Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 544 – Utrecht bij min vier

10 februari 2025 - 12:57

Gevels als kaken vol rottende tanden
huilen stilzwijgend het lied van de stad
maar in het huis dat we samen bemanden
zit een onzichtbaar, onmetelijk gat

Grachten vol ratten langs stokoude straten
stellen de vragen van vroeger niet meer
en het terras waarop wij zouden praten
ligt aan een weg met eenrichtingsverkeer

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 februari 2025 - 23:37

Kruidnagel,

Fijne cadans. Goed gevonden clou. De grootste valkuil voor jou is dat je al te literair wil schrijven. Het kan je schrijfstijl zijn, maar naar mijn idee is het soms te veel van het goede. Bijvoorbeeld, de zin 'tonen de donkere kant van je naam' mag dan heel poëtisch klinken, ik heb niet het idee dat het wat betekent en 'schreeuwt de stilte' is in de poëzie inmiddels wel een groot cliché geworden. Probeer eens een keer meer spreektaal te gebruiken.

De dichtcoach

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2025 - 9:24

Ha coach, dank je. Die eerste strofe is inderdaad niet de beste. Die naam is te geïsoleerd qua beeldspraak, klopt, en tja, die stilte, klopt. Weet je wat, ik haal hem er gewoon uit. Verder ben ik niet ontevreden.