#574 Kauw daar maar op

Foei Ancenita, daar gaat de tandenfee niet gelukkig om zijn. Goed gevonden dit tandenepos en sterk geschreven. 

Hallo Gi,

Nee, ik durfde haar ook niet ter sprake te brengen.

Dankjewel Voor het compliment.

Hoi Ancenita,

leuke invulling van de opdracht.

Voor mijn gevoel leest het wat staccato. Misschien ligt het aan de zinnen, die (min of meer) even lang zijn.

Je bent de eerste die heeft losgelaten. Heb jij mij losgelaten of ik jou?'
Hier zou ik zelf de eerste zin weglaten. De tweede zin heeft genoeg inhoud en zo voorkom je twee keer loslaten kort achter elkaar.

 

Mooi dialoog met een tand. Een verlies dat meer zegt over de tand des tijds (flauw) van de persoon dan zomaar een tand eruit. 

Ik struikelde nog even over de volgende zin: 'Geen wonder dat ie zo lang is kunnen blijven zitten.' Ik denk dat je moet zeggen: Geen wonder dat ie zo lang heeft kunnen blijven zitten omdat dat woord kunnen ertussen staat?

Dag Ancenita,

Zeer originele invulling van de opdracht. Het leest inderdaad wat staccato. Maar dat viel me pas op nadat ik het herlas na de reactie van SchrijfDeb.
Als iemand met niet het beste gebit, herken ik het spelen dat je beschrijft en de verbazing over die lange wortel ;-( 
(Ja, smakelijk eten allemaal :-))
Ik sluit me ook aan bij de overige kanttekeningen die al zijn geplaatst.
Blijft staan dat ik het met veel plezier las.

Ha, ha: goed gesprek met de kies! Heel originele invulling van de opdracht. Lekker vlot geschreven; mij stoorden de korte zinnen niet. 

@Schrijfdeb

Dankjewel voor de feedback

Ik kan me wel iets voorstellen bij het staccato-gevoel. Je hebt ook een punt bij het dubbele 'loslaten'. Ik wil de eerst zin er echter niet uithalen omdat dit benadrukt dat het de eerste kies is die uitvalt en dus de confrontatie met het ouder worden.  Misschien een ander woord zoeken in de eerste zin. Even over nadenken.

@Jasha

Bedankt voor het compliment. Je hebt gelijk wat betreft het werkwoord. Ik pas dit aan. 

@ Angus

Ook jij bedankt voor je kritische reactie. Dat je het spelen met de tand en de lange wortel herkent, is voor jou natuurlijk wat minder :-)

@Lia

Dankjewel voor de leuke reactie en het compliment.  

Fraai voor mij herkenbaar verhaal in een iets andere context. De werkelijkheid zal anders zijn want: nu leidt iedere verloren tand je een stap dichter naar een kunstgebit. 

Graag gelezen

Hallo Job

Dankjewel voor de leuke reactie.

Je hebt gelijk. Voor de meeste zal het richting kunstgebit gaan :-)

Mijn verhaal had bij nader inzien ook die kant op kunnen bewegen: steeds meer hulpmiddelen en kunstmatige vervangende onderdelen:-)