#542 Overleven
Met trillende handen zet ik het paarse mutsje op mijn hoofd. Ik werp een vlugge blik in de spiegel en stop een paar eigenwijze haren opnieuw achter mijn oren. Dan haal ik diep adem en loop de kleedkamer uit.
Het is druk in de lange gang en ik volg de mensen die er allemaal precies hetzelfde uit zien als ik. Bij de dikke rode streep op de vloer stop ik even. Ben ik niks vergeten? In de zak van de blauwe broek voel ik het papiertje met daarop mijn voorbereiding, al heb ik geen idee hoe ik me precies had moeten voorbereiden op vandaag.
Ik stap de streep over en meteen zie ik links in grote letters OK1 op de openstaande deur. Even aarzel ik, maar dan stap ik naar binnen. Nog steeds zenuwachtig stel ik me voor aan de operatieassistenten, al ben ik hun namen een minuut later weer vergeten. Het whiteboard in de hoek van de ruimte moet me vandaag maar helpen om de juiste naam bij de juiste persoon te onthouden.
“Goedemorgen allemaal.” De vriendelijke chirurg, die ik gelukkig al eens bij de overdracht gezien heb, kijkt de groep rond die zich inmiddels op de operatiekamer verzameld heeft. Ik wiebel op mijn rode klompen heen en weer en merk nu al dat ik volgende keer een maatje kleiner moet nemen. Terwijl hij de operaties van vandaag bespreekt en ik door mijn voorbereiding een beetje snap waar hij het over heeft, dwaalt mijn blik door de ruimte die vol staat met apparatuur en ik probeer te ontdekken waar ik straks het minst in de weg sta.
“Heb jij nog leerdoelen voor vandaag?” Ik schrik als de chirurg me aankijkt.
“Het is mijn eerste dag ooit op OK,” beken ik.
“Aha, dus jouw doel van vandaag wordt overleven.” Hij grijnst en ik ontspan een beetje. Terwijl iedereen zich gaat voorbereiden, ga ik in het hoekje van de ruimte staan. De blauwe broek kriebelt nu al rond mijn benen en ik haal een keer diep adem voordat de eerste patiënt de kamer in wordt gebracht. Overleven, dat moet toch lukken?
Hoi Natas, je voert de…
Lid sinds
5 maanden 3 wekenRol
Hoi Natas,
je voert de spanning mooi op, pas op een derde van het verhaal weet je waar de hp is, leuk gedaan. Verder leest het vlot en is het een originele invulling, zeker graag gelezen.
één zeurtje: Ik neem aan dat op zo'n belangrijke plek wel duidelijk wordt gemaakt aan een stagiair(?) waar hij of zij zou moeten staan. Maargoed, dat was iets waar ik me over zou verwonderen
Ha Sonnema, vaak worden…
Lid sinds
13 jaar 11 maandenRol
Ha Sonnema, vaak worden dergelijke details in de haast vergeten, wat voor veel onzekerheid en onrust bij stagiares zorgt. Tenminste, dat is mijn ervaring. (In andere settings, maar toch!)
prachtig verhaal Natas! Ik sluit me aan bij de bevindingen van Sonnema. Mooi detail van die klompen. Wat moet zoiets spannend zijn! Ook mooi om eens aan de andere kant van de operatiezaal gebeurtenissen te kunnen kijken. (De laatste jaren ben ik bizar vaak geopereerd en 3 februari a.s moet ik door een ingewikkeld hartprobleem wéér onder het mes.) Jouw verhaal zorgde (oprecht!) voor een perspectiefwissel bij mij, waardoor ik minder zenuwachtig wordt. Het laat me de menselijkheid zien, het perspectief van diegene aan wiens kundige handen ik ben overgeleverd. Dank daarvoor!
Spannend opgebouwd, Natas,…
Lid sinds
1 maand 2 wekenRol
Spannend opgebouwd, Natas, het duurt even voor ik door heb waar het zich afspeelt. Mooi ook met al die details. De eigenwijze haren die opnieuw weggestopt worden, de dikke rode streep, de klompen, het whiteboard. Leuk om te lezen en invoelbaar de spanning van nu eens de andere kant!
Dag Natas, Met plezier…
Lid sinds
12 jaar 8 maandenRol
Dag Natas,
Met plezier gelezen.
Ik sluit me aan bij de reactie van Aagje.
Details zoals Ik wiebel op mijn rode klompen heen en weer en merk nu al dat ik volgende keer een maatje kleiner moet nemen. brengen een verhaal voor mij tot leven.
Net zoals Nog steeds zenuwachtig stel ik me voor aan de operatieassistenten, al ben ik hun namen een minuut later weer vergeten. Al heb ik de ervaring in dit soort situaties, dat je de namen zelfs niet echt hoort. Maar voor de HP kan dat uiteraard anders zijn.
De dikke rode streep ken ik niet. Maar ook een mooi detail. Ik geloof je dat hij er is en een functie heeft, zeker in dit verhaal.
Graag gelezen. Leuke details…
Lid sinds
10 maanden 4 wekenRol
Graag gelezen. Leuke details. Herkenbaar ook, voor mij persoonlijk. Ik overleefde het niet helemaal: binnen vijf minuten werd alles zwart voor mijn ogen en ging ik onderuit! Je brengt me dus op een goed idee voor een nieuw verhaal.
Goed verhaal, Natas. De…
Lid sinds
5 jaar 9 maandenRol
Goed verhaal, Natas. De beleving heb je goed gevangen. Graag gelezen.
“Het is mijn eerste dag ooit op OK,” --> afkortingen worden met kleine letters geschreven, tenzij het een naam is. ik mis hier het woordje "de" voor OK. Wij zeggen altijd "op de ok".
Haha, jouw HP heeft het…
Lid sinds
8 jaar 4 maandenRol
Haha, jouw HP heeft het overleefd, zij het met kriebels in de broek. Als dat niet zintuiglijk is. Knap geschreven, Natas.
Mooi beschreven eerste…
Lid sinds
6 maanden 4 wekenRol
Mooi beschreven eerste ervaring op de ok. Je verhaal met plezier gelezen.
Bedankt voor jullie reacties…
Lid sinds
1 jaarRol
Bedankt voor jullie reacties!
Sonnema, ik heb dit geschreven vanuit mijn eigen ervaring als coassistent en helaas houdt niet iedereen er evenveel rekening mee dat je als nieuweling niet zo goed weet wat er van je verwacht wordt.
Emmy, wat vervelend, veel succes 3 februari!
Lia, dat lijkt me zo vervelend, ik heb het zelf gelukkig zonder problemen overleefd.
Fief, mijn ervaring was dat 'de' vaak weggelaten werd als er over de ok gesproken werd. Afkortingen vergeet ik vaak klein te schrijven, dus dank voor je oplettendheid, al vind ik het er in kleine letters wel gek uitzien.
Hoi Natas, Graag gelezen,…
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hoi Natas,
Graag gelezen, mooie details. De reactie van de chirurg klinkt ook echt typisch bij die setting passend. Net zoals Angus weet ik ook niet wat de rode streep is, en ik weet ook niet wat er nou precies qua voorbereiding op zo'n briefje zou moeten staan als je daar alleen in de hoek hoeft te zijn, dus iets meer detail daarbij zou misschien helpen, aan de andere kant kan ik er toch wel een voorstelling van maken dus het werkt zo ook. Dus samenvattend: graag gelezen :). Het maakt ook wel nieuwsgierig naar hoe het verder zou gaan met dit personage, eerste keer zelf een ingreep doen bijvoorbeeld, dus dat zegt ook dat het verhaal me nieuwsgierig maakt :).
Op bijna alle werkvloeren…
Lid sinds
11 maanden 1 weekRol
Op bijna alle werkvloeren worden alle stagiaires in het diepe gegooid lijkt wel! Herkenbaar!
Originele invalshoek van het verhaal. Mooi omschreven ook hoe je graag wil leren, maar vooral toch ook niet in de weg wil staan. Graag gelezen!