#504 Sfeer en gezelligheid
Sinds enkele maanden was ik terug vrijgezel na een relatie van drie jaar die achteraf één grote leugen bleek te zijn. Het vrijgezellenbestaan beviel mij echter wonderwel. Ik was een jonge vrouw van achtentwintig jaar die kon gaan en staan waar ze wilde en ik genoot met volle teugen!
Het appartementencomplex waar ik woonde bestond grotendeels uit bewoners die ook niet zouden misstaan in een woonzorgcentrum, maar het was er rustig wonen en het appartementje dat ik huurde was meer dan ruim genoeg voor mij alleen.
Het was woensdagavond en ik had me juist genesteld met een spannend boek in de wijnrode fauteuil die vorig weekend eindelijk geleverd was na meer dan 2 maanden wachten. Het had de leveranciers bloed, zweet en tranen gekost om deze joekel van een zetel tot op de vierde verdieping te krijgen, maar hij zat in één woord ge-wel-dig! Op de platenspeler naast me draaide de enige langspeelplaat die ik bezat en die ik van mijn grootmoeder geërfd had. Het was jazzmuziek die ik wel kon smaken, maar de uitvoerder was me onbekend.
Plots rinkelde de deurbel. Niet de bel beneden in de inkomhal, maar de bel naast de inkomdeur van mijn appartement. Dat kon maar één ding betekenen: mijn twee antieke buurvrouwen! Als er nu één ding was waar ik vanavond geen zin in had, was het gastvrouw spelen voor twee gepensioneerde roddeltantes die mijn appartement beschouwden als uitvalsbasis om hun lege avonden te spenderen. Vliegensvlug duwde ik de arm van de platenspeler omhoog en hield me zo stil mogelijk in de hoop dat ze zouden afdruipen. Terwijl ik mijn adem inhield, kon je een speld horen vallen… tot de arm van de platenspeler abrupt zakte! Verslagen opende ik de deur en liet hen binnen.
Ik kan me de sfeer helemaal…
Lid sinds
6 maanden 2 wekenRol
Ik kan me de sfeer helemaal voorstellen, en vooral de verandering daarin.De sfeer zal direct nadat de buurvrouwen binnenkwamen niet super zijn geweest. Ik neem aan dat ze de muziek al hoorden terwijl ze aanbelden. Ik heb zitten grinniken aan het eind van je verhaal. Hopelijk werd het toch nog gezellig. Het gebruik van de drie woorden vind ik natuurlijk overkomen, passend in het verhaal. Qua personages zijn het er wel drie, maar de twee buurvrouwen zijn nogal plat. Voor mijn gevoel ervaar ik dus eigenlijk maar 1 personage. Aan de andere kant stond er ook niks vermeld over dat de personages alledrie een actieve rol zouden moeten hebben. Ik kijk al uit naar je volgende stuk.
Hoi Sara, eigenlijk wel een…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Sara, eigenlijk wel een grappig verhaal, hoewel het eigenlijk pas begint bij de derde alinea. Graag gelezen. Ik sluit me wel aan bij de opmerking van Gerie. Er komen drie personen voor in je verhaal, maar de twee buurvrouwen spelen nauwelijks een rol. De informatie in de eerste twee alinea's voegt voor mij niets toe en zou je wat mij betreft weg mogen laten. Dat woordenaantal kun je dan gebruiken om de buurvrouwen een grotere rol te geven.
Volgens mij leest je verhaal in de tegenwoordige tijd een stuk beter, maar dat is een kwestie van smaak.
Het appartementencomplex waar ik woonde bestond grotendeels uit ---> tussen woonde en bestond hoort nog een komma.
2 maanden ---> in een verhaal is het mooier om getallen voluit te schrijven: twee maanden
Het was jazzmuziek die ik wel kon smaken, maar de uitvoerder was me onbekend. ---> ik weet niet hoe oud de plaat is, maar op een langspeelplaat kun je zien wie de uitvoerder is.
Leuk verhaal, zie het…
Lid sinds
7 maandenRol
Leuk verhaal, zie het helemaal voor me! Ben het deels met Fief eens, maar niet helemaal. De eerste alinea heeft naar mijn idee wel degelijk een functie: beschrijving van de vrijheid om haar eigen vrije tijd in te delen, haar eigen keuzes te maken (die later in het verhaal gestolen wordt door de buurvrouwen). Maar de tweede alinea voegt inderdaad niet zo veel toe.
Graag gelezen!
Goed bedacht en uitgewerkt…
Lid sinds
12 jaarRol
Goed bedacht en uitgewerkt. Ik zou ook in de derde alinea beginnen en de echt nodige informatie die je daarvoor geeft, verderop in het verhaal verwerken. Daarnaast zou ik ook bij dit verhaal overwegen om het in de tegenwoordige tijd te zetten.
Hallo Sara, fijn verhaal…
Lid sinds
3 jaarRol
Hallo Sara, fijn verhaal. Ik vind de eerste alinea wel nodig om het personage en de sfeer te schetsen. De tegenwoordige tijd zou het verhaal inderdaad directer maken. Ik had wat problemen met het woord “uitvalsbasis”. Daaruit vertrek je toch om iets te gaan doen, terwijl de buurvrouwen juist willen blijven.
Fijn verhaal, ook ik dacht…
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Fijn verhaal, ook ik dacht bij de eerste twee alinea's aan wat iemand mij bij een workshop eens zei: veel schrijvers nemen een aanloop voor de handeling begint. Die aanloop kun je meestal zonder problemen schrappen. Sindsdien probeer ik ook te beginnen met de handeling en eventueel tussendoor belangrijke informatie liefst in een hint in te passen.
Het verhaal leest lekker weg…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Het verhaal leest lekker weg, dus in dat opzicht goed geschreven. Toch vind ik het tegenspreken dat de jonge vrouw in de eerste alinea kan gaan en staan waar ze wil maar zich op het eind verplicht voelt om gastvrouw te spelen. Het botst een beetje naar mijn mening. Niet consistent qua karakter.