#515 Het cadeau
Na de ochtendmis neem ik afscheid van mijn kloosterbroeders. De prior geeft mij zijn zegen en wenst mij een behouden reis. Ik laat Windesheim achter mij en begeef me op weg naar de Eekhoutabdij.
De lucht wordt fel verlicht. Een paar minuten later gevolgd door een donderslag. Ik ben net op tijd onder de Smedenpoort, als het water met bakken naar beneden komt. Ik wacht tot de wolkbreuk voorbij is.
Ik loop langs het passantenhuis en een kapel in de met kasseien bestraatte Smeetstraete. In de straat is het nu weer levendig. Ik weet hier heg nog steg en kijk om me heen. Gelukkig zie ik even verderop een broeder in een witte pij met zwarte kap. Hij komt het bureel van een handelaar uit. Met versnelde pas loop ik naar hem toe.
Ik vraag: “Broeder kunt u mij de weg wijzen naar de Eekhoutabdij?”
Hij antwoordt: “Natuurlijk broeder.”
Zwijgend lopen we door de Nord Sandstraete. Via de Silverstraete en de Kemelstraete komen we bij het Westvleeschhuis. Het klagelijk geloei is hartverscheurend. Het geschreeuw en de gepiep van de varkens gaat mij door merg en been.
Via een steegje en een paar andere straten komen we bij de abdij. Door een poort gaan we het kloosterterrein op.
Over een tegelvloer met fabelwezens en bloemmotieven loop ik de abdij in. Bij een fraaie eikenhouten deur blijven we staan.
De broeder klopt aan.
Een heldere stem zegt: “Kom binnen.”
Achter een bureau vol perkamenten documenten zit de wat oudere abt. Hij heeft een open en vriendelijk gezicht.
Ik stel me voor: “Ik ben broeder Floris en heb een boek voor u. Dit is een geschenk van de prior van het klooster in Windesheim.”
Ik leg de, in leer gebonden, handschreven kopie van De Noord-Nederlandse vertaling van het Nieuwe Testament op zijn bureau.
Ik vroeg mij af met welke…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Ik vroeg mij af met welke stad uit de opdracht dit iets heeft te maken, maar wij zitten wel degelijk in Brugge ergens rond 1700. Google street was er toen nog niet maar dat maakt er het verhaal niet minder interessant op.
Bedankt voor je positieve…
Lid sinds
4 maanden 3 wekenRol
Bedankt voor je positieve reactie.
Het verhaal is iets eerder gesitueerd. Ik heb Google Maps gebruikt om een route te vinden van de poort naar de abdij.
In 1518 trad de Eekhoutabdij toe tot de Congregatie van Windesheim. Dit waren augustijner monniken. De vertaling is waarschijnlijk in de eerste plaats gemaakt voor de lekenbroeders van Windesheim alsmede een wat breder publiek van leken. Binnen de kringen van de moderne devotie werd het lezen van de bijbel in de volkstaal door leken ook gestimuleerd.
In Google Maps de weg zoeken…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
In Google Maps de weg zoeken gaat vaak wat staccato. Dat vind ik ook terug in dit schrijven. Alsof een bard de weg bezingt. Winderheim aan het eind moet Windesheim zijn denk ik. Graag gelezen.
Graag gelezen. Ik vind de…
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Graag gelezen. Ik vind de details over de setting heerlijk om te lezen, bijvoorbeeld de tegelvloer. Ik vind dat staccato niet zo uitgesproken, merk dat je moeite hebt gedaan om de lezer bij de hand te nemen. Het gaf me het gevoel wel in hoog tempo te lopen, wat destijds ook gebruikelijk was. Mensen liepen veel en snel. Het overhandigen van het boek maakt me nieuwsgierig naar de historische betekenis van dit gebaar.
Rob, ik heb google maps…
Lid sinds
4 maanden 3 wekenRol
Rob, ik heb google maps gebruikt om een route te vinden van de poort naar de abdij. Ik ben nog nooit in Brugge geweest. Tevens gekeken of de route historisch klopte. Door het beperkte aantal woorden dat je kunt gebruiken komt het misschien wat kort door de bocht over. Mijn eerste versie bevatte ruim 400 honderd woorden. Moest dus flink schrappen. Heb de tikfout aan het eind eruit gehaald. Bedankt voor je opmerkzaamheid.
Bedankt voor je positieve reactie. Om antwoord te geven op je nieuwsgierigheid is het historisch perspectief belangrijk. In de katholieke kerk was Latijn de gangbare taal. Een Nederlandse versie aanbieden voor niet gewijde priesters was revolutionair. Daarnaast had de abdij ervaring met het drukken van boeken. Handschriften en gedrukte boeken kwamen naast elkaar voor. Dit kan een mooi spanningsveld vormen tussen de abt van de abdij en de bisschop.