#552 “Slàinte” 

Vanaf 'Dat zou ik ook eens moeten doen' maakt het verhaal een wending naar een speciefiek kort moment (dat gesprek met de geest), maar de motivatie achter wat er vooraf speelt is mij niet heel duidelijk. Hoe zit het met die vriendin, hoezo kan hij niet meer dan een dag samen met haar zijn? En wat betekent die 'tijdelijk herwonnen vrijheid', waar komt het vandaan? Is zijn echtgenote op vakantie met haar vriendin? En is hij daardoor tijdelijk 'vrij'? Dit is een van de vele interpretaties (bv. of is die echtgenote overleden?) en ik moet het diep zoeken. Misschien ietsje teveel show en te weinig tell?

Ook hier 'Sinds mijn alcoholverbruik drastisch moest worden teruggeschroefd' krijg ik vraagtekens. Hoezo moest het worden teruggeschroefd? Wat was er gebeurt? 

Op welke manier zet hij figuurlijk de bloemetjes buiten? Door naar het stamcafe te gaan? En waarom zou je dan eerst een fles Laphroaig naar boven halen? Een 'fles naar boven halen', dat klinkt ook tegelijkertijd alsof het een fles wijn is die uit de kelder komt. 

Kortom verwarrend. (maar wel mooie tekst en schrijven)

----

Dit flinke stuk 

"Tijdens mijn tijdelijk herwonnen vrijheid,
...
Dat zou ik ook eens moeten doen."

heeft een meer afstandelijk perspectief (het is een gedachte, maar ook nogal lang om 'op het moment' te beleven), dan een gebeurtenis. De functie van die gedachte voor het stuk dat daarop volgt (de geest in de fles) is niet heel duidelijk. Het stuk leest op zichzelf fijn maar hoe past het in de rest? Het hangt er een beetje appart bij. Waarom moeten we al die details over friends of Laphroaig te weten komen?

----

> Van heinde en verre komen vrienden hun lapje aarde bezoeken. 

Ik zou hier 'vrienden' voor 'friends' vervangen en vast blijven houden aan de originele term. Vanwege het het wisselen van Engels maar Nederlands maakte ik niet direct de connectie tussen 'vrienden' en 'friends of Laphroaig', waardoor ik begon te denken aan vrienden van de HP.

Dag Gi,

Graag gelezen.
Dit wijkt af van eerdere bijdragen van je, omdat je nu echt de fantasie los laat gaan. Dat bevalt me.
Het is, denk ik, ook voor iedere lezer, uitzonderingen daargelaten, volstrekt duidelijk.

@ Tinus, bedankt om te reageren. Je breedvoerige uitleg noopt mij echter niet om enige wijzigingen in de tekst aan te brengen.
@ Angus, fijn dat het je bevalt. Ik vraag mij af of andere forumleden dit ook een bedrage vinden die afwijkt van mijn talrijke vorige deelnames. 

Goed verhaal, Gi. Graag gelezen. Het intro is naar mijn smaak iets te lang. Ik zou meer woorden aan de whisky en de geest in de fles besteden. Daar draait het tenslotte om.

Als friend of Laphroaig, werd ik ooit eigenaar --> de komma mag weg.

“Je kan mij iemand noemen, maar ik ben ook niemand, want ik ben een geest.” ---> want kun je vaak weghalen. Leest mooier.

“Ik zal het zeggen!”, draai snel de stop weer op de fles ---> Vóór draai hoort nog ik. Bij deze zin zou ik de komma weglaten en met een nieuwe zin beginnen.
“Ik zal het zeggen!” Ik draai snel de stop weer op de fles ...    Of: Snel draai ik de stop weer op de fles ...

Fief bedankt, jouw bemerkingen zijn zoals steeds to the point. Ik heb een en ander aangepast en eveneens rekening gehouden met een suggestie van Tinus. Ik moet mijn reputatie van schrijver van lange inleidingen (edoch met interessante weetjes) hoog houden, vandaar...

Hoi Gi,  Pakte me niet meteen, maar het gesprek met de geest, en de afloop maakte dat snel helemaal goed. Echt leuk bedacht,, vlot geschreven en fijn om te lezen.

Dag Lia, ik had de lezers blijkbaar mijn intro moeten besparen die duidelijk moest maken dat ik tijdelijk aan de controle van mijn huisgenote ontsnapt ben en mij als voorheen weer in de drank kan storten. Maar je vond het fijn, dus eind goed al goed. 

Leuk verhaal(d) en ook in een goede context van alcohol en verlangen. Het eind is voor mij wat abrupt, maar tegelijkertijd ook wel een passende afsluiting van dit verhaal. De intro is wel des Gi's en handelsmerken mag he tonen. 😉

Dank je Hadeke. Naast de geest in/uit de fles wilde ik graag het verhaal kwijt van het feit dat de vrienden van het whiskymerk ook eigenaar zijn van een lapje grond aan de distileerderij, waar mogelijk die geesten ronddwalen. 

Dat is wel jammer, dat van die geesten die daar rond dwalen had ik er niet uitgehaald. Mogelijk omdat het begin teveel uitgebreid is. Moeten we voor het verhaal echt weten dat hij eerst klusjes opknapt, dat de vriendin van zijn echtgenote niet een dag met hem samen kan zijn, en dat hij van plan is het dorpscafe te bezoeken?

Mogelijk zou je het verhaal kunnen beginnen bij 

(Vandaag is de kat van huis, op reis naar Spanje, en danst deze muis op tafel.)
Ik haal de fles Laphroaig weer boven. Sinds mijn alcoholverbruik drastisch moest worden teruggeschroefd...

Waarbij die eerste zin uiteraard anders kan; het punt is dat het hele stuk tot '... sinds de coronatijd niet meer gezien' eigenlijk in één zin kan worden samengevat. Eventueel kun je die extra samenvattende zin ook helemaal weglaten (vandaar dat ik m tussen haakjes zet). En direct beginnen bij 'Ik haal de fles Laphroaig weer boven', omdat dat een mooie zin is en iedereen wel begrijpt dat het hier om een soort uitzonderlijk moment gaat (of dat nu is omdat de echtgenoot even weg is of niet maakt eigenlijk weinig uit).

Dan heb je meer ruimte voor de verwerking van de geesten die dwalen rondom de Laphroaig distilleerderij.

----

Het is alsof je een vruchtenbrood maakt waarbij je zoveel vruchten er instopt, dat het uitelkaar valt. Het is allemaal wel lekker, maar teveel.

Ja Tinus, het zal wel, maar leden die al langer op dit forum schrijven herkennen inmiddels mijn stijl en maken er geen punt (meer) van. Het went blijkbaar en gisteren viel mijn aan huis geleverde vruchtenkoek ook uit elkaar maar hij was er niet minder lekker om en precies genoeg voor een zondags ontbijt. 

Er zijn uiteraard meerdere mogelijkheden. Lees mijn opmerkingen vooral als een lezers ervaring om aan te geven wat ik het leukste stuk vond. Het glas is hier vooral halfvol in plaats van halfleeg.

Het is grappig hoe de geest uit de fles op zijn plaats gezet wordt. Die dialoog leest lekker vlot en zorgt voor een fijne slotknaller. Ook het deel over de whiskyvrienden is onderhoudend en wordt vlot verteld

Het deel ervoor is wat algemener. De zinsnede 'ook al weet ze dat ik liever niet langer dan een dag in haar gezelschap vertoef', is in verhouding tot de rest bepaald tam. Het is ook niet duidelijk genoeg dat hij slechts van plan is naar het stamcafé te gaan.