Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#509 Vrije nieuwsgaring

5 juni 2024 - 8:51

Voor hij zijn stembiljet door de gleuf laat zakken, geeft hij de aanwezige fotografen de gelegenheid het moment vast te leggen. Met een glimlach en een houding waarvan hij hoopt dat het zelfverzekerdheid uitstraalt, kijkt hij in de camera’s. God, wat zal hij blij zijn als hij zometeen zijn dure Italiaanse schoenen uit kan schoppen, zijn stropdas in de hoek kan smijten en zijn maatpak weer in de kast kan hangen. Zijn kaken dreigen te verkrampen door de geforceerde glimlach om zijn mond.

De hoop dat hij het stembureau snel kan verlaten, wordt al snel de kop ingedrukt. Buiten staat een leger journalisten hem op te wachten; de vragen vliegen hem van links naar rechts om de oren.
‘Meneer Maes, hoe schat u uw kansen in?’
‘De peilingen zijn veelbelovend, ik wil de goden echter niet verzoeken door …’
‘Dus u voorziet een goede afloop?’
‘Zoals ik al zei …’
‘Meneer Maes, waar gaat u de stemming volgen?’
‘Meneer Maes, ziet u zichzelf als premier?’

De vragen benauwen hem. Hij kijkt om zich heen hoe hij hier het snelst weg kan. Het zweet dreigt hem uit te breken, als hij een hand in zijn rug voelt en een vrouw hem bij zijn elleboog pakt. Ze loodst hem tussen de opdringerige vragenstellers naar een geparkeerde auto en houdt de deur aan de bijrijderskant voor hem open.
‘Stap in!’
Overrompeld doet hij wat ze zegt. De vrouw kruipt achter het stuur, start de auto en trapt het gaspedaal in. Een tweetal journalisten kan nog net opzij springen.

Vijf minuten later rijden ze de snelweg op.
‘Wie ben jij?’
‘Ik ben Jenny, jouw redder in nood. Ik weet dat je een hekel hebt aan persmuskieten.’
‘Klopt. Politiek vind ik leuk, maar die media-aandacht …’
‘Ja, je weet ze meestal aardig te omzeilen.’
‘Ik ben meer van het type niet lullen, maar poetsen.’
‘Dat is algemeen bekend.’

De autorit heeft een ontspannende werking. Peter maakt zijn das los en leunt achterover. Het landschap zoeft voorbij.
‘Denk je dat je kans maakt op het premierschap? Dat debacle met die toeslagen heeft je geen goed gedaan. Denk je dat dit zijn weerslag zal hebben op de verkiezingsuitslag?’
Meteen is hij op zijn qui-vive.
‘Vanwaar al die vragen?’
‘Ach, ik vroeg het me gewoon af. Wil je er niets over kwijt?’
Peter schudt zijn hoofd. ‘Het is fijn dat je me uit die drukte hebt gered, ik zou het echter op prijs stellen als je me nu naar huis brengt. Het gaat nog een lange dag worden.’
‘Zoals je wilt.’

Tijdens de rest van de rit probeert Jenny het gesprek op gang te houden met nietszeggend gebabbel, maar Peter is in gedachten bij de uitkomst van de verkiezingen. Ze plaatste een vinger op de zere plek.

Net als hij wil uitstappen, ziet Peter in het middenconsole een perskaart met daarop een foto van Jenny.
‘Wat heeft dit te betekenen?’
Ze haalt haar schouders op. ‘Bij minder spraakzame personen, zoals jij, moet ik in mijn vak creatief zijn.’

 

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2024 - 9:52

O wee, als zo een naïeveling straks het land moet leiden, maar het zit er bijna aan te komen. Goed bedacht verhaal, maar de kaping van een belangrijk politicus lijkt mij op deze manier erg onwaarschijnlijk. Politici besteden iets meer aan bodyguards dan bijvoorbeeld aan bleaching producten. 

Lid sinds

8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2024 - 11:17

Leuke invalshoek. Erg realistisch misschien niet, maar wel vermakelijk. Wel vond ik die drie vragen (en de woordkeuze) na elkaar wel erg duidelijk van een journalist. Als je haar ze een voor een had laten stellen, werd de suspense wat extra opgebouwd. Je had hem niet eens echt hoeven laten reageren. Een zucht of een gemompel 'vertel mij wat' was al genoeg geweest. 

 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2024 - 11:56

Hoi Gi en Laura, het verhaal was ook niet realistisch bedoeld. Ik heb geen verstand van politiek en al helemaal niet van de Belgische. Ik zag het zo wel voor me: een politicus die het benauwd kreeg door al die journalisten en zich gered voelde, maar uiteindelijk in een journalistieke val gelopen bleek te zijn. Premier Rutte fietste ook naar zijn werk, dus zoveel bodyguards had hij niet bij zich.
Ik neem genoegen met "vermakelijk'.

@Laura: de vragen moesten ook duidelijk van een journalist zijn. Daardoor voelde Peter zich niet op zijn gemak en wilde hij meteen naar huis. Zijn vermoeden werd bevestigd.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2024 - 17:07

Ben het eens met Gi dat het een beetje dom is zomaar in te stappen. Ze zeggen tegen kinderen dat ze nooit bij een vreemde moeten instappen, maar... Verder met plezier gelezen. Zou echt gebeurd kunnen zijn.

 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2024 - 18:24

John, mijn parlementariër zag een kans om aan de paparazzi te ontsnappen. Hij liet zich overrompelen. Bleek uiteindelijk ook niet zo slim. Hij heeft weer wat geleerd.
Bedankt voor het lezen.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2024 - 22:50

Ja, Fief, goed verhaal, ik zie enkele parallellen met wat ik verzon, en je doet het helemaal goed, natuurlijk is dit onmogelijk, maar toch, geheel geloofwaardig.

GG!

 

Lid sinds

1 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juni 2024 - 12:31

Inderdaad het hoeft niet altijd realistisch te zijn. Ik vond de creatieve oplossing van Jenny wel verrassend. En als ze bij alleen de eerste vraag had gehouden en niet te gretig gelijk had doorgerateld was hij er misschien wel ingetrapt. 

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2024 - 9:41

Hoi Fief,

Leuk verhaal dat lekker leest. Het meeste is al gezegd in de vorige commentaren. Nog een kleine opmerking, ik zou kiezen voor 'redder in nood'. 

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2024 - 14:15

Leuk geschreven, ik zag het helemaal voor me. 

Ik had het wel leuk gevonden als hij erin was getrapt en toch antwoord had gegeven. Maar ja, hij is blijkbaar toch wat slimmer dan hij lijkt. 

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 juni 2024 - 8:18

Dag Fief

Een verhaal kan, mag en moet met fantasie worden geschreven. En dat doe je goed.

De vreemde twist in het verhaal is orgineel gevonden, wat absurd maar dat zet je wel treffend neer.

Wat is vooral goed kan smaken is dat het in feite (met uitzondering van de fantasie-maar dat is perfect mogelijk m.i.) het een realistisch beeld geeft, je beschrijft hoe hij zich voelt, de emoties,... alsof je hem zelf gade sloeg en dat is nu precies ook een bijkomende sterkte van je verhaal.

Graag gelezen.

 

Johanna