#550 In de maneschijn
'Papa, is de maan een planeet?'
Wendy wijst naar de grote lichte bal boven de donkere zee.
'Nee schat, de maan is een soort spiegel. Hij weerkaatst het licht van de zon.'
Ze knikt even, en als ik opzij kijk zie ik haar ernstige gezichtje waarin zowel verwarring als verwondering af te lezen zijn.
'En de sterren dan? Zijn dat allemaal manen maar dan heel ver weg?'
'Elke ster is eigenlijk net als onze zon, en daar draaien dan weer planeten omheen, die allemaal weer manen hebben. Sommige planeten hebben zelfs heel veel manen, Saturnus heeft er wel meer dan honderd.'
Weer blijft het stil. Dan loopt ze naar de branding en gooit een stok in het donkere water. Ergens klinkt een zachte plons en alleen aan de onderbreking van de zilveren golfjes is te zien waar de stok terechtkwam.
'Dan is het net een soort spiegeldoolhof daarboven net als op de kermis,' grinnikt ze als ze terug huppelt door het natte zand. Hand in hand lopen we terug naar de stacaravan. Ik help haar gauw in haar pyjama en kijk stiekem hoe ze haar tanden poetst. Ze wordt zo snel groot. Als ze in bed ligt verzin ik een verhaal over een astronaut die op zoek is naar de aarde maar verdwaalt tussen planeten en manen. Haar ogen zijn al dicht als het verhaal klaar is, maar als ik bij de deur sta zit ze recht overeind.
'Slaap lekker pap. Bedankt dat we nog even naar de sterren mochten kijken.
'Welterusten lieverd.' Mijn wang blijft als klittenband aan haar zachte haar plakken als ik haar een kus geef. Ze ruikt naar de duinrozen die verderop groeien en ik blijf langer staan dan nodig is.
Als ik achter mijn schrijfmachine zit blijf ik naar buiten staren. De maan staat hoog aan de hemel, maar zonder het te merken drijft hij steeds wat verder weg. Ik hoop maar dat Wendy nog lang om me heen blijft draaien. Of ik om haar.
Hoi Sonnema, wat een lief…
Lid sinds
1 jaar 1 maandRol
Hoi Sonnema, wat een lief verhaal. Kinderen zijn inderdaad ons hele universum. Manen, zonnen, sterren alles. Mooi gevonden metafoor. Graag gelezen!
Wel een paar kleine dingetjes:
Ik denk dat de volgorde hier nog niet helemaal klopt. Als hij al stil de kamer uitgeslopen is, dan is het lastig nog om een gesprek te voeren of om nog vastgeplakt aan Wendy's haren te zitten.
Ik zou hier klinkt van maken, de rest staat immers ook in de ott.
Als ze in bed lig verzin ik --> als ze in bed ligt, verzin ik
Hoi KingCharles, dank voor…
Lid sinds
7 maanden 3 wekenRol
Hoi KingCharles, dank voor het lezen. Scherpe opmerkingen. Ik had het verhaal al half bedacht en nu eindelijk tijd om het op te schrijven, maar dan zie je dat ik iets te snel was. Ik heb je opmerkingen gelijk verwerkt
Dag Sonnema, Leuk om te…
Lid sinds
12 jaar 10 maandenRol
Dag Sonnema,
Leuk om te lezen dat je even buiten de grenzen van je historisch getinte verhalen bent gestapt. Zeer geslaagd uitstapje met een mooie metafoor. Ik las de metafoor wel anders dan KingCharles.
Eén puntje: [..] en als ik opzij kijk zie ik haar ernstige gezicht die het probeert te snappen. Die zou dat moeten zijn. Maar ook, een gezicht kan niets snappen. Zij probeert het te snappen, wat jij aan haar ernstige gezicht kunt aflezen.
Mijn wang blijft als klittenband aan haar zachte haar plakken als ik haar een kus geef. Mooie zin!
Zeer graag gelezen.
Hoi Angus, dank weer voor…
Lid sinds
7 maanden 3 wekenRol
Hoi Angus, dank weer voor het lezen, de feedback en dat je het zelfs zeer graag gelezen hebt. Ja ik "kauw" altijd een paar dagen op de opdracht en hier vond ik dit mooier dan iets historisch. Je hebt gelijk wat betreft je opmerking, ik ga kijken hoe ik het aanpas, ik denk dat de zin daar wel wat voor moet worden omgegooid/herschreven. En er zijn inderdaad meerdere metaforen te zien/lezen/interpreteren. Dank in ieder geval weer!
Wat een warm en liefdevol…
Lid sinds
1 jaar 1 maandRol
Wat een warm en liefdevol verhaal. Met mooie metaforen. Echt graag gelezen!
Eerst dacht ik dat de maan…
Lid sinds
18 jaar 7 maandenRol
Eerst dacht ik dat de maan als spiegel de metafoor zou zijn, gaandeweg blijkt de sterke band tussen aarde en maan de metafoor voor de band tussen vader en kind. En toch ze weerkaatsen wel elkaar.
Dat komt als een aangename verrassing aan het einde.
Hoi LiaV en Odile, Dank…
Lid sinds
7 maanden 3 wekenRol
Hoi LiaV en Odile,
Dank voor het lezen en de complimenten!