Hoi Tony, je hebt de woorden gebruikt (langspeelplaat is duidelijk je favoriet), het verhaal zelf gaat voor mij nergens over. Maar wellicht was dat ook je bedoeling. 

Volgens mij kan je veel beter...

Edit: Ik heb het nu drie keer gelezen. Ergens intrigeert het me, maar toch stoort er ook aardig wat. De herhalingen van de verplichte woorden bijvoorbeeld. Alsof je de draak steekt met de opdracht. En AAA batterijen zijn toch juist de kleintjes, of mis ik nu een grap. Is dat het misschien: neem je de lezer niet serieus? Of is dit gewoon niet mijn smaak...

Nog een edit: misschien ben ik veel te kritisch... 

Hoi Tony, ik kan me de setting van je verhaal goed voor de geest halen maar ik raak de draad een beetje kwijt door je zinnen die af en toe anders lopen dan ik verwacht. Je moeder komt in een ander verhaal wellicht beter tot haar recht. Ik ben benieuwd in hoeverre deze schrijfstijl kenmerkend is voor jouw verhalen.

Ha Tony, ik vermoed ook dat je de draak steekt met de opdracht. Het komt wat onsamenhangend over. Alsof je het in één keer heb geschreven en zonder nalezen hebt gepost.

Grtz,
Taco

Ik hecht waarde aan de titel. Naast Rick ook een mooie opdracht voor dit verhaal. 😉 De bekende Tony stijl lees ik terug, ik kom ook vlot tot het eind, maar mis de kenmerkende specerijen die het my cup of Coppo maakt.

Don't desert us, Tony!

Dat is te makkelijk gedacht, Tony. Ik had niet gedacht dat jij de handdoek zo snel in de ring zou gooien.

Nou met pensioen; daar is je schrijfwijze en creatieve leeftijd nog lang niet aan toe. En iedere verandering is hard werken.

Ik denk dat bij dit verhaal ik juist je stijl nog erg herken, maar hem minder goed uitgewerkt vindt. Dit is geen stijlbreuk, voor mijn gevoel. Het is vooral een kwestie van geloof, geloof ik: jij kunt beter, daarom ben ik er kritisch op.

En ja, ik ben wel benieuwd naar een andere Coppo stijl. Kijk daar wel naar uit.

Wat niet wegneemt dat ik het een mooie, lichtelijk absurdistische scene vind. Misschien niet je beste ooit, desalniettemin smakelijk!

Martin

De speld zit wat geforceerd in het verhaal, maar verder vind ik het een mooi geschreven, surrealistisch verhaal. Wellicht is er wat meer van te maken, maar ik kan dit wel waarderen.

Gaat dit over het  Epic Orchestra arrangement van Ricks song? Ik vrees dat er meerdere lege flessen van een alcoholisch drankje overbleven na het schrijven van deze draak (cfr. Taco) van een stukje. Toch G.G. 

Ik verwachtte een spannend Tony verhaal en kwam in een andere wereld terecht met andere regels. Vroeg me af of jij dit geschreven hebt. Het leest wat zweverig en wat onbeholpen. Alsof de schrijver nog zoekende is in deze stijl en een globale kennis heeft van schilderkunst. Daardoor is deze schilder nog slechts een schets zonder de rake observaties die ik in jouw andere verhalen zo hoog waardeer.