Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#524 - Op en neer met Natascha (v2)

18 September 2024 - 15:12

Ik tureluur uit het raam. Alweer zo'n zondag zonder plannen. Al mijn vrienden zijn druk met hun eigen leven, terwijl ik vastzit in mijn routine: elke werkdag kiezen vullen en iedere zondag dezelfde wandeling door hetzelfde saaie park. Nog één keer datzelfde bankje zien en ik blijf er permanent onder liggen. 

Met een diepe zucht kijk ik rond in de kamer, op zoek naar afleiding. Mijn blik valt op een oude doos in de hoek. ‘Tony’s jeugdspullen’, staat er met een uitgelopen stift op gekrabbeld. Ik ruk de doos open, en daar ligt ie: mijn oude springbal. Feloranje, leeggelopen, vol herinneringen.

Ik grijns. 'Waarom ook niet?' 

Tien minuten later sta ik buiten, met de springbal stevig opgepompt. Ik spring erop. 

Boing. Boing. Boing.

Verrassend bevrijdend!

Een stel pubers aan de overkant lacht alsof ze nooit iets grappigers zagen. Ik vang iets op als 'midlife crisis'.

'Imbiciel,' zucht een bejaarde taart en ik vraag me serieus af of ik dit zal overleven zonder permanente reputatieschade.

Net als ik me wil omdraaien en het hele idee wil opgeven, hoor ik een vrolijke stem. 

'Dat... is briljant!'

Ik kijk op en zie haar. Lang, wulps, met donkere krullen die door de wind worden opgetild alsof ze in een reclame voor Head&Shoulders speelt. Een leren jasje spannen borsten die me ondeugend aankijken. Mijn hart mist een slag. Dit is het soort vrouw dat je normaal alleen op Instagram tegenkomt. En ze kijkt naar mij, op een feloranje springbal.

'Ehm... ja, het is… best leuk?' stamel ik, hopend dat ze niet doorheeft hoe belachelijk ik me voel.

'Leuk? Het ziet eruit als pure vrijheid!' Ze lacht witte tanden en stapt dichterbij. 'Mag ik het proberen?'

Ik knik als een idioot. 'Eh... natuurlijk!'

Ze springt er moeiteloos op en stuitert direct soepel. 

Boing. Boing. Boing.

Alles aan haar stuitert vrolijk mee. Dit kan niet echt gebeuren. Dit soort dingen gebeuren alleen in films. Of in mijn dromen.

'Ik ben trouwens Natascha,' zegt ze tussen het stuiteren door.

'Tony,' mompeltrompet ik. Wat is de kans dat ik op een saaie zondag de vrouw van mijn dromen ontmoet... terwijl ze op mijn springbal wipt?

Na vijftien-en-een-halve sprong stopt ze. 'Waarom stuiteren we niet samen naar het park?'

Samen? Serieus? Ze geeft de bal terug.

Ik knik enthousiast, misschien iets te enthousiast, en wip op de springbal, klaar voor de meest absurde rit van mijn leven. 'Klim er bij, baby!'

Boem! 

Met een oorverdovende knal barst de springbal onder me uit elkaar, en ik land poepplat op de stoep. 

Natascha kijkt zeven seconden geschrokken naar mijn positie, dan grijnst ze breed. 'Dat was een kort avontuurtje.' Ze haalt haar schouders op en werpt een visitekaartje naar me, nog steeds plat op de grond met feloranje springbalresten om me heen. 'Bel als je een nieuwe hebt!'

 

Lid sinds

4 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
18 September 2024 - 15:18

Prima verhaal, ook al heb je er meer dan 400 woorden voor nodig. Hieronder een paar kanttekeningen van mijn kant. Kijk maar wat je ermee doet.

bijven = blijven (eerste alinea)

Dit soort dingen gebeuren alleen in films. Volgens mij zou het 'Dit soort dingen gebeurde alleen in films moeten zijn.  Ze wil met mij. / Ze wilde met mij.  Je houdt dan consequent de verleden tijd aan.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 September 2024 - 15:43

Job, je hebt geljk, de verleden tijd past niet (omdat ik de twee suggesties niet mooi vind lezen) alles in tegenwoordige tijd.

Dank

 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 September 2024 - 22:48

Tony, je springbal is een originele vondst. In die zin graag gelezen. Toch mis ik iets van de Tony-magie in je verhaal. In de laatste alinea vind ik die een beetje terug.
Waarom zoveel witregels?

Wat zit er ook alweer in? ---> deze zin leest als te veel uitleg. Dat je je dat afvraagt, lijkt me logisch. Misschien: Nieuwsgierig trek ik de doos open. Scheelt ook weer een aantal woorden. Je zit nu behoorlijk wat over de limiet.

Ik grijns. 'Waarom ook niet?' Ineens heb ik een plan.  ---> Dat laatste zou voor mij ook niet hoeven. De vraag zegt genoeg en de zin na plan ook.

Dit is niet zomaar iemand—dit is het soort vrouw dat je normaal alleen op Instagram tegenkomt.  ---> dit leest dubbelop. Met het deel achter het streepje zeg je al dat dit niet zomaar iemand is. Ik zou het eerste deel weglaten.
Verderop ga je nogmaals in de herhaling door nog twee keer uitbundig te beschrijven dat je niet kunt geloven dat je zo'n vrouw tegenkomt. Overdaad schaadt, maar wellicht zie ik het verkeerd.

de volwassen springbal-clown ---> volgens mij is springbalclown één woord. 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 September 2024 - 11:36

Ja, dit leest veel beter. Goede herschrijf. 

'Tony,' mompel ik. ---> dit zou je evt. nog kunnen aandikken. Ik neem aan dat je hier wil laten zien dat Tony zich ongemakkelijk voelt. Met "mompel ik" verwoordt je voor mij niet de overrompeling die Tony voelt. Als je daar een ander woord voor hebt, zou de hele zin erna ook weg kunnen.

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 September 2024 - 14:35

Hoi Tony,

Het verhaal is leuk en vlot en leest lekker weg. Je maakt ook goed gebruik van onomatopieen, dat maakt dat het geheel nog onschuldiger klinkt. Je zou het geheel met een zinnetje of wat kunnen versterken door net iets meer te schrijven wie het personage Tony is en wat voor reputatieschade hij exact zou krijgen. (Ik probeer zo veel mogelijk de verhalen op zichzelf staand na te kijken en dan zou dit een suggestie zijn.)  Als je daarvoor wat woorden tekort zou komen, zou anderhalve zin minder over de schoonheid van de vrouw de meest logische plek zijn voor het schrappen, want de rest loopt erg mooi in elkaar over. 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 September 2024 - 16:39

Leuk verhaal, Tony! Ik zie het wel voor me. Heel origineel! En 'leeggelopen, vol herinneringen' vind ik een mooie vondst. Iets heel anders, waar zien jullie het aantal woorden van elkaars verhaal?

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 September 2024 - 13:44

Dankje Fief, ik vond niet echt een vervangend werkwoord, dan maar laten staan, wel paste ik nog wat andere werkwoorden aan.

@Nadine: dankje: ik heb het beroep erin verwerkt, maar doe er nog niet veel meer mee... ik denk nog even na; Dank!

@Noortje: dankje: op de vingers tellen! ik gebruik soms ook mijn tenen.

@Anneke: dankje

@Sonnema: dank!