Lid sinds

2 weken 2 dagen

Rol

  • Gewone gebruiker

#522 It wasn't me

3 September 2024 - 15:43

#522 De eerste schooldag

3 September 2024 - 15:17

Zon, spelende kinderen, boeken lezen, de zee

De vakantie van mijn dromen 

Kusjes, knuffels, tot vanmiddag, rugzakken mee 

Ik hoop dat ze niet meer thuiskomen

Of:

#522 it wasn't me 

Vers gebakken chocoladekoekjes op het aanrecht

Deurbel, herrie in de keuken, een heus gevecht

Moeder weet voldoende en haast zich terug

Grote ogen, koek op de grond, chocoladesmoeltjes, handjes op de rug

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2024 - 17:24

Een gebroken koekjespot
Kruimels rond zijn mond
Maar Jeroentje blijft hardnekkig
Wijzen naar de hond


Jahsmine,

Welkom op het forum. Allereerst een huishoudelijke mededeling: zoals ik in de opdracht schreef, mag je meerdere gedichten plaatsen, maar doe dit alsjeblieft wel onder elkaar in één bericht.

Leuk dat je meedoet. Ik begrijp dat je voor het eerst meedoet aan een opdracht van mij. In het verleden heb ik het een en ander uitgelegd over metrisch schrijven. Dat heb je niet meegekregen, dus het zij je vergeven, maar het is wel zaak om je hierin te verdiepen als je vormvaste gedichten wil maken. Wellicht kun je wat oudere opdrachten vinden van mij waarin ik het uitleg.

Je gedicht 'De eerste schooldag' begrijp ik niet helemaal, of je moet wel een wrang gevoel voor humor hebben. Ik zou de grap meer zoeken in het feit dat de vakantie van moeder begint als de kinderen weer naar school moeten.

It wasn't me is waarschijnlijk zeer herkenbaar voor ouders met jonge kinderen. Goed om te zoeken naar een grap in het dagelijkse (triviale) leven.

Er zitten wat rijmfouten in je gedichten: dromen/thuiskomen en aanrecht/gevecht zijn schrikkelrijmen en terug/rug is rijk rijm. Deze fouten kun je maar beter wegpoetsen.

Kijk nog even of je je gedichten aan kunt passen. Ik kijk er graag later in de week nog eens naar.

De dichtcoach

Lid sinds

1 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
4 September 2024 - 19:17

Humor en ernst in het eerste gedicht. Dat mag ik wel. Die ondertoon. Of het lekker loopt, bekt, leest, vind ik lastig te beoordelen. Soms kan een metrum dan helpen. Maar wat voor een?

De tweede vind ik wat minder. Een beetje geforceerd gezocht naar rijm en ook wat voorspelbaar. De laatste dichtregel vind ik dan weer treffend.