Opdracht 535 - Het mooie van Geven

De kleine woonkamer was gevuld met een warme geur van speculaas en versgezette koffie. In de hoek van de kamer stond een eenvoudige tafel, besprenkeld met strooigoed en ingepakte cadeautjes. Het was Sinterklaasavond, een avond van verwachting, van gedeeld plezier en geheimzinnigheid. Maar voor mij ging het om meer dan dat.

Geven. Het is een woord dat vaak zo eenvoudig klinkt, bijna banaal. Maar dat is het niet. Geven is een daad van liefde, een bevestiging dat je ziet wie de ander is en wat hen gelukkig maakt.

Ik herinner me een moment, jaren geleden, toen ik als kind zelf een cadeau gaf. Mijn moeder had het moeilijk, dat kon ik voelen, ook al begreep ik niet precies waarom. Met mijn zakgeld had ik een klein notitieboekje gekocht. Het was simpel, met een donkerblauwe kaft en een goudkleurige sluiting. Voor mij voelde het alsof ik haar iets waardevols gaf; iets waar ze haar gedachten in kon bewaren, haar dromen kon opschrijven.

Toen ze het uitpakte, was haar glimlach alles. “Dank je,” zei ze zacht, en ik zag iets in haar ogen dat ik nooit was vergeten. Het was geen blijdschap om het cadeau zelf, maar een diepe waardering voor het gebaar. Voor een kort moment voelde ik dat ik iets had kunnen geven wat niet in waarde uit te drukken was.

Nu, jaren later, sta ik daar opnieuw bij stil. Het geven van cadeautjes met Sinterklaas is leuk, natuurlijk, maar het mooiste ligt in de gedachte erachter. Het kleine potje handcrème voor een buurvrouw met ruwe handen, een warme sjaal voor een vriend die altijd te koud is, of zelfs een oprecht compliment aan een collega die het lastig heeft. Het zijn niet de dingen die tellen, maar het zien en erkennen van de ander.

Dat is het mooie van geven: het verbindt ons, soms op manieren die we pas later begrijpen. Het herinnert ons eraan dat we niet alleen zijn in deze wereld, dat iemand aan ons denkt, ook al is het maar in een klein moment.

En zo, terwijl de kinderen hun cadeautjes uitpakken en het lachen door de kamer echoot, kijk ik naar mijn gezin en voel ik het: dankbaarheid. Voor hen. Voor de mogelijkheid om te geven.