Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#569 Debat

30 juli 2025 - 12:34

Het rode On air licht op. Een panellid neemt het woord.

‘Tijdens het nieuws krijgen we meermaals precies dezelfde beelden voorgeschoteld van een menigte die zich in Gaza verdringt om soep te bemachtigen. Het lijkt wel in scène gezet. Het staaft uitspraken van Netanyahu die beweert dat er helemaal geen hongersnood  heerst.’

‘Je ziet ook telkens hetzelfde filmpje met honderden vrachtwagens met hulpgoederen die inmiddels verrot zijn. Dit kan je bezwaarlijk geloofwaardige efficiënte berichtgeving noemen.’

‘Welke journalist met ballen aan zijn lijf durft uit te leggen waarom Hamas die random gekozen Israëliërs vermoordden of gijzelden?’ Voor Netanyahu en zijn kornuiten was dit een uitgelezen kans om aan de vernietiging van Hamas te beginnen, ongeacht het feit dat hij er gijzelaars moet voor opofferen en de bevolking van Gaza uitmoorden.’

Een dame uit het publiek krijgt het woord.

‘Als het over oorlog gaat, ken ik enkel het verhaal van mijn moeder die in ruil voor wat voedsel de gaten stopte in de kousen van Duitse soldaten. Voor haar waren het gewone jongens die zelf niet goed wisten waar ze voor vochten.  Alleen zat ze verveeld met de bewering van die kerels dat de Joden zelf hun eigen lot hadden gekozen. Niet alleen in Duitsland, maar ook elders was men de fratsen kotsbeu van Joden die op vele vlakken de touwtjes in handen hadden. Dit kan nooit de verschrikkelijke holocaust vergoelijken, maar lijkt wat Israël nu doet met de Palestijnen niet erg op wat de Joden zelf is overkomen?’

‘Is van alle oorlogen die wij uit de geschiedenis kennen er één te noemen die om een gerechtvaardigde reden werd aangegaan? Hoef ik mij als Vlaming fier te voelen omdat mijn voorvaders in 1302 de Fransen in de pan hakten, terwijl ik zo graag naar Frankrijk op vakantie ga?’

 ‘Beste mensen, mag ik vragen bij de les te blijven. Dit debat is bedoeld  om een persoonlijke beleving te delen voor wie in contact kwam met een oorlog. Ik geef nu het woord aan Irina uit Oekraïne.’

‘Bommen hadden ons appartementsgebouw vernield. Onze ouders lagen onder het puin. Met mijn broertje van dertien dwaalde ik door te stad op zoek naar een onderkomen. Twee Russische soldaten doken op. Ze zegden dat ze mijn blonde broer een lekker hapje vonden. “Na die dikke troela van gisteren is een jongenskontje ook niet te versmaden”, zei een van hen. Ze sloten mij op in een toilet Ik hoorde mijn broer kermen. “Stop die lomp in zijn muil en hoe hem stevig vast. Oh wat is dit lekker strak. Wat denk je, zullen wij zijn balletjes afsnijden? Lekker  in een bordje borsjtsj.” Ik schreeuwde dat ze hem met rust moesten laten, hoorde enkel nog gezucht en gegrom en dan plots gestommel alsof ze wegrenden. Ik hoorde roepen “Is daar iemand?”  Oekraïense soldaten bevrijdden mij. Op de keukentafel van het kapotgeschoten huis lag mijn broertje, opengereten als een varken…’

De stilte die nu valt in de studio is te snijden.

Lid sinds

6 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juli 2025 - 20:29

Scmetterling

Ik krijg het koud van je verhaal. Je keuze voor een debat waarbij je oorlogsgruwelijkheden telkens op een andere manier kunt belichten, is geniaal. 

Het einde snijdt door je ziel.

Graag gelezen zijn niet de goede woorden bij deze inhoud, maar toch...

Lid sinds

1 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
31 juli 2025 - 19:06

Je debat bevestigd de geschiedenis van oorlogen toen, nu en waarschijnlijk in de toekomst. De meest kwetsbaren zijn de grootste slachtoffers. Knap geschreven.

Lid sinds

3 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2025 - 14:32

Brrr, Schmetterling, ik word er even stil van... Een geloofwaardig debat, wat mij betreft. Het laatste stuk is ongemakkelijk, maar ook maar omdat het realistisch is.

Als ik echt wil zeuren, dan hoeft de laatste zin voor mij niet. Laat Irina maar het laatste woord hebben, de stilte die dan volgt, ook bij de lezer, hoeft niet beschreven te worden imo.

Een verhaal dat beklijft - knap werk!

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2025 - 18:11

@ Ancenita: alleen al dat je de woorden uit de slotzin gebruikt, maakt voor mij het GG overbodig. Dank je voor je immer treffende reacties. 
@ Job: Bedankt voor je gevoelige commentaar.
@ Bvdc: bedankt voor de pertinente reactie (voor mij hoefde het zeuren niet dat blijkt uit de reactie van Ancenita).

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2025 - 20:36

Dag Schmetterling,

Ik sta er wat dubbel in.
Ik vind het goed geschreven, maar je beschrijft in je laatste alinea de excessen en de waanzin in een oorlog. En ja, ik weet ook dat die abjecte excessen helaas aan de orde van de dag zijn.
Maar oorlog op zich is al een exces, naar mijn idee. 

Dit debat is bedoeld  om een persoonlijke beleving te delen voor wie in contact kwam met een oorlog.
Hoewel ik de insteek van het decor van het verhaal goed gekozen vind, kan ik me niet goed voorstellen dat er een debat wordt gevoerd over het delen van de persoonlijke beleving van een oorlog. Ik blijf twijfelen.

‘Als het over oorlog gaat, ken ik enkel het verhaal van mijn moeder die in ruil voor wat voedsel de gaten stopte in de kousen van Duitse soldaten. Voor haar waren het gewone jongens die zelf niet goed wisten waar ze voor vochten.  Alleen zat ze verveeld met de bewering van die kerels dat de Joden zelf hun eigen lot hadden gekozen. Niet alleen in Duitsland, maar ook elders was men de fratsen kotsbeu van Joden die op vele vlakken de touwtjes in handen hadden. Dit kan nooit de verschrikkelijke holocaust vergoelijken, maar lijkt wat Israël nu doet met de Palestijnen niet erg op wat de Joden zelf is overkomen?’
Dit is heel gewaagd, maar ik kan het wel volgen.
Ik hoor mijn opa nog zeggen: 'Die Joden waren ook geen lieverdjes.' Heel moeilijk te duiden, zoiets. Want hij was een heel zachte man.
Maar het is precies wat je schrijft Dit kan nooit de verschrikkelijke holocaust vergoelijken. 

Al met al, al reagerend, vind ik je bijdrage intrigerend. Het houdt me bezig. Hoe werkt dat in een oorlog? Met een moeder (die jij opvoert) en een opa (die ik me herinner)? Niet echt slachtoffers, maar wel mensen die een oorlog hebben meegemaakt. En hoe sta ik daarin?
Dank daarvoor!

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2025 - 22:22

Dag Schmetterling

Dank voor je tekst. Het format waarmee je aan de slag gaat, is origineel, een panel met mensen die hun ervaringen met oorlog delen. Daarom vind ik de eerste paragrafen een beetje vreemd, die zijn wat klinisch geschreven, en kunnen zo van  X geplukt zijn (begrijp je wat ik bedoel), terwijl wat volgt wel meer ziel krijgt omdat mensen dan vertellen hoe ze het echt hebben ervaren.

Het verhaal van de Oekraïense dame vind ik het beste neergezet omdat je er een scene van maakt, maar dat lijkt minder terug te komen bij de andere. Als het ene programma is waarbij mensen kunnen komen vertellen hoe ze oorlog aanvoelden, dan passen die twee andere voorbeelden naar mijn smaak minder. 

Johanna

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2025 - 1:46

 

@ Angus: dank voor jouw betrokkenheid en doordachte reactie.

@Johanna: je hebt mogelijk niet begrepen wat mijn opzet was. Het gaat inderdaad  over een debat waarin mensen gevraagd wordt hun ervaringen over oorlog te delen. De panelleden hebben het enkel over de slechte berichtgeving en worden door de moderator tot de orde geroepen. De vrouw in het publiek benadert al wat meer de kern van de zaak tot Irina aan het woord komt en dan wordt het ijzig stil.

 

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2025 - 20:26

dag Schmetterling

Jawel, goed begrepen maar dat betekent niet dat ik het goed uitgewerkt moet vinden. Je zet anders sterkere verhalen neer?

Johanna