#528 - Latijn voor lente

Een pijnlijke jeugdherinnering fraai beschreven.

Dank je, Job. Het was de jobstijding van mijn leven. En een waslijst aan what ifs. Maar of dat gymnasium me echt had opgeleid voor de levenskunst is een mooie open vraag; die havo daar sowieso niet; en de kerk soort van.

Deze komt wel binnen. Je bouwt het ook goed op en op zo'n manier dat ik de ontknoping niet aan zag komen.

Ik snap wel dat dit een moment is dat de HP terug in de tijd anders had willen laten verlopen.

Bedankt, Hadeke, mooie complimenten.

Ouders zonder glazen bol en dromen ... en maar hard werken. De nood is geld en kinderen. Maar zoeken naar het juiste pad bepaald geen sinecure. De troost is altijd achteraf. Daarna volgt een spoedcursus eigen leven. Knap geschreven.

Bedankt voor je mooie comment, Rob! Tja, 1990, en dan nog leven als in 1950. Dat is ook een keus, ook die van een kerk, ook die van een dorp, ook die van de ouders. Ga eens leven, zoiets, dertigers.

Mooi beschreven hoeveel invloed de keuzes van de ouders op het leven van een kind hebben!

Bedankt, Laura! Ja, bij haar is het dag in, dag uit, in weer en wind, dat lange stuk moeten fietsen onder stokoude bomen door; en bij hem is het deels onmacht, deels onwil, deels onwetendheid door de ouders. Achteraf tragiek en schade, want de kans op doodgaan is onvoorstelbaar klein en dat gymnasium – ook dan moet hij dat hele stuk fietsen, maar waarschijnlijk in zijn eentje. De verkeerde risico's nemen en mijden, we doen het dagelijks.

Ik zoek een adjectief en denk dat 'beklemmend' hier wel past. 

Fijn om te horen dat het goed op je overkomt, Gi, thanks!

Haar naam is Latijn voor lente, mooi. Ze komt er onverwacht 'infietsen', en maakt de toch al moeilijke werkelijkheid voor deze adolescent nog rauwer, waar je hem zo gunt dat het leven wat lichter was gebleven door haar aanwezigheid.
Erg goed beschreven herinnering en belangrijk onderdeel van de (verdere) levensloop, invoelbaar.
Je moeder bestuurt de werkelijkheid > mooie vondst, een zin die veel duidelijk maakt. Dank voor het knappe verhaal.

Zo, deze komt binnen. Ik proef boosheid, teleurstelling, verdriet, erbarmen over het kind dat je hoofdpersoon ooit was. Ingetogen en scherp tegelijk, prachtig verwoord. Misschien wel het beste stuk van jouw hand dat ik tot dusver heb mogen lezen. Heel, heel goed gedaan!

Martin

Ha Anneke,

Bedankt voor je complimenten en vriendelijke woorden. Misschien kan ik het meisje nog wat eerder introduceren; ik denk er eens even over na.

Ha Martin,

Prachtig compliment, thanks! Voor mij voelt het ook als de meest ongedwongen poging tot nu toe om dit verhaal onder woorden te brengen.

Subliem verhalend, beschrijvend beeldend, als een oscarfilm overspoel je alles. Moeder bestuurt, latijnse lente verleidt en vernielt, onwetendheid regeert en de slotzin concludeert.

ZZGG!

Dank je, Tony! Academy Award! Een mooie maan om op te mikken!

Was het bedtijd ;-) ? Je vergeet me toch niet, o, Johanna?

Prachtig, zowel de vorm als inhoudelijk. In (voor mij) begrijpelijke taal dit keer, waar ik blij mee ben. Mooi dat je voor de jij-vorm kiest, dit zorgt voor een zekere afstand, en zorgt ervoor dat het niet al te zwaar wordt.
Het refreinende moeder-die-de-werkelijkheid-bestuurd had ik aan het einde wel terugverwacht: driemaal voelt voor mij goed, tweemaal net niet, maar misschien is dat de liedschrijver in mij die dit graag ziet. Hoe dan ook: mooi gedaan.

Ha Musonius! Dank voor je mooi onderbouwde, grote complimenten. Die derde had ik er zelfs eerst in staan, maar was too much, merkte ik. Als ik aan jouw opdracht meedoe, komt er een drievoud, wellicht zelfs begrijpelijk, haha.

Dag Kruidnagel,

Ik heb je tekst enkele keren gelezen, even laten bezinken en nog eens gelezen. Dat is dit keer een goed teken, want het is een erg intens verhaal dat je neerpende, met verschillende lagen, die je in mooie zinnen, bespiegelingen en lagen op papier zet.

Ik vind het een stevig stuk, en heb het graag gelezen.

Johanna

Amen.

Mag ik nogmaals zeggen: topwerkje. Inkaderen, en versturen in duizendvoud naar China!

Dat heb je mooi gezegd, Johanna, dank je daarvoor, en voor de opdracht.

En het heerlijke is: dit is nou zo'n zeldzame tekst die als het live brengen van een goed liedje in een flow uit mijn toetsenbord gleed. Ik was dus ook verrast over al die enthousiaste reacties, want meestal valt er nog veel aan te sleutelen als ik zo op mijn gevoel schrijf. 

Soms is 'beter' de vijand van (heel) goed.