#549 Op het bootje

Echt? Kussen in de familie, tot daar aan toe, maar boeren laten? Ach ja, waarom ook niet. Als het kan geschreven worden, kan het ook beleefd. (en doorleefd)

G

De hoofden kussen, niet de monden.

Het is zoals dit beeld: https://m.imdb.com/title/tt0180093/mediaviewer/rm…

Hoi Tinus, mooi, lief stukje tussen vader en zoon, ik zie dat boeren wel gebeuren. Toch mis ik in dit verhaal een beetje de nadruk op de moerstaal. Verder wel graag gelezen.

Inderdaad geen moerstaal, dat is express.

Het is een rebels stukje, het gaat over vaderstaal.

Ha Tinus,
Dat knusse heb je goed weten te vangen Het zou mij als lezer helpen al eerder te weten dat het hier een vader en zoon betreft. Dat Wilhelmusboeren, ik hoorde het in mijn hoofd en vroeg mij af hoe het kwam dat ik me dat zo goed kon voorstellen. Misschien ben ik er toch ooit aan blootgesteld ook, aan zoiets, bij het zwembad. Graag gelezen

Ik hoopte dat mensen het Wilhelmusboeren goed zouden kunnen voorstellen. Dat laat hen dan actief ervaren dat het voor hen bij de Nederlandse taal hoort. Niet letterlijk moedertaal, maar wel aangeleerd/ingebakken op jonge leeftijd. Waarschijnlijk meestal ook niet van een vader, dat is een overdrijving in dit verhaal, maar eerder van een oudere broer of een gekke ongeremde jongen uit de klas.

Het publieke zwembad. Dat zou een goede alternatieve lokatie zijn geweest. Een mooie en typische smeltkroes van verschillende mensen, wat ook interessant is met betrekking tot het moedertaal thema.

-----

Dat ik niet eerder vertelde dat het om vader zoon ging is bewust; omdat ik de lezer een beetje wilde pesten.

Overigens heb ik alleen de vader expliciet genoemd. Het kan ook nog altijd over vader dochter gaan. Dat is ook weer een interessant spel met de verwachtingen. Velen zullen automatisch denken aan vader-zoon in plaats van vader-dochter. Er is een bepaalde onbewuste taal die dit blijkbaar overbrengt.

Hogere boerkunde.

Het Wilhelmus boeren, eerlijk: herkenbaar. 😀 Kaneel in de Cola, daar ga ik tijdens het verhaal opeens over nadenken en haalt me er wat uit. 

Leuke insteek. Nog even een hoofdletter in de titel en bij 'kun'.

Graag gelezen. 

Hoofdletters aangepast. Over die kaneel moet ik nog denken hoe dat te veranderen. Ik kan het in koolzuur veranderen maar dat is toch anders. En nu terwijl ik dit schrijf springt me ineens een oplossing binnen. Dat kaneel kan inderdaad verwarrend zijn (ik krijg nu associaties met de cinnamon challenge). Ik vervang het nu voor kruidige cola aroma's.

Voor mij werkt je aanpassing goed. Je kunt overwegen om cola nog weg te halen, de lezer heeft net gelezen dat het om Cola gaat.

Die herhaling van het woord cola vond ik zelf ook wringen. Maar als de kaneel onduidelijk is wilde ik met kruidige aroma's extra voorzichtig zijn en 'cola' toevoegen.

Alleenstaand klinkt het ook wel leuk 'kruidig cola aroma', die retronasale nasmaak. Ik kan me voorstellen dat weinig mensen bewust zijn van de cola smaak en hoe goed die in elkaar steekt. Welliswaar is het op een populaire simplistische manier samengesteld, maar tegelijkertijd ook heel antiek.

Mja, 'kruidig aroma' is misschien toch beter dan 'kruidig cola aroma'. De verandering van 'kaneel' naar twee woorden 'kruidig' en 'aroma' legt al heel veel uit. En eveneens is 'cola aroma' een tongtwister (is daar een Nederlands woord voor?).

Hoi Tinus,

Wat een intiem, en tegelijkertijd humoristisch stukje heb je geschreven! Ik zou niet alle boertjes tussen aanhalingstekens doen, maar dat is meer een kwestie van optische stijl. Mooi begin, en een mooie afronding!