#575 Uitvaart

Mooi verhaal met veel gevoel, Schmetterling.
Ik heb wel mijn kanttekeningen.
zoals je kan merken mag je voor mij schrappen. Van de andere kant, het is in de dialoog. Maar toch.
Ik zie dat hij zich nu erg opwindt en beeft over heel zijn goddelijk lijf.  Zou 'Hij beeft over zijn goddelijk lijf.' niet volstaan?
toen  ze een hartaanval kreeg.  Kun je wellicht ook schrappen. Dat ze eraan kapot is gegaan, is duidelijk en wellicht genoeg.  
 en wek zijn nieuwsgierigheid.  Overbodig naar mijn idee.

‘Wil je mijn broertje  leren kennen? Misschien is hij wel knapper dan ik?’  IJzersterke afsluiting naar mijn gevoel in combinatie met Hij staat op van de bank en ijsbeert door de kamer. Dan staat hij stil, kijkt me lieftallig aan en vraagt:  Hij wil zijn broertje leren kennen, denk ik dan.

Graag gelezen.

Ook met plezier gelezen. Wat betreft de dialoog. Dit is een lange dialoogbeurt. ‘Weet je wat die smeerlap ons aandeed? Mijn moeder is er aan kapot gegaan, figuurlijk en daarna ook letterlijk toen  ze een hartaanval kreeg. Bij haar overlijden durfde dat monster het aan een krans te sturen. Mijn zus en ik hebben hem meteen in de afvalcontainer gekieperd. Ik vraag me af wie het heeft gewaagd mij dit bericht te sturen.’ Die zou je ook kunnen opknippen in 'beats', kortere beurten. Dan pingpongen ze heen en weer. Nu is het naar mijn smaak meer schrijftaal dan spreektaal.

Dat geldt ook voor: 'nochtans is het tegenwoordig gebruikelijk dat enkel de uitvaartfirma wordt vermeld om te condoleren.'  

@ Angus: bedankt om te reageren. Je suggesties zijn mogelijkheden maar overtuigen mij niet om wijzigingen aan te brengen. De laatste zinnen van jouw opmerking versta ik niet. 
@ Frank: dank voor de feedback. Ik ben ook hier niet overtuigd om iets te veranderen aan de tekst. Daarnaast is de laatste zin die je aanhaalt trouwens schrijftaal en behoort niet tot de dialoog. 

Hi Schmetterling, je hebt gelijk, je hoeft m.i. niets te veranderen. Hoe was het nog op de begrafenis? Knap broertje? 

Ook weer zo'n schrijnend verhaal. Mooie diepgang. En een zweempje zelfspot in de slotzin. Mooi gedaan.

Goed gedaan. 

Hallo Scmetterling 

Een verhaal met een aantal verrassende wendingen. Mooi geschreven.

Ik bleef even haken bij: Wie is er gestorven? Ken ik hem?

Er is in de voorafgaande zinnen nog niet prijsgegeven dat het om een hem gaat. Het voelt voor mij dan natuurlijker als hij zou vragen: ken ik hem of haar?

En je schrijft: ik zet me naast hem neer. Dat klinkt voor mij als dialect,  maar daar kan ik me in vergissen.

Graag gelezen 

@ Gi: Mmm, leek erg op zijn halfbroer, maar wel een pak jonger...
@ Jasha: dankjewel
@ Nicoline: bedankt
@ Ancenita: klopt ik ga er hem of haar van maken - dialect is het zeker niet, maar ik heb het zinnetje gewijzigd en van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook eerder gemaakte opmerkingen in overweging te nemen.  Dankjewel voor de reactie

Ha Schmetterling,
Mooi in woorden gevat Schmetterling. Bijv hier: Hij overhandigt me de brief alsof hij hem wil weggooien. 
Het woord na kan weggelaten worden in ‘Het overlijdensbericht trilt nog na in zijn hand.’ 
Het is een hij hier zou ik zelf kiezen voor iets als: Hij zou je nooit hebben geduld. Mooi ook dat niet durven aanraken omdat hij zo verbolgen is. Graag gelezen!

Mooi en in te voelen verhaal. Heel even dacht ik dat er een 'twist' zou komen en dat er geen sprake van een halfbroer met dezelfde naam is, maar eerder een hoofdpersoon die een geheugenprobleem heeft én in het geheim tóch contact met zijn vader bleef houden. Maar niet dus. 😀

Ik snap Agnus wel over het zien van de opwinding, dat je -wat mij betreft- al meesterlijk in de beschreven setting toont. Voor mij leg je het dan wat teveel uit. 

Graag gelezen, goed geschreven.

Emmy en Hadeke, bedankt voor het delen van jullie geapprecieerde mening.