#577 De schat
Er hangt een dikke zeemist over het vissersdorp als hij via de Stinkende Steeg herberg De Scheepshoorn bereikt. De halfling Oshorn Vlughand stapt zelfverzekerd naar binnen en begroet de herbergier.
‘Is er een visser die me naar de Duivelsgrot kan brengen?'
‘Er vaart nu geen visser uit.’
‘Bij wie kan ik een overtocht regelen?'
‘Dan moet je bij Habell Pavye zijn.’
‘Doe voor vannacht maar een kamer.’
De mist is grotendeels opgetrokken als Oshorn in de haven Habell vindt. Zijn vissersboot ligt klaar om uit te varen.
‘Kunt u mij naar de Duivelsgrot brengen?’
‘Weet u het zeker.’
‘Hoelang duurt de overtocht?’
‘Met eb een uurtje.’
Oshorn gooit zijn rugzak aan boord en springt dan zelf op het dek.
Onderweg vertelt de visser de legende van de grot.
‘In de Duivelsgrot gebeuren vreemde dingen. Enge wezens bewegen langs de muren en mensen komen er anders uit.’
‘Ik heb voor hetere vuren gestaan.’
Bij de grot aangekomen klimt Oshorn van boord en vraagt de visser op hem te wachten.
‘Ik heb dit klusje zo geklaard.’
Over de vochtige bodem loopt hij de grot in. Voor de grote stenen deuren met het teken van de God van de Zee blijft hij staan. Hij zegt de spreuk die hij van een tovenaar kreeg. De toegang tot de geheime kamer opent zich. De ruimte erachter hult zich in duister. Hij steekt een fakkel aan. Het schemerige licht maakt de stenen doodskist zichtbaar. Daar bevindt zich de begeerde schat in. De toorts zet hij in een houder. De met alg begroeide wanden worden zichtbaar. Met moeite schuift hij de deksel van de sarcofaag een beetje opzij.
‘Dit gaat verdorie niet vanzelf.’
Een scherpe rottende lucht ontsnapt uit de doodskist. Zijn ogen beginnen te tranen en zijn neus prikt. De stinkende zwarte walm vult de kamer. Hij voelt hoe het koude zeewater langzaam de grafkamer binnenstoomt.
Oshorn holt zo snel hij kan door de zich traag sluitende deuren de kamer uit. Deze vallen met een klap achter hem dicht. Een reuzenspin verschijnt uit een spleet en achtervolgt hem. Behendig ontwijkt hij haar harige poten. Zigzaggend ontsnapt hij uit de grot.
Buiten adem springt hij net op tijd de vissersboot in. Habells geschokte gezichtsuitdrukking vertelt hem dat er iets niet klopt.
‘Wat is er?’
‘Uw uiterlijk…’
Hij kijkt naar zijn handen, gaat met zijn vingers over zijn gezicht. Kleine zilverkleurige visschubben bedekken zijn huid.
Hoi Job, Inhoudelijk…
Lid sinds
5 jaar 3 maandenRol
Hoi Job,
Inhoudelijk gebeurt er gezien het woordenaantal niet al te veel in je verhaal, maar dat hindert niet omdat je sfeeromschrijvingen uitstekend in staat zijn om de lezer mee in je geschetste wereld mee te nemen. Die maken het een belevenis op zich! Je weet wanneer de omgeving de aandacht moet krijgen, wanneer de zintuiglijke beleving aan bod moet komen... Daar heb je een hele mooie balans in gevonden!
De legende die je vertelt maakt mij erg nieuwsgierig, gezien het einde. Mensen komen inderdaad anders de grot uit, maar je laat het aan de lezer over om te beslissen of het alleen het uiterlijk betreft of dat daar ook een vloek bij komt kijken. En zo ja, wat die voor gevolgen heeft. Iets voor een volgend 'hoofdstuk', misschien?
Goed gedaan!
Groet,
Nadine
Nadine bedankt voor je…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Nadine bedankt voor je positieve feedback. Ik weet dat ik het genoemde vissersdorp gebruikt heb voor mijn eerste opdracht bij de cursus fantasy schrijven. Misschien een mooie gelegenheid om het verhaal verder vorm te geven en in te gaan op de door jouw genoemde punten.
Hello Job, weer een…
Lid sinds
2 maanden 1 weekRol
Hello Job, weer een fantastisch verhaal. Ik weet niet hoe je het doet. Het enige wat in niet snap is de spin. Die heeft mijns inziens weinig functie als alleen woordenvullend. Maar dat is mijn mening ( en ik houd niet van spinnen). Maar heel graag gelezen.
Nicoline bedankt voor je…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Nicoline bedankt voor je fijne reactie. De spin is een van de enge wezens die in de grot leeft.
Hoi Job, je hebt een…
Lid sinds
6 jaar 5 maandenRol
Hoi Job, je hebt een avontuurlijk verhaal beschreven waarin je de lezer meeneemt in wat er gebeurt. Het thema van de opdracht haal ik er niet direct uit. Desalniettemin graag gelezen.
‘Bij welke visser kan ik een overtocht regelen.’ --> dit is een vragende zin.
‘Kunt u mij naar de Duivelsgrot brengen.’ --> idem
‘Hoelang duurt de overtocht.’ --> idem
Hij zegt de spreuk --> een spreuk spreek je voor mijn gevoel uit, die zeg je niet.
er achter --> erachter
Fief bedankt voor je reactie…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Fief bedankt voor je reactie en kritische blik. De halfling loopt over van moed, slaat de waarschuwing in de wind en komt van een koude kermis thuis.
Ik val dan over het het…
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Ik val dan over het het laatste deel van een zin waar Fief over viel: "...die hij van een tovenaar heeft". Het werkwoord 'heeft' van ik hier raar, ik zou zeggen 'heeft gekregen' of gewoon 'kreeg'.
Je beschrijvingen zijn erg sfeervol, daar heb ik van genoten. Ik zie de overmoed van de halfling er wel in terug, maar die mag eigenlijk nog wel wat duidelijker aangezet worden.
Het einde is lekker onverwacht.
Stefan bedankt voor je…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Stefan bedankt voor je reactie. De desbetreffende zin aangepast. Ik heb sommige zinnen wat scherper gemaakt.
Dag Job, Je kunt het al…
Lid sinds
13 jaar 4 maandenRol
Dag Job,
Je kunt het al invullen waarschijnlijk: Not my cup of tea.
Ik las het toch met plezier. Als een goed idee voor een langer verhaal, ondanks het feit dat dit genre echt mijn smaak niet is.
Onderweg vertelt de visser de legende van de grot.
‘In de Duivelsgrot gebeuren vreemde dingen. Enge wezens bewegen langs de muren en mensen komen er anders uit.’
‘Ik heb voor hetere vuren gestaan.’
Dat is de legende niet, denk ik dan. Die is uitgebreider.
Ik meen echt dat je dit zou moeten uitwerken in een langer verhaal.
Met lekker lange beschrijvingen over het vissersdorp, de herberg, de spreuk en de tovenaar en ga zomaar door.
Want de sfeer komt inderdaad goed over. Ik kan er zelf een langer verhaal bij bedenken als lezer (die niets met dit genre heeft nota bene ;-) )
Angus ik neem je suggestie…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Angus ik neem je suggestie helemaal over. Bedankt voor je positieve feedback. Ik leef me helemaal uit bij dit soort verhalen, dus bereid je maar voor op nog meer fantasy.
Dag Job, Prima. Uitwerken…
Lid sinds
13 jaar 4 maandenRol
Dag Job,
Prima. Uitwerken die hap. Ondanks dat het mijn smaak niet is, kan ik de ingrediënten waarderen ;-).
Ha, weer fantasy! Het ligt…
Lid sinds
16 jaar 2 maandenRol
Ha, weer fantasy! Het ligt wat verder van mijn bed, maar vind het toch erg vermakelijk om te lezen!
'Daarin bevindt zich de begeerde schat in' --> twee keer in(geslopen)
Jascha bedamkt voor je…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Jascha bedankt voor je positieve reactie. Ik zal de slip of the pen corrigeren.
Hallo Job Al veel gezegd…
Lid sinds
8 maanden 1 weekRol
Hallo Job
Al veel gezegd door anderen. Heb er niet veel aan toe te voegen.
Je zet de sfeer meesterlijk neer. Ik voel de spanning die in de lucht hangt. En ik stap samen met de HP de grot in.
Graag gelezen
Hoi Job, niet mijn soort…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi Job,
niet mijn soort verhaal, maar wel mooie beschrijving van setting en sfeer. Vooral in de derde alinea lijken je zinnen allemaal ongeveer even lang, dat leest voor mij wat staccato.
De spin kwam voor mij in eerste instantie ook uit het niets. Ik begrijp dat ze zich in grotten bevinden, maar omdat het ook over zee, schubben en vissen gaat, lijkt het niet echt bij elkaar te passen. Maar dat ligt vast en zeker aan mij, nogmaals, dit is niet mijn soort verhaal.
Graag gelezen!
Ancenita bedankt voor je…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Ancenita bedankt voor je positieve feedback.
Schrijfdeb fantasy is ook een apart genre. Spinnen die in grotten leven bestaan echt en voeden zich met kleine insecten. Ze mijden doorgaans daglicht. In een fantasy-setting maak je daar gebruik van, waarbij je de spin uiteraard uitvergroot en angstaanjagender maakt. Fijn dat je het toch met plezier gelezen hebt.
Ha Job, Een goed gekozen…
Lid sinds
14 jaar 7 maandenRol
Ha Job,
Een goed gekozen naam: Habell Pavye
Je hebt de overmoed goed weten te vangen. Dat weghollen zag ik goed voor me.
Ik zou bij gedeeltes als deze:
Een scherpe rottende lucht ontsnapt uit de doodskist. Zijn ogen beginnen te tranen en zijn neus prikt. De stinkende zwarte walm vult de kamer.
Hem misschien ook uit walging zijn elleboog voor zijn neus laten houden, met dergelijke handelingen meer van zijn gemoedstoestand te laten blijken.
Emmy bedankt voor je…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Emmy bedankt voor je feedback. Ik neem je suggestie mee voor mijn versie in een kort verhaal.