Geen afbeelding
John Doe

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#521 Het was een ongeluk...

29 augustus 2024 - 21:45

 

 

‘Ik ben blij dat u met mij wilt praten. Het zit me vreselijk hoog. ‘
De vrouw in de deuropening deed een stap opzij.
‘We praten in de huiskamer. ‘
Ze ging me voor door een smalle gang. We kwamen uit in een kleine spaarzaam gemeubileerde ruimte. Twee stoelen rond een tafel, een kastje met daarop een televisie en een meubelkast.
‘Gaat u zitten. ‘
Laat zonlicht werd gefilterd door dunne gordijnen.
‘Het was nooit mijn bedoeling uw zoon aan te rijden, ‘stak ik gelijk van wal.’ Het was een ongeluk.’
‘Dat is wat u zegt. Een zoon van mij is nu dood. ‘
Mijn maag trok samen door haar botte opmerking. ‘Volgens de politie had ik hem niet meer kunnen ontwijken, ‘wierp ik tegen. ‘Hij dook opeens voor mij op. ‘
De vrouw keek mij aan met een giftige blik. ‘De politie zei mij dat u een verhoogd alcoholpercentage in uw bloed had. ‘
Ik verwierp haar beschuldiging. ‘Niet van invloed op het verloop. Het had mijn waarnemingsvermogen niet aangetast. ‘
De vrouw stond op.’ Wat komt u eigenlijk doen? Uw eigen straatje schoonvegen zodat u weer kunt leven met u zelf? ‘
Mijn gezicht verstrakte. ‘Ik… ik wilde u mijn medeleven betuigen en kijken of ik iets voor u kon doen. ‘zei ik boos.’ Maar ik weet nu dat ik beter niet had kunnen komen. ‘
Dreigend kwam ze op me af.’ Mijn oudste zoon had een goede toekomst voor zich tot hij de pech had u tegen te komen met uw belachelijk dure auto. ‘Vaag hoorde ik een deur dichtslaan en zware voetstappen dichterbij komen.
De kamerdeur ging open en een jongeman kwam binnen.’ Wat doet hij verdomme hier? ‘
Van schrik strompelde ik achteruit en botste tegen de meubelkast. Ik voelde het bloed uit mijn gezicht wegtrekken. Adrenaline stroomde door mijn lichaam. 
‘Dat… dat kan niet. Je bent dood. Begraven. ‘
Mijn hart bonsde zo hard dat ik bang was dat hij uit mijn borstkas zou springen.
De vrouw lachte schamper en sloeg een arm om zijn schouder.’ Je kijkt alsof je een spook ziet.’
In paniek wrong ik me langs hen heen, door het gangetje naar buiten.
‘Jezus, ‘riep ik uit en draaide me bliksemsnel om naar de twee in de deuropening.
‘Mijn auto, wat heb je ermee gedaan? ‘
Hij lachte hard.’ Hebben we je mooi te pakken, hufter.’
De man trok me aan zijn das naar zich toe. Ik voelde de spetters in mijn gezicht.
‘Je bent dood, ‘zei ik met tranen in mijn ogen.’ Dit kan niet. ‘

 

 

 

 

 

 

Profile picture for user Gi
Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 augustus 2024 - 8:57

Ik vrees dat dit raadseltje simpel is en het om eeneiige tweeling (of drieling, ...) gaat. Tenzij ...?

Profile picture for user AnnekeTanneke
AnnekeTanneke

Lid sinds

5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 augustus 2024 - 13:14

Even over leestekens: De enkele aanhalingstekens komen zonder spatie direct voor of na de zin: ‘Gaat u zitten. ‘ > 'Gaat u zitten.' Of: ‘Het was nooit mijn bedoeling uw zoon aan te rijden, ‘stak ik gelijk van wal.’ Het was een ongeluk.’ > Het was nooit mijn bedoeling uw zoon aan te rijden', stak ik gelijk van wal, 'het was een ongeluk.'
Zoals je het nu hebt opgeschreven staat 'stak ik gelijk van wal'  tussen aanhalingstekens (evenals 'zei ik boos') en dat is vast niet de bedoeling.

Ik vond het eerste deel mooi om te lezen, het is nogal wat om aan te bellen bij degene wiens zoon je hebt doodgereden. De spanning was goed. Het slot met de tweelingbroer (lijkt me) en de vraag aan de lezer aan het einde kan me minder bekoren. Als de man wordt vastgepakt aan zijn das verwacht ik een dreigement uit de mond van de broer, maar die blijft uit, blijkbaar laat hij hem zo weer los? Of pakt hij hem eerst aan zijn das en zegt dan 'hebben we je mooi te pakken, hufter'? Dat was voor mij logischer geweest en passend bij de dreigende setting.
De lezer mag wel met vragen achter blijven maar wat mij betreft hoeft de schrijver ze niet te stellen.

 

Profile picture for user Nadine van de Sande
Nadine van de Sande

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 augustus 2024 - 13:40

Hoi John, 

Een originele, heftige insteek. Wat ook erg mooi naar voren komt, is de complexiteit van emoties in een complexe situatie. De bestuurder kan oprecht medeleven tonen en spijt hebben, maar ook in de verdediging schieten zodra hij niet wordt vergeven, maar beschuldigd. 

Het slot is wat minder sterk, vanaf 'De man trok me (...)  je hebt al voldoende en goede spanning opgebouwd die de lezer helemaal mee het verhaal inzuigt en deze zinnen zijn te uitleggend en verklarend van toon: daarmee doe je de eerdere spanning tekort. 

Complimenten dus voor de mooie spanning(sboog)!

Groet,

Nadine

Geen afbeelding
emmyvanswaaij

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 September 2024 - 15:13

Ha John, het verhaal leest soepel. Wellicht kunnen er wat ‘wierp ik tegens’ beschrijvingen weg voor een nog vlottere dialoog. Dat er sprake was van een tweeling-situatie was mij helemaal ontgaan (en dan ben ik zelf nog wel een deel van een eeneïige tweeling). Voor mij was het verhaal al spannend en interessant genoeg wanneer het schuldgevoel en de dapperheid van diegene die de jongeman doodgereden had het enige was dat in dit verhaal uitgewerkt werd. Het begin is heel sterk door meteen met de deur in huis te vallen.