#545 Afscheid van een collega
Nico, beste collega, ex-collega mag ik zeggen na vandaag: jij was de belangrijkste man in mijn leven. Tegen de critici die opmerken dat elke man dat altijd nog zelf is, zeg ik: daar is Nico het niet mee eens. Ik zie je knikken, Nico. Dat is niet erg. Ik had daar ook wel eens last van na een slapeloze nacht piekeren over een probleem dat jij mij had doen inzien. Het is moeilijk om wakker te blijven als iemand aan het woord is die er niet toe doet. Wat bij jou altijd het geval is. Slaap dus maar lekker door, Nico. Je blijft een fantastische vent. Als je het mij vraagt, nog fantastischer dan wanneer je wakker bent.
Nico, jij hebt jezelf onmisbaar gemaakt in de ogen van velen. Je hond en je goudvis leunden op jou. En je kanarie natuurlijk, wat had dat vogeltje gemoeten zonder het zangzaad dat jij in zijn kooitje strooide als dat jou zo uitkwam. Hoe tragisch, dat het arme beestje vorig jaar is overleden door een gebrek aan water.
We weten allemaal dat Nico zijn sporen heeft verdiend in de werkverschaffing. Wat jij, Nico, níet hebt gedaan om je collega’s van voldoende werkzaamheden te voorzien, is onbeschrijflijk. Aan een opsomming zal ik mij niet bezondigen. Ik volsta met mijn eeuwige blijdschap uit te spreken, dat je pensioen eindelijk is aangebroken.
Gif! Uruguru! Meer gif. Je…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Gif! Uruguru! Meer gif. Je hield het heel kort, edoch in jouw kort betoog creëer je veel verwarring. Was dat je bedoeling. Ik krijg er nog geen grip op - je kreeg van de coach onbeperkte ruimte (kort is een zeer interpreteerbaar begrip) - dus ik nodig je uit, dit meer uit te werken! Je zit op wat, ik lees/voel/zie het nog niet. Go for it!
Bedankt voor je reactie Tony…
Lid sinds
12 jaar 2 maandenRol
Bedankt voor je reactie Tony. Ik begrijp niet goed wat er verwarrend is aan dit niemendalletje.
Ik vond het venijn juist niet subtiel genoeg om niet te worden opgemerkt door Nico. In die zin voldoet het niet aan de opdracht, die wat mij betreft uitsluitend dient als een aanleiding om iets te schrijven, ongeacht of het resultaat precies conform die opdracht is.
Ik ben het met je eens dat het geen goed stukje is, om andere redenen. Zo had het genoemde probleem waarvan de spreker zogenaamd wakker had gelegen, nader gespecificeerd moeten zijn. Niettemin moest ik erom lachen, en heb het daarom gepost. Waard om het verder uit te werken, vind ik het niet.
Commentaar Marc -…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Commentaar Marc - Hostwriters: Dit lijkt op een verplicht nummertje: ‘kun jij iets schrijven over Nico die met pensioen gaat?’ Bijgevolg kwijt je je van die taak en en schrijft iets in de zin van: Opgeruimd staat netjes. Vanwege de lengte eigenlijk te kort om aan de opdracht te voldoen, maar ach, een besmuikte lach kan er nog af. Afgaande op de omschrijving van genoemde Nico kan het hem waarschijnlijk aan de reet roesten hoe mensen over hem denken of schrijven. Het gevoel van opluchting van die vent af te zijn, is welhaast fysiek voelbaar. Het ‘ik volsta’ op het einde geeft aan dat het ‘met tegenzin’ geschreven is (nog te veel eer voor de Nico) Op die manier bekeken, is het eigenlijk zo slecht nog niet.
Ik sluit me aan bij Marc,…
Lid sinds
12 jaar 4 maandenRol
Ik sluit me aan bij Marc, het is een stil venijn, waarbij iedere speech de aangesprokene koud gelaten had. In die zin duidelijk dat de spreker blij is met dit afscheid.
Dag Uruguru, Een aantal…
Lid sinds
12 jaar 9 maandenRol
Dag Uruguru,
Een aantal keren gelezen.
Toen meende ik het verband te kunnen zien tussen het tragisch overlijden van de kanarie, door een gebrek aan het voorzien van water door Nico, en Wat jij, Nico, níet hebt gedaan [..] (met het trema). En dat vond ik dan toch wel subtiel, als dat de bedoeling was.
Wel jammer dat je iets schrijft en plaatst als niemanddalletje. Come on ;-).
Angus, bedankt voor je…
Lid sinds
12 jaar 2 maandenRol
Angus, bedankt voor je reactie. Ik ben blij dat iemand een tweetal bedoelingen aanhaalt, die er in mijn beleving te dik bovenop lagen. De opdracht was schrijf een korte speech, waarin iemand subtiel beledigt wordt, zonder dat de persoon in kwestie doorheeft dat hij of zij op zijn plaats wordt gezet. Ik begreep de kritiek niet, maar vond het geen goed idee om de oorzaak buiten de tekst te leggen en aan te nemen dat de lezer iets niet helemaal begrepen had. Uitleg van humor is bovendien altijd dodelijk.
In mijn ogen was mijn tekstje niet subtiel genoeg, desondanks kwamen mijn bedoelingen niet over bij twee ervaren lezers, dus was mijn formulering ontoereikend.
Ik had meer verborgen gif toegevoegd. Zo zegt de spreker al in de eerste zin dat hij Nico ex-collega mag noemen i.p.v. moet noemen, wat voor in de mond ligt. Ook niet gewaardeerd werden de wending van ja-knikken naar knikkebollen, de werkverschaffing aan collega's, de hond, de goudvis, en de kanarie als voorbeelden van de velen die op Nico leunden. Waarbij zoals je terecht opmerkt de kanarie zijn vertrouwen in Nico met de dood heeft moeten bekopen.
Het was een niemendalletje omdat ik geen enkel thema aansnijd dat mij na aan het hart ligt, en omdat ik het er in pakweg 10 minuten uit had geperst. Ik zie het bezwaar niet om iets luchtigs te posten, puur voor de lol. (die het dus niet oogstte :))
Mili ‘aan de opdracht…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Mili
‘aan de opdracht, die wat mij betreft uitsluitend dient als een aanleiding om iets te schrijven, ongeacht of het resultaat precies conform die opdracht is.’ Nee Uruguru, Marc en ik weten wel degelijk wat we voor ogen hebben als we een opdracht uitschrijven.
Je haalt er in een kort stuk tekst wel veel bij: van wel of niet slapeloze nachten, een goudvis, hond en kanarie en tot slot werkverschaffing. Ik kon het niet zo goed volgen.
Mili, ik heb me niet over…
Lid sinds
12 jaar 2 maandenRol
Mili, ik heb me niet over jullie uitgelaten, noch over de opdracht, waaruit ik geciteerd heb, omdat de kritiek verwees naar de opdracht. Reageren op kritiek is niet strijdig met mijn opmerking over opdrachten als aanleiding tot het schrijven van een stukje. Alles wat ik daarover zei, blijft onverkort van kracht voor mij. Hoe anderen iets invullen is geheel aan hen.
Overigens heb ik geen idee wat jullie voor ogen hebben bij het schrijven van een opdracht, en ik hoef het ook niet te weten. Ik las de opdracht zonder enige vooronderstelling over de motieven van de opdrachtgever.
Bedankt voor het geven van de opdracht en de reacties op de invullingen daarvan.
Toevoeging achteraf:
Ik heb gereageerd op Tony die mij aanspoorde om meer van mijn stukje te maken, en op Angus die een vraag stelde. Op de reactie van Marc heb ik niet gereageerd, met geen woord. Zijn reactie geeft uitsluitend zijn leeservaring weer. Net als jouw opmerking dat je me niet goed kon volgen, is dat een gegeven.
In principe discussieer ik niet over leeservaringen, omdat empirische feiten niet veranderen door wat ik erover te zeggen heb. Als ik iets niet begrijp dan vraag ik er eventueel naar, en bij de beantwoording van een vraag neem ik desgewenst (door mij) de vrijheid om uit te wijden voorbij de directe begrenzingen van de gestelde vraag. Het is verder aan mij om conclusies te trekken over mijn tekst, en daar al dan niet naar te handelen.
Ik begrijp werkelijk niet uit welk deel van mijn berichten jij meent te lezen dat ik mij een oordeel aanmatig over jullie. Ik heb geen mening over de arbeid die jullie verrichten, noch over intenties, doelstellingen, of wat dan ook, afgezien van mijn idee over de zorgvuldigheid waarmee je mijn reacties gelezen hebt.
Uruguru, ik voel geen…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Uruguru, ik voel geen behoefte tot zware wederzijdse beschouwingen over een tekst van welgeteld 226 woorden. Morgen is weer een dag en schrijf je wellicht een bloedstollende tekst van wel 2.111 woorden.
We, Marc en ik, zien je weer graag een volgende keer terug.
Het ging niet meer over…
Lid sinds
12 jaar 2 maandenRol
Het ging niet meer over de tekst.
Ik begrijp nu het misverstand pas. Dat riedeltje over de opdracht refereert aan alle opdrachten, niet specifiek aan die van jullie. Helaas, nu ik de aanleiding begrijp kan het meeste van wat ik zei de shredder in. Tot ziens dan maar.