Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#527 Rêverie

8 oktober 2024 - 23:09

In de zeventiende eeuw bestond le théâtre tapageur. Het ging er luidruchtig aan toe en de acteurs keken niet op een overdrijving meer of minder. Het publiek gniffelde. Op Montmartre staat het woord zowat synoniem voor losbandig.

Of we het leven in onze zevende hemel losbandig konden noemen? Door de horige muren van ons gemeubeld huurkamertje zal het voor de buren op momenten wel luidruchtig geweest zijn. Ik was artiest en leed honger. Jij danste in een club op de boulevard de Clichy en had ook honger. Maar we leefden van de liefde. Zeggen ze trouwens niet dat tulpen, seringen en narcissen mooie vrouwen gelukkig maken en is Montmartre niet beroemd om zijn lillas?

Alle plekjes in Parijs kenden we. Enkele baguettes minder en we konden ons weer een zitje veroorloven in het Théâtre Bobino. Als we de botercroissants ook achterwege lieten, lag zelfs Le Palais Garnier in ons bereik, waar de opera La Bohème van Puccini wel op onze lijven geschreven leek.

Nu luister ik naar een andere Bohème, het lied van ene Charles, die blijkbaar in dezelfde schoenen als ik heb gelopen. Zijn idyllisch Montmartre bestaat niet meer, net als het mijne, nu je besloot om andere oorden op te zoeken.

Zoals in het lied zijn de seringen op Montmartre nu verslenst, maar waar ze in volle bloei staan is op Père Lachaise. Mij vind je niet meer op de Place du Tertre, maar op dit kerkhof, waar ik de graven van beroemdheden op doek zet.

Ik heb er het raden naar voor wie je nu danst, maar ik hoop dat die mec weet hoe hij je gelukkig kan maken. Waarom het tussen ons mis liep, is mij nog steeds een raadsel, maar weet dat je voor mij blijft dansen, dans mes rêves.

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 oktober 2024 - 15:27

Rob, Dave is een Nederlander n'est-ce-pas? Dalida was een schoon meiske en Alain Delon had  veel praatjes. 

Lid sinds

5 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
10 oktober 2024 - 16:12

Kunstenaars en Montmatre zijn onmiskenbaar met elkaar verbonden. Ook van Gogh heeft hier een ongelukkige liefde gekend. 

Je verhaal graag gelezen. 

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
12 oktober 2024 - 10:50

Mooi hoe je de armoe schets in het bezuinigen op broodjes om toch de kunst te kunnen beleven. En een liefde die voorbijgaat.

Graag gelezen.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2024 - 12:56

Mooi verhaal, een terugblik met een interessante cultuurhistorische ingang die meteen ook een sfeer neerzet. De keuze voor Carmen bijvoorbeeld typeert mooi je personages. Hoewel een terugblik is er beweging en dynamiek. Zo kan het ook.

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2024 - 13:26

Mooi gedaan! Op een paar plekken kunnen de woorden ook en zowat weg. (o.a. bij: Als we de botercroissants ook achter wege lieten.) 

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2024 - 16:41

@ Hadeke: dank voor het lezen
@ Odile: dank voor de feedback, alhoewel ik niet inzie hoe je op Carmen komt. 
@ Emmy: dankjewel voor het compliment. Zowat = omdat het niet helemaal dezelfde betekenis heeft en de ook staat er omdat er eerder al sprake is van baguettes. 

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2024 - 16:46

Gi, goed mec, l'amour, toujours l'amour. Zou het kunnen dat Odile Mimi met Carmen heeft verward? Soit, ik heb dit graag gelezen.