#535 Het is rijker te geven dan te ontvangen
Mijn gezondheid laat het al lange tijd afweten. Hele dagen lig ik op de bank. Ik vermaak me door te lezen, tv te kijken en te genieten van wat ik buiten zie: vogeltjes die af en aan vliegen rond het voederbakje voor het raam. Het lukt te genieten van de kleine dingen.
Toch mis ik mijn werk, ik hielp de bezoekers van de bibliotheek graag. Het gaf me het gevoel van toegevoegde waarde te zijn. Ik kon iets betekenen voor de mensen. Het geven van boekadvies vond ik heerlijk om te doen, het was een fantastische uitdaging iets te vinden wat precies naar de smaak van de lezer was. Ook de gesprekken die ik met bezoekers had, vond ik waardevol. Zo was er op een vrijdagavond eens een dame die het huis en haar dementerende man ontvluchtte. Ze had even lucht nodig, ze zocht even tijd voor zichzelf. Ze vond een luisterend oor bij mij. Al was het een gesprekje van een kwartiertje, ik voelde hoe deze dame het waardeerde. Ik gaf een stukje aandacht en ontving een brok waardering.
Elke dag loop ik een stukje door de voortuin, het is mijn enige lichaamsbeweging en de enige keer dat ik de deur uitkom. Ik doe dit niet alleen om de zon op mijn huid te voelen, om de frisse lucht op te snuiven en te genieten van de tuin, ook om het weggeefkastje aan het begin van het tuinpad aan te vullen. Elke dag wordt er wel iets uitgepakt of ingezet. Ik vul het aan met vooral verzorgingsproducten. Maandverband, shampoo en douchgel gaan hard, maar ook de tandpasta en tandenborstels doen het goed. Het is een kleine bijdrage die ik kan leveren in deze volksbuurt.
Een buurvrouw loopt langs en zwaait naar me. Ik zwaait terug. Voorheen zat ik buiten, op het bankje in de voortuin en zou ik een gesprekje aanknopen. Dat lukt nu niet. Prikkels zijn al snel te veel. Ook kost rechtop zitten me teveel energie.
De buurvrouw stopt bij het weggeefkastje. Ze pakt er iets uit, steekt stralend haar duim op en loopt weer terug. Daar doe ik het voor. Het vervult me met blijdschap en dankbaarheid. ´Bedankt buurvrouw,' mompel ik. Ik kan nog steeds iets bijdragen.
Hoi Laura, Erg mooi. De…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hoi Laura,
Erg mooi. De schrijfstijl ´traag, observerend en in het hier en nu´ werkt in dit verhaal al erg mooi. Wat het extra waardevol maakt, is dat we als lezers weten wat de geschiedenis van het hoofdpersonage is en dus ook wat het nog over heeft. Dat maakt het des te mooier om te lezen dat die nog zo genieten kan.
Goed gedaan!
Groet,
Nadine
Dank je wel, Nadine!
Lid sinds
8 maanden 1 weekRol
Dank je wel, Nadine.
Mooi verhaal Laura. Hoe je…
Lid sinds
5 maanden 2 wekenRol
Mooi verhaal Laura. Hoe je met al je beperkingen toch nog een bijdrage kunt leveren aan je medemens. Graag gelezen.
Geven en nemen in gezond…
Lid sinds
1 jaar 4 maandenRol
Geven en nemen in gezond perspectief gezet. Knap.
Mooi verhaal Laura, met…
Lid sinds
3 maandenRol
Mooi verhaal Laura, met mooie details. Met plezier gelezen