Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#549 Twee wangen

11 maart 2025 - 19:55

 

Ik was achtentwintig toen er een nieuwe moedertaal ontstond. Zonder mijn dochter zou deze er niet zijn, zonder mij evenmin. De wortels van deze taal liggen bij de generaties die voor ons kwamen. Ook na mijn dood kan het gebeuren dat dit lexicon - zij het wat verbasterd, iets veranderd - ergens hoorbaar, zichtbaar is. Of ik haar ooit vloeiend beheers? Er is geen test die dat kan meten. Ik doe mijn best haar zo in te zetten, dat het voor mijn dochter aangenaam zal zijn er delen uit over te nemen, wellicht ooit, als het lot zo beschikt.

Van mijn moeder leerde ik de woordeloze elementen kennen: een rietje in een glas bouillon, een volgelopen bad na een lange dag op school, twee dropjes in plaats van één: ‘Je hebt twee wangen.’ zei ze dan.
Ik heb wat nieuwe gewoontes toegevoegd: een dagelijkse tekening op de schil van een banaan, het taartontbijt op een verjaardag, Gutenmorgen Sonnenschein… 
Bepaalde overgeleverde taalconstructies probeer ik te vermijden, diegene die een verstikkende bezorgdheid in zich bergen: ‘Pas je wel op?’ wanneer mijn dochter de weg op gaat. Toch weet ik dat het accent dat ik met mijn moeder heb ontwikkeld door zal sijpelen.

 

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2025 - 21:18

Heel mooi, Emmy.
Ik weet niet of het poëtisch is, want dat staat niet altijd gelijk aan de liefde en de kern die hier doorklinkt.
Dit is echt moerstaal. Het verhaal van een moeder, van moeders.
Niet alleen graag, maar ook geraakt, gelezen.
Dank je.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 maart 2025 - 22:43

Tekenen op een schil van een banaan? Weet je dat de inkt de vrucht indringt en dat kind ernstig ziek kan worden? Onverantwoord! Echt! Je zou voor minder een afwijkend accent ontwikkelen ;)

JK - GG!

 

Lid sinds

1 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
12 maart 2025 - 15:08

Hoi Emmy, mooie kijk op het begrip van moerstaal. Bewijst meer dan eens ook dat taal, cultuur, normen en waarden met elkaar vervlochten zijn. In mijn moerstaal teken ik ook op de schil van de banaan. En op mandarijnen. Hopelijk sterft mijn zoon nu niet aan inktvergiftiging.

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
13 maart 2025 - 15:28

Dankje Vaudchespeldt! 
Wat leuk dat jij er ook een dergelijke traditie in het leven hebt geroepen KC! Dat kleine beetje balpeninkt zal niet al te veel schade toebrengen lijkt me zo :-)

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
14 maart 2025 - 9:28

Prachtig Emmy, hoe je de 'ongesproken' taal verhaalt tussen moeder en kind. Je toont hierbij ook aan hoe erg het is voor kinderen die van deze taal al of niet gedwongen verstoten blijven. 

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 maart 2025 - 9:39

Mooi verwonderde mijmering over de band van moeder en dochter en wat de taal daarin betekent van sprekende beelden, gedrag van liefde, soms onbeholpen, onbewust, onbedoeld. Ook de spanning van vasthouden en vrijlaten, 'smothering'. Heel knap verteld!

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 maart 2025 - 15:25

Mooie bespiegeling over de invloed van taal op de moeder-dochter relatie. Heerlijke openingszin. Aan het eind een herkenbare verstikkende bezorgdheid. In onze cultuur vermoedelijk vooral het domein van moeders.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
14 maart 2025 - 22:16

Ja, mooi dat moerstaal ook zonder woorden kan én overgaat in de generaties na ons in de bij hun passende taal. Graag gelezen. 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 maart 2025 - 8:41

Beste Emmy,

De openingszinnen vind ik iets aan de vage kant. Bij een kortere tekst zou ik meteen met de deur in huis vallen: wat is er aan de hand, wie zijn de subjecten, en waar bouwen we op voort? Nu de toon is gezet, blijft het voor mij vaagjes. Ik kan niet bij het kernachtige komen.