Gi

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#579 De trilogie

7 oktober 2025 - 18:42

‘Denk je nu echt dat je zonder mij kan?’
Ik schrik me rot en zie hoe ze parmantig mijn bureau binnenstapt. Ze moet vooraan in de veertig zijn, is hevig maar smaakvol geschminkt, komt er, stijl Dolly Parton in haar glorietijd, rond voor uit, maar dan met iets te brede heupen.

Ze treedt nader, zet zich op de rand van mijn desk en strijkt door mijn haren: ‘Jij lekker ding, hoe gaat het nog met je? Doe je mondje nu maar dicht en kijk eens lief naar mij. Je weet toch wie ik ben?’
Ik stamel: ‘Natuurlijk weet ik dat niet, wie ben je en hoe ben je hier binnen geraakt?’
‘Mmm, schatje, je kent me beter dan je zelf weet en met mijn relaties raak je overal binnen, gevraagd of ongevraagd.’
‘Ik, ik, … wat wil je van me?’
‘Het is niet wat ik wil, het is wat jij wilt, schrijverke, je zoekt toch een personage voor je nieuwe roman? Voortaan ben ik dat. Vind je ook niet dat ik perfect aan de criteria beantwoord? Zelfs mijn lichaamsmaten kloppen met wat jij je in dat slimme kopje van je hebt voorgesteld.’
‘Hoe weet je waar ik mee bezig ben?’
‘Kijk, lieverd, na Dwalen door de walletjes en In duistere steegjes, hoor ik dat jouw derde boek gaat over een sjieke dame die een huis van plezier uitbaat.’

Ik weet niet waar de woorden vandaan komen en antwoord: ‘Dat is inderdaad waar ik nu mee bezig ben.’
‘Oh, ik heb al een titel: De Madame, en die madam ben ik, zowaar ik hier sta, enfin zit.’
‘Nu je het zegt, je kan ervoor doorgaan.’
‘Voor kunnen doorgaan? Let op je woorden, manneke. Ik bén het gewoon, de dame waar je naar op zoek bent. Bekijk me dus nog eens goed en dan schrijven maar!’

Ze glijdt van mijn desk, deint op haar iets te hoge hakken naar de deur, draait zich om, zwiert haar  boa om de hals en na een ‘Toedeloe’, gooit ze de deur achter zich dicht.

Ik begin als een gek te schrijven…titel: De Madame…

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2025 - 19:26

Dag Gi,

Ik heb genoten! Ik zag het helemaal voor me. Voor mij (en hey, it's only me) totaal afwijkend van je andere bijdragen. Maar wat een aangename verrassing! Dit is (naar mijn idee) goed geschreven pulp. En dat bedoel ik dus positief.
ZGG!

(beantwoordt moet volgens mij wel beantwoord zijn. Maar dat is een detail.)

Gi

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2025 - 0:12

Angus (de t teveel is nu weg), Tony (ik laat haar zeker nog eens opdraven) en Jascha (zo was ze: zwoel en dominant): jullie in dank aanvaarde reacties kwamen wel zéér snel dit keer. Ze was dan ook onweerstaanbaar.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2025 - 9:30

Hoi Gi,

Je schrijft twee keer een detail dat ik interessant vind: iets te brede heupen  en iets te hoge hakken. 
Deze 'iets te' laat in het midden of dat is volgens de, laten we zeggen, algemene mode of de smaak van de schrijver. Daardoor kan de vrouw lezen als iemand die de schrijver oprecht aantrekkelijk vindt - gezien de rest van de tekst- , of persoonlijk negatief overdonderd is door haar, maar wel in haar een geschikte heldin ziet. 

Dat maakt het verhaal erg leuk én interessant om te lezen. Goed gedaan! 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

8 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2025 - 10:55

Heerlijk verhaal Gi. Ik zie het ook helemaal voor me. Het roept voor mij een beeld op van een zwart-wit film met enkele gekleurde details zoals haar schoen met iets te hoge hakken.

Genoten.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2025 - 20:43

 

Hallo Gi, dat is nog eens een muze! Totaal andere stijl dan we van jou gewoon zijn, maar het smaakt naar meer. Ik kijk uit naar verdere verhalen met deze dame. Is er een reden waarom je de ene keer madame schrijft en de andere keer madam?

 

Gi

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2025 - 0:07

Dankjewel Emily en Nicoline. Emily, de eerste Madame is  wat zangerig uitgesproken op zijn Frans en is de titel van het boek, de tweede madam is de manier waarop de hp het woord uitspreekt (stoer, maar toch een beetje hoererig, denk ik).