JImJam, je verhaal…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Hallo JImJam, je verhaal is prettig leesbaar. Omdat ik de opdracht ken, weet ik dat het om een sollicitatie voor een romanheld is. Maar eigenlijk staat dat nergens in het verhaal, dus ik vraag mij af of iemand die de opdracht niet kent, het verhaal zou begrijpen.
Ik haperde ook bij “zodat hij op magische wijze verdwijnt”. Misschien zou zoiets als “in de (ijdele / vergeefse) hoop dat hij op magische wijze verdwijnt” duidelijker zijn?