#551 Rest in peace

Dit Italiaans bittertje zonder enig zoet start heftig en vraagt nogal wat van de lezer.

Vanuit zijn nu broze lichaam klonk het geluid van ontelbare scherpe keien die zich door een laag modder een weg naar de vrijheid probeerden te banen. 

Dat is een hoop fantasie die moeilijk te bevatten is. Hoezo die scherpe keien en modder? En waarom nu een broos lichaam?

Ik hoop dat mijn kwartje hier juist valt, maar gaat dit om iemand die een maffia graf met stenen schoenen heeft gekregen, en nog eens als geest zijn baas (god) bezoekt?

Angus ik snap de worsteling en heb je verhaal met graag gelezen.

Dag Tinus,

Toen ik de opdracht las met in de aanhef 'een zeemzoet verhaal' en verder en daarna dat het tekstueel als een slaapliedje moest worden gezien en het een lieve, zachte en schattige tekst moest worden, schoot ik al in de weerstand.
Dat is een uitdaging die ik niet serieus neem en ik heb er dus maar uitgehaald dat ik mijn bijdrage ga richten op een situatie waarin de HP iemand onverwacht bij moet staan en tot rust brengt. In dit geval de eeuwige rust.

Daarbij nam ik ook de vrijheid om lekker over the top te gaan met  Vanuit zijn nu broze lichaam klonk het geluid van ontelbare scherpe keien die zich door een laag modder een weg naar de vrijheid probeerden te banen. om aan te geven dat degene die op het sterfbed ligt kampt met een terminale aandoening aan de longen.
En nee, dat is geen maffiabaas, maar wel vergelijkbaar. Het hoofd van een criminele organisatie (wel vergelijkbaar met de maffia).

Mijn HP probeert de angst voor de dood en het oordeel dat wordt gevreesd (door de toch gelovige kerkganger) weg te nemen. Gelet op de warme, dankbare blik en de eeuwige slaap die volgt, is hij daar in het verhaal in geslaagd. Het eindoordeel is natuurlijk aan de lezer.

Overigens ga ik ook niet reageren op bijdragen die echt voldoen aan de opdracht (het zeemzoete, etc.) want ik heb daar geen enkele connectie mee.

Rest me je te bedanken voor je reactie en je vraag.

Dank voor je reactie Job.

zonder commentaar

Hahahahaha, een capo di tutti capi die gelooft geen schender van het zesde gebod te zijn. Of, volgens Hanna Arendt: 'Zeker, de moderne psychologie en sociologie en niet in de laatste plaats de moderne bureaucratie hebben er veel, zo niet alles toe bijgedragen dat wij zo langzamerhand gewoon zijn geworden, ons beroepend op het een of andere determinisme, de verantwoordelijkheid van de dader voor zijn daad te verdonkeremanen'. Dat is zeker weten een zeemzoet antwoordje van de ja-knikker.  

Het spijt mij, Angus, maar ik kan in dit verhaal de opdracht echt niet terugvinden. Verhalen over bendeleiders en moordenaars brengen mij niet tot rust en al zeker niet aan het glimlachen. Misschien kun je voor andersgelovigen een aanduiding geven wat het zesde gebod inhoudt. Volgens de katholieke leer is het zesde gebod “Doe nooit wat onkuisheid is”, maar je HP zegt dat de stervende zijn vrouw nooit heeft bedrogen. Dat brengt mij dus wel in verwarring.

Zesde gebod is: gij zult niet doodslaan/ leven en laten leven.

Dag Gi :-)

Dank voor je reactie Kruidnagel. Zeemzoet? Ik hoop het toch niet :-). En een ja-knikker? Fijn dat het je een lach ontlokte.

Dag Emily,

Het spijt mij, Angus, maar ik kan in dit verhaal de opdracht echt niet terugvinden. Dat hoeft je niet te spijten. Ik heb er mijn eigen invulling aan gegeven en heb de opdracht als inspiratie gebruikt. Ik heb niet zoveel met deze opdracht, maar heb wel mooie bijdragen gelezen die er wel in passen (naar mijn smaak dan :-)) en die ik wel kan pruimen. Maar het is mijn jas niet als het echt van die verhaaltjes voor kinderen of iets vergelijkbaars betreft. 
Het zesde gebod? Volgens het OT? Gij zult niet doden. Ik was me er niet van bewust dat de katholieke leer daarin verschilt. ('Gij zult niet doden' is overigens de titel is van een indrukwekkende roman van Hans Werner Richter. Die speelt dan wel in WO II).
No hard feelings dat het je niet deed glimlachen. 

Tja, de katholieken tellen anders dan de protestanten, de joden en de orthodoxen. En de mohammedanen en boeddhisten vragen zich waarschijnlijk helemaal af waar dit over gaat. De moraal: je moet er nooit zomaar van uitgaan dat je lezer alles weet wat jij weet.

En als de lezer niet uit het verhaal kan halen dat het om het verbod (gebod) om (niet) te doden gaat, dan houdt het voor mij toch een beetje op. Iets met spijkers, denk ik dan. Van de andere kant heb je wel een punt, want ook in de Islam is dit het vijfde gebod. En 'mis' verwijst inderdaad wel naar een katholiek perspectief. 

Hoi Angus,

Creatieve invulling weer. Ik denk dat ik de opdracht er wel enigzins in kan herkennen en ik kan het wel waarderen. Het is wel een lange dialoog, ik merk dat ik daarbij soms een beetje moeite heb om alles te volgen en erbij te blijven, maar dat is waarschijnlijk persoonlijke smaak. Graag gelezen