#504 Wiijnrood: Liftmuziek

 

Liftmuziek

Zij komt omhoog uit de parkeergarage, hij stapt in op begane grond en tussen de elfde en twaalfde verdieping staan ze plotsklaps stil. De glazen lift aan de buitenkant van de flat lijkt als bevroren. Ze kijken elkaar aan en kijken naar buiten. Lichtstad Eindhoven is in het duister gedompeld.

‘Stroomstoring’, zegt hij en zet zijn tasje op de liftvloer. Zij drukt op de noodknop en wacht of er iemand reageert via de intercom. Het blijft stil.

Hij pakt zijn telefoon. ‘Geen bereik’, is alles wat hij zegt. Ook zij checkt de telefoon. ‘Ook geen bereik.’

‘Ik ben Iris’, zegt ze en reikt haar hand naar hem.

‘Olaf’, zegt hij en geeft een droge sterke hand. ‘Ik woon hier niet, ik ben op weg naar mijn zus, Mariecke op de eenentwintigste.

‘Ik woon op de twintigste’, zegt Iris.

Hij: ‘Ze is jarig. Ik heb een oude lp van Bowie gekocht en een fles rode wijn om het te vieren.’

Een uur later kijkt hij op zijn horloge. ‘De tijd staat stil, het is nog steeds negen uur.’

Ze turen naar buiten waar het aardedonker is, geen autolicht, geen fietslampje, niets. Alleen de volle maan staat als een stralende Goudse kaas aan de hemel.

Iris: ’Zou de wereld stil staan? Dan wordt het nooit meer licht.’

‘Ik heb dorst’, zegt hij, ontkurkt de fles en morst op zijn hand.

Iris likt het wijnrode vocht van de muis van zijn hand.

‘Heb jij een speld, of een naald?’

Ze grabbelt in haar tasje en diept een naaisetje op. ‘Hier.’

Olaf vouwt van de wijnverpakking een toeter, duwt de speld in het uiteinde, balanceert de langspeelplaat op de punt van een balpen en draait. Iris duwt de speld in de groef en daar klinkt een wat blikkerige Ziggy Stardust in de lift.

 

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Mooi. Lijkt me nog best een toer om op deze manier muziek uit de langspeelplaat te krijgen, maar theoretisch is het mogelijk. Ik zou de speld voorzichtig in de groef leggen, duwen neigt naar vandalisme en dat is zeker bij Ziggy niet wenselijk. 😀

3 mei 2024 - 18:23

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Rien, ik vind het gegeven van de lift goed gevonden, de tekst zelf vind ik iets minder. De dialogen staan los van elkaar (letterlijk door de vele witregels.) De personages praten wel tegen elkaar, maar reageren niet op elkaar. Het verhaal mist voor mij gevoel en spanning. Het idee voor de geïmproviseerde platenspeler is leuk bedacht, maar voor mij niet geloofwaardig. Hoe krijgt de man dit in het donker voor elkaar?
Ik mis bovendien nog een derde personage. Het noemen van de naam van de zus maakt haar nog geen personage.

In de titel noem je ook de opdracht, dat hoeft eigenlijk niet. Er staat bovendien een i te veel.

hij stapt in op begane ---> voor begane mist nog een "de"

Ze kijken elkaar aan en kijken naar buiten.  ---> dit kan niet tegelijkertijd

‘Geen bereik’, is alles wat hij zegt.  ---> voor mij zou " is alles wat hij zegt." ook weggelaten mogen worden. Dat snap de lezer ook wel.

‘Ik ben Iris’, zegt ze en reikt haar hand naar hem. ---> "zegt ze" en "zegt hij" kun je in veel van de gevallen weglaten. Als je toch duidelijk wil maken wie het zegt, is het mooier dat in een zin te doen. Bijvoorbeeld:
‘Ik ben Iris.' De vrouw reikt hem haar hand.

Iris: ’Zou de wereld stil staan?  ---> stilstaan (het is meer voor een scenario om alleen de naam met dubbele punt te schrijven voor een gesproken zin).

Iris likt het wijnrode vocht van de muis van zijn hand. ---> Ik zie dat een vrouw niet zomaar doen bij een wildvreemde man. Er is niets in de tekst voorafgaand waarin bepaalde gevoelens deze handeling rechtvaardigen. Er wordt verder ook niets met de handeling gedaan. Geen reactie van de man, geen gedachten of gevoelens.

 

4 mei 2024 - 13:11

Lid sinds

6 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief

Ik lees bij de opdracht dat je die titel er wel bij moet zetten: (vergeet niet het nummer en de titel van de opdracht te vermelden in de onderwerpregel)

Sorry voor de i teveel.

De extra witregels komen denk ik doordat ik het kopieer en plak uit een ander bestand Dat gebeurt ook weer in deze reactie. Als ik een enter geef, verschijnt er een witregel. Anderen op dit forum adviseerden me een dialoog juist steeds op een nieuwe regel te beginnen.  

De maan schijnt volop aan de hemel dus het is niet donker in de glazen lift.

De ‘de’ voor begane grond heb ik bewust weggelaten. 

Ze kijken elkaar aan en naar buiten, gebeurt in feite na elkaar. 

Ik probeer in dit verhaaltje een wat vervreemdende sfeer te schetsen (alle stroom is uitgevallen, niets doet het meer en er is geen beweging te zien van een auto of fiets) die misschien niet iedereen vat. Is dit het einde van de wereld?

Ik denk dat we van mening verschillen over wat wel en niet kan in een verhaal zoals de vrouw die de wijn van zijn hand likt.  

 

4 mei 2024 - 16:03

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik lees bij de opdracht dat je die titel er wel bij moet zetten: (vergeet niet het nummer en de titel van de opdracht te vermelden in de onderwerpregel)

Ik zie het bij de opdracht inderdaad staan. In de regels staat: "Voor elk verhaal dien je een apart topic aan te maken met het nummer van de opdracht en de titel van het verhaal in de onderwerpregel." Ik heb Maaike Gunsing (die opdrachten altijd plaatst) gevraagd of ze dit in de tekst van de opdracht kan aanpassen zodat het overal hetzelfde staat.

De extra witregels komen denk ik doordat ik het kopieer en plak uit een ander bestand Dat gebeurt ook weer in deze reactie. Als ik een enter geef, verschijnt er een witregel. Anderen op dit forum adviseerden me een dialoog juist steeds op een nieuwe regel te beginnen.   

Dialoogregels lezen beter op een nieuwe regel, maar niet met een witregel ertussen. Met een witregel geef je doorgaans een nieuwe alinea aan, een verloop in tijd of een verandering in perspectief.
Met een shift+enter kom je op een nieuwe regel. Alleen een enter geeft een witregel.
Ik kopieer en plak ook uit een ander bestand, maar voor je op verzenden drukt, kun je de tekst eerst nog nakijken en eventueel opmaken. 

Ze kijken elkaar aan en naar buiten, gebeurt in feite na elkaar.

Zo staat het er niet. Dan zou je moeten schrijven: Ze kijken elkaar aan en vervolgens naar buiten. Maar dat is wellicht muggenziften.

Ik denk dat we van mening verschillen over wat wel en niet kan in een verhaal zoals de vrouw die de wijn van zijn hand likt. 

Je hoeft het ook niet met mij eens te zijn, ik geef slechts mijn mening. Niets in het verhaal geeft mij het gevoel dat er tussen de twee personages een chemie is waardoor de vrouw zich vrij voelt de hand van de man te likken. Bovendien mis ik de interactie tussen de personages waardoor ze vlak zijn. Ik leef niet met ze mee. Nergens beschrijf je iets van beleving. Wat denken of voelen je personages? Wat vinden ze van elkaar? Als de lift stopt, kijken ze elkaar aan. Zijn ze geschrokken, zijn ze bang, zijn ze geïrriteerd? Dat soort dingen. Dat zou je verhaal een stuk sterk maken. Maar nogmaals, dat is zoals ik het verhaal lees. 

 

4 mei 2024 - 16:36

Lid sinds

6 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

Dankjewel voor je reactie weer.

300 woorden is natuurlijk een beetje weinig om karakters uit te werken. Ik heb het wel vrij bewust een beetje vlak gehouden om vervreemding in de hand te werken, maar dat komt misschien niet voor iedereen over zoals ik het bedoel.

groet

Rien

4 mei 2024 - 17:46

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik vind wel vervreemding in dit verhaal. Hoewel de man en vrouw vreemden zijn en elkaar respecteren, ontstaat een vreemde samenwerking die tegelijk afstandelijk is, hoewel de vrouw de wijn uit de hand van de man drinkt. Goed geschreven.

6 mei 2024 - 13:50