Lid sinds

2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#529 Herfst

23 oktober 2024 - 8:41

Vorige maand was alles nog groen. De bomen vormden een dichte koepel van bladeren, die beschutting boden tegen de felle zon. Onder die koepel heerste rust, waar zowel mens als dier zich veilig voelde.

Maar nu, kijk om je heen: de kleuren zijn veranderd. Het groen heeft plaatsgemaakt voor tinten van geel, oranje en bruin. De blaadjes klampen zich nog even vast aan de takken, dansend in de speelse herfstwind. Eekhoorns schieten ertussendoor, driftig bezig met het verzamelen van hun wintervoorraad. Vogels zingen nog een laatste lied, als afscheid van de zomer. Waar zullen ze naartoe trekken?

Ik wandel met mijn hond over de zachte, knisperende bladeren die de aarde bedekken. Elk stapje voelt als een echo van de herfst, een fluistering van verval en vernieuwing. Het bladerdak dat ooit boven ons hing, ligt nu aan onze voeten, een kleurrijk tapijt van vergankelijkheid.

 

 

 

 

 

 

Lid sinds

1 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2024 - 10:06

Mooie laatste zin. En ja, die eekhoorn. Dat is een blijvertje, maar altijd leuk.

Ik zou nog even #529 voor de titel zetten. Mits het een inzending betreft voor de wekelijkse schrijfopdracht. 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2024 - 15:19

Hoi Parlemours, welkom op het forum. Ik vind het heel mooi geschreven, maar het begin had voor mij iets origineler mogen zijn.

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2024 - 19:09

Mooie laatste zin. Ook dit is mooi verwoord: onder de koepel heerste rust waar zowel mens en dier zich veilig voelde. Welkom Parlemours!

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
26 oktober 2024 - 11:43

Mooie observaties en daardoor krijg je me mee in de sfeer. 

Bij: 'elk stapje voelt als een echo van de herfst' haakte ik even, omdat 'echo' vaak met 'echo uit het verleden' geassocieerd wordt en het daarmee (voor mij) lijkt alsof de herfst voorbij is.

Ik sluit me aan bij Fief over het begin. Daarnaast zou ik in dit verhaal ook spelen met het verschuiven van zinnen. Je zou kunnen beginnen met:

Ik wandel met mijn hond over de zachte, knisperende bladeren die de aarde bedekken. Elk stapje voelt als het geritsel van de herfst, een fluistering van verval en vernieuwing.

Dan is de overgang naar een maand geleden voor mij ook wat mooier in de tegenstelling. 

Lid sinds

1 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 oktober 2024 - 10:52

Nogmaals graag gelezen. Het blijft voor mij een voltreffer in zijn eenvoud, deze inzending. En dat is een compliment. Van 'Elk stapje' zou ik 'Elke stap' maken. Tenzij je een kind of kabouter bent.