# 548 – Gambiet in Jalta

Kruidnagel mooi geschreven historisch verhaal verpakt in een brief. Het lied van het Klein Orkest sluit er prachtig bij aan.

Ha Job, bedankt! Ik las over Amerika in die tijd en de bizarre parallellen met nu. Toen dacht ik meteen aan dit mooie liedje van best vlak voor de val. Het was ook heel verrassend om me vanochtend te verdiepen in de geschiedenis van Polen, trouwens. 

Op het schaakspel van de wereldorde heeft ieder zijn eigen kijk. Hoe snel ook kan een mening veranderen. Churchill met zijn twee 'Victory' vingers in de lucht, die door de enen als een held en door de anderen als een slappeling wordt beschouwd. Zo voert het filmpje bij het lied mij terug naar het moment waarop ikzelf in Berlijn was in die tijd. Het liedje zelf van Harrie Jekkers en zijn Klein Orkest vind ik niet mooi, eerder slapjes, net als Churchill in het verhaal. 

Ha Gi, dan heb je denk ik met het geluid uit zitten mijmeren en zwijmelen bij de historische beelden 😀. Verbazingwekkend vond ik vooral de totale ommezwaai van Roosevelt, die als enige maar liefst vier termijnen aaneen POTUS is geweest. In '39 wilde het volk totaal niet helpen en hij wel; en in '45 zo'n beetje andersom. Maar op Jalta was Churchill helaas niet de lachende derde toen twee honden vochten om een been. Dit is trouwens een mooi en diepgravend dagboekstuk uit die maand. En aan dat liedje bewaar ik warme kinderherinneringen.

Dank Kruidnagel dat je me op deze zonnige ochtend meeneemt naar Jalta 1945 en de parallel met nu. Briefvorm werkt in dit geval goed vind ik. Bijzonder rijke invulling van de schrijfopdracht. 

Ha Frank, dank voor je prettige reactie! De geschiedenis vind ik steeds meer een rijke inspiratiebron, zeker in deze tijd met veel grote en spannende verwikkelingen. Dit bondige levensverhaal was ook een uitgangspunt.

Dag Kruidnagel,

Ja de geschiedenis. Triest, die herhaling van zetten steeds.
Herkenbaar neergezet. Het gekozen nummer, ik weet hen niet.
En heb een beetje moeite met Rose. Die kan ik niet zo goed plaatsen als lezer.
want je leeft nog zolang ik je schrijf, vind ik een pareltje. Alleen daarom al zeer graag gelezen.
En...mooie titel!

Ha Angus,

Dank je! Ik deed mijn best Rose niet voor te kauwen maar met hints te brengen vanwege de briefvorm. Qua titel vond ik het erg passend, die combi van een spel en het opofferen.

Qua titel vond ik het erg passend, die combi van een spel en het opofferen.
Zeker. In die tijd waren het ook grootmeesters ;-) wat je verder moreel ook van ze zou kunnen vinden.
Nu hebben we te maken met twee omhooggevallen figuren die nog nooit van een rokade hebben gehoord (hoewel ze zich graag als koning zien) en een derde die zich op de achtergrond suf lacht.

Hallo Kruidnagel, vlot geschreven, graag gelezen. Ik weet niets van schaken, dus ik snapte de titel totaal niet. (Gelukkig weet Google altijd raad.)

Dank je, Emily! Ik schaak wel wat, maar kende dat begrip ook pas sinds The Queen's Gambit op Netflix, trouwens. Topserie.

De zin die Angus aanhaalde, las ik ook met extra genoegen. Goed geschreven, slim ook de briefvorm. Het lied deed voor mij bijna afbreuk van de sfeer waar jij mij knap in meenam. Tegelijkertijd snap ik de connectie heel goed.

Hoi Hadeke, dank je voor de complimenten! Tja, smaak is persoonlijk en ook vaak verbonden met herinneringen, zoals je knap hebt verwerkt in jouw verhaal.

Goed gekozen die briefvorm! Een siddering ging door me heen bij het lezen van het woord Zamosc. (De plaats komt ook aan bod in mijn roman. De gruwelijkheden die daar hebben plaatsgevonden, ik las er uitgebreid over, besloot er slechts subtiel naar te verwijzen.) De enige zin die ik niet zo sterk vond was deze: Die tiran vecht nog steeds tegen de huzaren waar jij en ik van afstammen
Ik weet niet of iemand dit echt snel op deze manier zou verwoorden (de huzaren waar jij en ik van afstammen.) Ik vermoed dat diegene aan wie de brief gericht is, weet dat Stalin dit doet, waarom zou de briefschrijver dit alsnog benadrukken? Mooi dat stuk over het vertalen van die nieuwtjes.  

Emmy, dank je! Een roman geschreven over gebeurtenissen in Polen? Je maakt me benieuwd nu. Ik lees op dit moment 'Nog is Polen niet verloren' van Alice Parizeau uit 1981, dat deze week stomtoevallig in een minibiebje stond. Niet heel goed boek, trouwens, maar wel leuk voor mij qua timing.

Dat huzarenregeltje kan inderdaad misschien wat infodumping zijn, maar anderzijds betekent het voor de schrijver blijkbaar veel: die stokoude maar roemruchte Poolse historie, en dat snap ik goed.

Ha Kruidnagel,
De hoofdpersonen van mijn roman zijn gebasseerd op een familie waarvan een broer, schoonzus en neefje in Zamosc zijn vermoord. (Er was in Zamosc ook een concentratiekamp.)
Fascinerend hoe dat zo kan gaan hé, met zo’n minibieb. Dat had ik ooit in een kringloopwinkel in Sint Annaparochie, waar ik een boek vond met memoires waarbij de schrijfster toevallig iemand bleek te kennen en te noemen waarover ik op dat moment schreef. 

 

Hoi Kruidnagel. Mooi, sterk dat het in briefvorm is! Je verhaal gaat verder en dieper dan het liedje (hoewel dat al één van de mooiste nummers van eigen bodem is). Vooral het laatste stukje vind ik prachtig. Graag gelezen!

Ha Sonnema, mooie complimenten, dank je! Ik hou ook wel van wat rauwe muziek uit die tijd.

Hi Kruidnagel, hij is weer mooi! Wat zij eigenlijk allemaal zeggen, de briefvorm, het thema, de schrijfstijl, het nummer. Prachtig nummer ook met kritiek op Oost én West. Ik moest ook nadenken bij de titel en dat ligt volledig aan mij, want ik heb The Queens Gambit allang uitgespeeld op Netflix (erg goede serie!). Nooit echt de link gelegd met een schaakterm, terwijl wij hier thuis fervente amateurschakers zijn. Nuja, ik heb het graag gelezen, daar gaat het om!

Ha KC, thanks! Ja, van die serie leerde ik ook weer het verschil tussen een potje kunnen schaken, heel goed zijn in schaken en kunnen praten over schaken.