#542 Erik Dromenjager

Voor de geïnteresseerden: Dit verhaal is los te lezen, maar kan gezien worden als prequel van opdracht #520 Lindisfarne. 

Hoi Sonnema, wat een mooi verhaal. Boeiend en levendig beschreven. Vanaf de eerste zin zit ik in het verhaal. Met veel plezier gelezen.
Bij de laatste gesproken zin vroeg ik me wel af wie het tegen hem zei. In de titel schrijf je Dromenvanger met een hoofdletter. Op het eind schrijf je het met een kleine letter. 

als het teveel wordt. ---> te veel (je schrijft het aan elkaar als het om een zelfstandig naamwoord gaat. een teveel, het teveel)

'Geef me wraak Odin.' ---> achter wraak hoort nog een komma. Odin is hier een aanspreking.

Flarden van de overval dreven voorbij, en toen ik wakker werd  ---> mooier leest het zonder en. Voor een en hoort in veel gevallen geen komma.

want de wind kwam vanuit de zee de fjord inwaaien.  ---> het woord want kun je weglaten. Het geeft alleen aan dat er een uitleg volgt en dat snapt de lezer zonder die aankondiging ook wel.

De zee is zwart, eindeloos, en als de maan schijnt glinsteren duizend sterren op het water. ---> tussen schijnt en glinsteren hoort nog een komma. De zin leest dan beter als je de komma achter eindeloos weglaat.

Klop aan bij de poort, en zorg dat hij opengedaan wordt.  ---> de komma achter poort mag weg.
Hoe moet hij zorgen dat de poort opengedaan wordt? Wat moet hij dan nog meer doen dan kloppen? Of mist hier het woord "ik"? Wie is dan die ik?
 

Hoi Fief,

Dank, fijn dat je het leuk vond. En uiteraard dank voor de redactie. Ik weet wie ik vraag als ik ooit een boek heb geschreven ;-)

Ik hou me graag aanbevolen :-)

Nog een zeurtje: achter de laatste zin ontbreekt nog een aanhalingsteken.
In de eerste zin mag de komma voor "en" ook weg. 

De verwijzing naar een vorig verhaal zou eigenlijk niet nodig moeten zijn. Een verhaal moet op zichzelf al duidelijk zijn. Naar mijn idee moet een lezer niet genoodzaakt zijn terug te gaan zoeken naar eerdere verhalen om dit verhaal te begrijpen. 

Dag Sonnema,

Dit is dus absoluut niet mijn genre. Na het lezen van woord 'seidman' bereidde ik me eigenlijk voor op een teleurstellende leeservaring. Maar het was verre van dat, integendeel. Ik heb genoten.
Een mooie balans tussen de beschrijving van de leefwereld en de innerlijke beleving van de HP. Beide kwamen tot leven voor mij.

Heel graag gelezen deze prequel (als ik het goed heb).

 

Dank Fief, ook die twee punten gewijzigd. 

Het verhaal staat wat mij betreft zeker op zich, maar als mensen benieuwd zijn kunnen ze het andere verhaal lezen. Ik weet niet of het voor jou als incompleet voelt en vind dat het verhaal van de verwijzing nodig is om deze te begrijpen?

@Angus,

Jammer dat het niet je genre is. Des te fijner dat je het toch graag gelezen heb. Ik heb de indruk dat er wel overeenkomsten in onze schrijfstijl zitten, wellicht dat dat helpt. Dank in ieder geval voor het waarderen van deze prequel (inderdaad)

Als aanvulling. Ik vond de verwijzing niet noodzakelijk.
Ik vind het ook geen gemis, eigenlijk integendeel, dat je niet benoemt wie die laatste zin uitspreekt. Dat kan - naar mijn idee - niemand anders dan de leider van de overval zijn. 
En ook zonder het eerdere verhaal gelezen te hebben (wat ik wel gedaan heb) meende ik te begrijpen dat de HP als jongeling bij de poort een verhaal kan ophangen, en dat dat van hem verwacht wordt, waardoor er net te weinig achterdocht is. 
 

Mooi verhaal Matthijs! Ik heb ook meteen het vervolg gelezen, want ik was erg benieuwd! (Beide) Graag gelezen!

Ha Sonnema,

Ik heb genoten van dit verhaal. Het zintuiglijke heb je op zeer kundige manier ingezet om het tot een levendig en geloofwaardig geheel te maken. Ik zag het helemaal voor me. 

Dag Laura en Emmy, 

Bedankt! Fijn dat jullie het mooi vonden!

Mooi! Ik sluit me aan bij Emmy: dus graag gelezen. 

Hoi Sonnema, 

Spannend verhaal. Het nam me mee, langs het glibberige bloed en de koortsige visioenen. Graag gelezen! Het enige wat ik nog qua feedback aan kan dragen is dat ik de seidman niet zo voor me zag, dus wellicht kan hij kort een beschrijving krijgen. Verder was alles juist heel helder / zintuigelijk :).

Hoi Karel,

Dankjewel, fijn dat je het leuk vond. Ja mijn eerste versie had bijna 700 woorden en daarin kon je lezen dat de seidman kaal was, nog maar een paar tanden had en daardoor sliste, 3 vingers miste en van top tot teen onder de blauwe tatoeages zat.. Maar ik moest dus megaveel schrappen. Ik zal kijken of ik nog iets kan toevoegen want ik ben het wel met je eens

Mooi verhaal, graag gelezen!

Verrassende vertelling, die ondanks de lengte mooi compleet aanvoelt. Lekker buiten het keurslijf van de schrijfopdracht verder aan werken!

Hoi Jacqueline,

Dank voor het lezen en je feedback. Ik ga me eens wat in je oeuvre verdiepen, ik zag dat jij ook wat historische verhalen geschreven hebt (understatement). Ik ben benieuwd!