#538 Met het eind in zicht (met kortere versie)
Kortere versie naar aanleiding van de feedback.
Ruw trekken ze me uit de laadbak. Een pijnscheut trekt door mijn mishandelde lijf. Het rulle zand voelt zacht. Niet zoals die harde vloer van mijn cel. Ik weet waar ik ben. Deze duinen waren vaak mijn toevluchtsoord. Wat heb ik deze frisse lucht gemist. Het uitzicht op de zee.
De wind geselt mijn lijf, het opwaaiende zand schuurt mijn huid. Ik voel het niet, uitputting overheerst. Mentaal gebroken.
Twee soldaten, niet veel ouder dan ik, pakken me onder mijn oksels vast. Mijn voeten trekken een spoor in het zand. Ik geef niet mee. Mijn laatste restje weerstand. De namen die ik prijsgaf, ik wilde sterker zijn. Het spijt me zo.
Commando’s klinken. Ze laten me los, ik val. Voor de mannen me rechtop zetten, pak ik een handvol zand en laat de zandkorrels door mijn vingers glijden. De wind neemt ze mee, samen met de dromen die ik nog had.
De soldaten stellen zich op, richten hun wapen mij. Het is zover. Mijn hart bonst wild, warme urine druipt langs mijn benen. Papa, mama.
Nog één keer snuif ik de zilte lucht op, sluit mijn ogen. Ik hoor de zee ruisen, ik hoor de meeuwen krijsen, ik hoor …
-------------------
Eerste, uitgebreidere versie
Ruw trekken ze me uit de laadbak. Ik weet waar ik ben; hier kwam ik vaak als ik de wereld even wilde ontvluchten. Op school had ik weinig vrienden, thuis moest ik de discussies van mijn socialistische ouders aanhoren over het nieuws op de radio of in de krant.
In deze duinen staarde ik uren naar de einder, fantaseerde over wat er voorbij lag of wat mijn missie in het leven zou zijn. De bezetting van Polen door Hitler en de dreiging van het nationaalsocialisme maakte dat snel duidelijk: ik wilde me inzetten voor de wereldvrede. Het kwam niet eens bij me op dat mijn leven zo snel en juist op deze plek zou eindigen.
De wind geselt mijn lijf, het opwaaiende zand schuurt mijn huid. Ik voel het niet, uitputting overheerst. De slaapdeprivatie en de talloze ondervragingen hebben me murw geslagen, maar ik heb niet alles prijsgegeven.
Twee soldaten – jongens nog, ze zijn niet veel ouder dan ik – pakken me onder mijn oksels vast en slepen me voort, een spoor achterlatend in het zand. Behalve dat ik het ze niet gemakkelijk wil maken, wil ik ook het onvermijdelijke zo lang mogelijk uitstellen. Passief verzet. Hijgend slepen ze me verder de duinen in.
Alle keren dat ik op pad ging om de bezetter te dwarsbomen en verraders hun verdiende straf te geven, was ik me bewust van het risico. Ik had zoveel meer willen doen, had ik de kans gehad. Waar ging het mis? Was het onzorgvuldigheid? Verraad?
Bij het eindpunt stellen de mannen zich naast elkaar op en richten hun wapen op mij. Ik draai mijn hoofd opzij en snuif nog één keer de zilte lucht op. Mijn hart bonst wild, urine loopt langs mijn benen. Ik hoor de zee ruisen, ik hoor de meeuwen krijsen, ik hoor …
Heftig, Fief en net lang…
Lid sinds
8 jaar 3 maandenRol
Heftig, Fief en net lang/kort genoeg. Dit is meer dan een kortverhaal, het kan zo aangewend worden als het scenario voor een kortfilm. Knap geschreven.
Dank je, Gi. "Het meisje met…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Dank je, Gi.
"Het meisje met het rode haar" is een film over de verzetsheldin Hannie Schaft met René Soutendijk in de hoofdrol. Hannie werd in de duinen geëxecuteerd.
Ik schreef dit verhaal met het verhaal van Hannie in gedachten. Ik heb de film lang geleden eens gezien. Haar werkelijke einde was gruwelijker dan ik hier beschrijf.
Wauw Fief, wat goed…
Lid sinds
8 maanden 3 wekenRol
Wauw Fief, wat goed beschreven. Heel beeldend, ik zie het voor mijn ogen gebeuren...
Naar, maar wel realistisch…
Lid sinds
12 jaar 2 maandenRol
Naar, maar wel realistisch naar. Ook dat zijn de duinen. Ze bedekken in hun liefelijke uitstraling, heftige verhalen.
Goed geschreven.
Dank je wel, Hadeke.
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Dank je wel, Hadeke.
Wat knap, Fief. Ook ik zie…
Lid sinds
3 maanden 2 wekenRol
Wat knap, Fief. Ook ik zie het helemaal voor me. En voel het ook, trouwens.
Dank je wel, Noortje.
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Dank je wel, Noortje.
Wauw Fief, deze kwam binnen…
Lid sinds
11 maanden 3 wekenRol
Wauw Fief, deze kwam binnen bij mij. Heel mooi geschreven.
Hallo Fief, mooi geschreven…
Lid sinds
6 maandenRol
Hallo Fief, mooi geschreven verhaal.
Natas en Job, bedankt voor…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Natas en Job, bedankt voor het lezen en jullie positieve reactie.
'De bezetting van Polen door…
Lid sinds
12 jaar 7 maandenRol
'De bezetting van Polen door Hitler en de dreiging van het nationaalsocialisme maakte dat snel duidelijk: ik wilde me inzetten voor de wereldvrede.'
Sorry, maar ik geloof als lezer niet dat dit onderdeel is van je laatste gedachten.
Voor het overige graag gelezen.
Angus, dank je voor je…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Angus, dank je voor je kritische noot. Ik snap wat je bedoelt. In werkelijkheid zal dat het laatste zijn waar je aan denkt. In een verhaal denk ik dat het wel kan. Tot dusver ben je de eerste die daarover struikelt.
Dag Fief. Meer dan een…
Lid sinds
12 jaar 7 maandenRol
Dag Fief.
Meer dan een kritische noot is het ook niet.
'De bezetting van Polen door Hitler en de dreiging van het nationaalsocialisme maakte dat snel duidelijk: ik wilde me inzetten voor de wereldvrede.'
Ik denk na tweede lezing ook eerlijk gezegd niet dat Nederlandse verzetsstrijders de wereldvrede als doel hadden, maar vooral de bevrijding van Nederland.
Dit gegeven haalde ik uit de…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Angus, dit gegeven haalde ik uit de biografie van Hannie Schaft. Zij ging rechten studeren om mee te werken aan de wereldvrede. Op haar heb ik dit verhaal gebaseerd.
Een mooi maar ook…
Lid sinds
1 maand 1 weekRol
Een mooi maar ook aangrijpend verhaal Fief. Misschien jammer dat er geen enkele vorm van dialoog in zit. Dit zou het verhaal nog sterker kunnen maken. Maar knap gedaan.
Hoi Johan, bedankt voor het…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Johan, bedankt voor het lezen. Ik snap je opmerking over dialoog, maar ik twijfel of het verhaal er sterker van wordt. Ik zou zo ook niet weten waar ik iets van dialoog zou moeten plaatsen zonder andere tekst op te offeren. Maar wellicht heb je gelijk.
Maar..ik kan me dan ook weer…
Lid sinds
12 jaar 7 maandenRol
Maar..ik kan me dan ook weer moeilijk voorstellen hoe je hier een dialoog in zou moeten passen. Dus daar zou ik niet te veel over in zitten :-)
Angus, dat idee had ik…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Angus, dat idee had ik eigenlijk ook.
Hoi Fief, Fijn om nog een…
Lid sinds
5 maandenRol
Hoi Fief,
Fijn om nog een historisch verhaal te lezen! Je was me voor, dit was ook één van mijn eerste ideeën. Knap beschreven, had het zelf niet beter gedaan. Ik sluit me wel aan bij Angus dat het wellicht iets te filosofisch is voor de laatste gedachtes, of iets te weloverwogen, maar het stoort me niet echt. Graag gelezen!
Hoi Sonnema, bedankt voor…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Sonnema, bedankt voor het lezen. In een "ze"-versie was het filosofische wellicht minder storend geweest, maar dat vind ik zelf dan weer te afstandelijk.
Ik herkende haar meteen. Was…
Lid sinds
10 maandenRol
Ik herkende haar meteen. Was toevallig pas nog in haar cel in Haarlem. Heftig verhaal, boek, film. Stoer om het aan te durven haar gedachten te beschrijven in haar laatste uren. Een dialoog met anderen mis ik niet. Maar haar gedachten vond ik wel wat afstandelijk, en wat teveel in volzinnen beschreven. Toch zeker graag gelezen!
Goed punt, Lia. Ik ga daar…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Goed punt, Lia. Ik ga daar nog eens over nadenken.
Het verhaal heeft me diep…
Lid sinds
13 jaar 10 maandenRol
Het verhaal heeft me diep geraakt Fief. Het bracht me terug naar het verhaal van de vader van een lid van onze synagoge, die ook zo aan zijn eind kwam. Philip zat destijds nog bij zijn moeder in de buik en heeft hierdoor zijn vader nooit gekend. Toen hij mij het verhaal vertelde, was ik er ook sterk door aangedaan. Zoveel levens in de knop gebroken, op het spel gezet. Ik schreef er ooit een gedicht over, op Yom haShoa op 8 april 2020:
Aan de redders
Als bij een eier-race
droeg u hen naar de overkant.
Gespannen turend naar de linie
van een veilig vaderland.
Vergeef uzelf
het trillen, het beven.
U redde geen ei,
U redde een leven.
@Lia, Angus en Sonnema: naar…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
@Lia, Angus en Sonnema: naar aanleiding van jullie opmerkingen heb ik een kortere versie toegevoegd.
Hoi Emmy, ik zie dat ik je…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Emmy, ik zie dat ik je opmerking net voor mijn laatste reactie heb gemist. De Tweede Oorlog intrigeert me. Vooral de verhalen over de mensen die zich voor onze vrijheid hebben ingezet en waarvoor velen zijn gestorven. Dank je wel voor je reactie.
Hey Fief, Wat een…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Hey Fief,
Wat een krachtige en emotioneel geladen verhaal! De levendige beschrijvingen van de duinen en de intense gevoelens van de hoofdpersoon trekken de lezer diep mee in zijn beleving. Je weet de spanning en wanhoop perfect over te brengen, waardoor het verhaal een blijvende indruk achterlaat.
Ik weet niet of ik de korte of de lange versie prefereer. Mss toch de langere.
ZGG!
Hoi Fief, ik heb je kortere…
Lid sinds
5 maandenRol
Hoi Fief, ik heb je kortere versie gelezen, knap dat het nog korter kan. Ik vind hem zelf wel iets beter, hoewel de eerste dus zeker niet slecht was. Net iets geloofwaardiger. Er zit een nog rauwer randje aan het verhaal. Knap gedaan
Hoi Tony, bedankt voor je…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Tony, bedankt voor je fijne compliment.
Sonnema, dank je wel voor het herlezen. Ik wilde kijken of ik het met jullie aanwijzingen geloofwaardiger, strakker kon schrijven.
Mooie veranderingen in je…
Lid sinds
10 maandenRol
Mooie veranderingen in je verhaal. Ik ga dus voor de tweede versie: Ik vind het zo veel realistischer, en leef veel meer met haar mee!
Beide versies zijn…
Lid sinds
8 jaar 3 maandenRol
Beide versies zijn verschrikkelijk en verschrikkelijk mooi geschreven.