#573 Als pixels tranen worden

Ingrijpend verhaal hoe iemand betrokken kan raken bij het leven van een persoon die ze alleen van sociale media kent.

Graag gelezen.

Hoi Zijvanhetkasteel, 

Heel mooi geschreven. Ik weet niet in hoeverre ik hier mijn eigen mening op projecteer: ik heb helemaal niets met het influencerwereldje. Maar ik lees hierin naast het medeleven van de moeder ook een soort verwarring van hoe het zover kan komen dat Kim zó veel verdriet heeft om iemand die ze niet persoonlijk kent. 

Dat maakt het verhaal des te indrukwekkender: je kan het lezen als een verwarring en zelfs een beetje angst voor de invloed van een influencer. Evengoed kan het ook een moeder zijn die het helemaal begrijpt, ook al kent ze Kai en de wereld van Kim niet volledig. 

Knap gedaan! 

Groet, 

Nadine

Dank je wel Nadine voor de positive reactie :-) 

Goede tekst, Sandra. Van mij had je nog iets meer de nadruk mogen leggen op het feit dat bij zulke vreselijke ongelukken het hek rond het zwemdok steeds te laat komt. Uiteraard had het er moeten staan alvorens er ook maar één kind in de buurt kon komen. Wraakroepend al die filmpjes over het huiselijk leven dat op internet te grabbel wordt gegooid. Er zijn ook die naïeve fiere eigenaars van een woning die absoluut hun nieuwe aanwinst tot in de details willen tonen aan  de buitenwereld, potentiële inbrekers incluis... 

Dank je wel, Gi. In 400 woorden heb ik bewust gefocust op het effect bij mijn hoofdpersonen. Voor de kwestie ‘hek/veiligheid’ en het oversharen online kom ik woorden tekort. 

Hallo zijvanhetkasteel,

Indrukwekkend verhaal. Mooi geschreven. Zowel het gevangen zijn van de dochter in d digitale wereld als de afstand die de moeder tot deze wereld voelt. En hoe moeder ondanks dat toch in verbinding blijft met haar dochter.

Dag zijvanhetkasteel,

Ik vind het prettig geschreven, maar het is mijn stijl niet. Dat is een kwestie van smaak uiteraard. 
Wel heel goed invoelbaar wat je schrijft, maar ik mis de spanning.
Voor mij ligt dat ook een beetje in de laatste zin.
Terwijl ik haar vasthoud, besef ik dat de dood van een kind dat ik nooit gekend heb, het hart van mijn dochter volledig heeft gevuld.
Voor mij is de essentie dat de dochter het kind ook nooit echt heeft gekend. Dat zou ik de moeder graag zien benoemen.
Dat zou het verhaal voor mij sterker maken. Het zou ook (volgens mij) beter aansluiten bij de mooie titel.
Maar enkel mijn mening en smaak.
Goed geschreven.

Ancenita en Angus, dank je wel voor jullie reactie! Angus, ik begrijp wat je bedoelt. Mooie invalshoek. Voor dit verhaal heb ik bewust gekozen om de emotie centraal te zetten, maar ik vind het een waardevolle suggestie om mee te nemen voor een volgende tekst.

 

Dag Zijvanhetkasteel,

Ik begrijp je reactie. Maar...over emotie. Zou de echte emotie in dit verhaal niet bij de moeder liggen? De twijfel/de vraagtekens, misschien zelfs vertwijfeling, over het feit dat haar dochter diep verdriet heeft bij het overlijden van iemand waar ze (de dochter) in wezen geen echte verbinding mee heeft? Je (goed gekozen) titel neigt daar wat mij betreft wel toe.
Enkel mijn mening.

Wat een naar verhaal, maar treffend beschreven, hoor. Het gaat over een moeder die haar kind verliest, maar lijkt eerst te gaan over een moeder die niet tot haar dochter weet door te dringen. Een camera die inzoomt van HP 1 naar een nieuw HP. 

Toen de moeder geen contact wist te maken met de dochter, leek het alsof de focus lag op een meisje die haar leven totaal wijdde aan het volgen van influencers, maar daar werd ik op het verkeerde been gezet.

Origineel gekozen perspectief binnen de opdracht. Mooi. En herkenbaar online gedrag van de achttienjarige, dat je voor mij treffend neer zet.

Dank Angus, voor je scherpe observatie. Je hebt helemaal gelijk dat er bij de moeder ook veel emotie schuilt – juist in dat onbegrip en die vertwijfeling. Angstig, dat een kind in een totaal andere wereld kan verdwijnen terwijl zij gewoon de was staat te strijken.

Dank Jascha en Raymond voor jullie reactie. 

Het verhaal gaat er voor mij niet om dat de volger zomaar klakkeloos alles van de influencer aanneemt – dat zou te makkelijk zijn. Het gaat er óók om dat omstanders leren zien en erkennen wat er gebeurt. Soms misschien pas te laat. En dat maakt hen net zo verantwoordelijk.