Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
- Gewone gebruiker
#503 De creeps hebben altijd gelijk
Je hebt hetzelfde rode zomerjurkje aan als tijdens jullie picknick in het Amsterdamse Bos. Toen keek je hem vooral angstig aan, wachtend op de klap die deze keer uitbleef. Nu kijk je ontspannen rond op het verder lege terras en sla je nonchalant je rechterbeen over het linker. Zijn handen die al zoveel schade hebben aangericht masseren grondig je schouders.
'Mag best iets steviger', zeg je. En hij gehoorzaamt en wringt zijn grote klauwen tussen je sleutelbeen, die hij ook al eens gebroken had. Je glimlach wordt groter en ik heb het idee dat het in mijn richting is.
Je hoofd is vast bij gisteren, toen de massage eindigde in een vrijpartij. Het gordijn had je opengelaten, zodat ik elk detail kon opnemen. Met elk kledingstuk dat je uittrok, onthulde je weer een paar striemen en schrammen. Zelfs op het afstandje waarop ik stond kon ik de trots in zijn blik ontdekken. Hij heeft je geboetseerd en mag als enige aanwezige op de veiling op je bieden. Niet wetend dat ik achteraan de zaal sta en ooit het hoogste bod uit ga brengen. Terwijl hij zijn handen om je nek legde, kwam je klaar en schreeuwde je extra hard. Harder dan je normaal altijd, alsof je stiekem hoopte dat ik je zou kunnen horen.
Zijn lippen bewegen zich van je kruin richting je schouders, over je nek. Als een leeuw bijt hij je zachtjes, zachter dan hij normaal doet. Het doet je lichtelijk fronzen. Hij likt je nog wat na en draait ruw je hoofd om. Vluchtig steekt hij zijn tong in je mond, wat zijn wijze is om afscheid van je te nemen. Zonder je na te kijken, snelt hij zich naar de voetbaltraining. Je kijkt gejaagd om je heen, hoewel je zou moeten weten waar ik ben. En waarschijnlijk weet je ook wel dat ik straks bij je aan het tafeltje plaats neem en een Tequila Sunrise voor je bestel, die je dronk in de periode dat hij je nog niet sloeg. Woorden zijn dan vermoedelijk verder niet nodig om je tot inkeer te doen komen.
Hmmm, ik krijg er niet echt…
Lid sinds
11 jaar 6 maandenRol
Hmmm, ik krijg er niet echt mijn vinger achter. In mooie en mysterieuze taal ontvouwt zich een verhaal, dat ik (nog) niet goed kan duiden. Ik kom later nog eens lezend langs.
Hoi Virtuosu, Een hele…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Hoi Virtuosu,
Een hele originele insteek voor de titel ´laat me niet meer los´. Zowel de mishandelaar als de minnaar (of aankomende?) minnaar lijken dat te willen zeggen tegen de vrouw. De een met slechte bedoelingen, de andere met goede.
Inhoudelijk vind ik Terwijl hij zijn handen om je nek legde, kwam je klaar en schreeuwde je extra hard. Harder dan je normaal altijd, alsof je stiekem hoopte dat ik je zou kunnen horen. wat verwarrend.
De hoofdpersoon kijkt vanuit een ander gebouw door een gordijn naar binnen, dus 'extra' hard? Waar moet hij zich überhaupt bevinden om haar orgasme te kunnen zien én horen, laat staan het volume daarvan te kunnen bepalen?
Ook daar volgt nog een extra vraagteken: als de vrouw echt wil dat de hoofdpersoon haar ziet (en hoort) tijdens de seks, dan wil ze daar duidelijk iets mee. Dat de hoofdpersoon haar komt redden, waarschijnlijk, gezien haar wonden. Dan vind ik het raar dat ze op dat terras zich zo in het openbaar laat 'verleiden' door haar partner, waar de hoofdpersoon bij zit. Om de ik-figuur op te winden, misschien. Maar waar haar mishandelende partner bij is? Dat rijmt niet voor me; dat zou alleen maar gevaarlijk zijn. Mocht de partner iets opmerken...
Waar voor mij nog een beetje een 'gat' valt, is waarom de ik-figuur niet eerder heeft ingegrepen als de vrouw zo mishandeld wordt. Dat is persoonlijk, hoor! Je laat geen essentiële informatie weg die voorkomt dat het verhaal blijft lopen. Maar het is duidelijk dat je hoofdpersoon al langer van de mishandeling weet, en ook naar de vrouw verlangt. Daar word ik nieuwsgierig van. Een enkel zinnetje over de oorzaak van een eerdere breuk, of van de exacte relatie tussen de twee mannen in de liefdesdriehoek zou me daarin tegemoet komen.
Maar ondanks die paar vraagtekens en gaatjes leest het geheel interessant en origineel.
Goed gedaan.
Groet,
Nadine
Een heftig verhaal, maar ik…
Lid sinds
5 jaar 1 maandRol
Een heftig verhaal, maar ik kan niet goed plaatsen waar de ik-persoon zich bevindt en wat zijn/haar relatie is tot de vrouw.
Hoewel Nadine het een originele insteek vindt, heb ik moeite om de verkrachting als een omhelzing te zien.
Hi Virtuoso, inderdaad een…
Lid sinds
2 maanden 2 wekenRol
Hi Virtuoso, inderdaad een heftig, maar tegelijkertijd een mooi verhaal. Het is mij ook een raadsel waar de ik-persoon zich bevindt, maar dat het een creep is staat vast. Hoewel het de vraag is welke van de twee mannen nou de daadwerkelijke creep is.
@Hadeke Dank in ieder geval…
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
@Hadeke
Dank in ieder geval voor het lezen.
@Nadine van de Sande
Dank voor de uitgebreide feedback en de waardering. Ik begrijp je feedback over de plaatsing van HP, zat echter niet perse aan een ander gebouw te denken. Eerder HP (gezien het een stalker is) die vanachter een struik door het grote voorraam naar binnen staart. Maar denk dat dat nog steeds veel vragen oproept. Opmerking over dat vrouw wel erg veel risico neemt tav haar partner snap ik, maar eigenlijk doet ze niets anders. Ze is toch al niet anders gewend dat hij kwaad wordt. Misschien had ik de ik-figuur inderdaad moeten laten ingrijpen op de een of andere manier.
@Fief
Dank voor het lezen. Begrijp je feedback, maar denk dat je het verhaal niet helemaal begrepen hebt. Vrijscene is wild, maar zat zeker niet aan een verkrachting te denken. Omhelzing is pas een dag later, verhaal is met flashbacks geschreven. Of dat wenselijk is voor een kort verhaal is trouwens een volgende...
@KingCharles
Dank voor het lezen. Misschien zijn het beiden wel creeps. Maar de ene heeft wel een veel groter hart dan de andere.