Lid sinds

3 weken 3 dagen

Rol

  • Gewone gebruiker

#500 Likkebaardenlekkerlessend

 

Likkebaardendlekkerlessend

Ze zit op de tafel waar alle drank staat, met haar achterste in een plas sangria en een oranje feestmuts op haar hoofd. Vandaag, op de dag af, werkt ze 25 jaar bij Dierenwinkel Mispoes, reden voor een feestje. Geen reden om aangeschoten en huilerig genegeerd te worden.

Het is inmiddels kwart voor 7 en de meeste collega’s gaan op huis aan. Lafhartig zwaaien ze vanuit de deuropening en de winkelbel klingelt luid alsof die aan de staart van een kat is vastgebonden. Ze blijven met zijn drieën over, zijzelf, de winkeleigenaar en de jonge stagiair met een blonde paardenstaart.

‘Likkebaardendlekkerlessend, Sangria !’, roept Bruno, terwijl de twee mannen aan het opruimen slaan.

‘Die had je goed sterk gemaakt,’ zegt de eigenaar, met een schuin oog op Marieke, die frummelt aan het elastiek van haar feestmuts.

‘Ik dacht, die kan wel een opkikker gebruiken.’

De conversatie lijkt aan Marieke voorbij te gaan. Haar gedachten zijn bij vanochtend, toen zij en Bruno haar kat, die ze dood en stijf in de keuken hadden gevonden, in een oude handdoek wikkelden en in een kartonnen doos lieten zakken. Ze liepen met de doos de tuin in, zij in haar slaapshirt, hij alleen in zijn boxershort. Zijn haren los.

‘Waarom moet ik niet huilen nu?’, had ze gezegd.

Hij had haar in zijn armen genomen en zachtjes heen en weer gewiegd.

‘De winkel gaat pas om twaalf uur open vandaag, ik ga jou weer terug in bed leggen.’

Ze sloeg haar armen om zijn nek en likte zijn geur op. Het buikje van een Golden Retriever-pup, daar rook het naar.

Nu zit ze daar maar, op die tafel en loert naar de twee mannen.

‘Waarom moet je zo huilen, dit was toch feestelijk?’, vraagt de eigenaar.

‘Haar kat is vanochtend overleden.’

‘Ah, dat is jammer, die heb je hier nog in de winkel gekocht.’

Ik huil niet om die kat, denkt ze. Die heeft een mooi leven gehad. Ze blijft de twee mannen volgen, die onnodig dicht tegen elkaar aan staan. De eigenaar pakt Bruno bij zijn staart, omdat die alweer in zijn billen knijpt.

 

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dit is een indrukwekkend debuut hier, Dietward. Mooi qua taal en opbouw. Knap afgerond. 
Werd de HP genegeerd op het feestje omdat ze niet gezellig en vrolijk was?

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Dietward, welkom op het forum. Een mooi eerste verhaal, waaruit ik begrijp dat Bruno de vriend van Marieke is, maar iets met de eigenaar van de winkel lijkt te hebben. 
Wordt ze genegeerd omdat de eigenaar meer oog voor Bruno heeft?
Verder met plezier gelezen.

Je heb nu na iedere regel een witregel staan, die trekken het verhaal uit elkaar. Ik vermoed dat je enters hebt gebruikt om met een nieuwe zin te beginnen. Met shift+enter kun je een zin op de volgende regel zetten zonder witregel.

kwart voor 7  ---> verderop schrijf twaalf ook voluit, mooier is het dat je dat hier dan ook doet.

‘Die had je goed sterk gemaakt,’ zegt de eigenaar, met een schuin oog op Marieke,  ---> dit leest verwarrend. Je begint vanuit het perspectief van Marieke, maar vervolgens schrijf je over haar vanuit een ander perspectief.  In deze zin moet het volgens mij zijn: ... met een schuin oog op haar.

Ze blijven met zijn drieën over, zijzelf, de winkeleigenaar en de jonge stagiair met een blonde paardenstaart. ---> achter "over" zou ik een dubbele punt plaatsen, wat daarachter komt is de opsomming.

Sangria !’ ---> de spatie achter sangria mag weg, sangria mag met kleine letter.

Haar gedachten zijn bij vanochtend, toen zij en Bruno haar kat, die ze dood en stijf in de keuken hadden gevonden, in een oude handdoek wikkelden en in een kartonnen doos lieten zakken.  ---> deze zin leest niet lekker. "in een kartonnen doos lieten zakken" is vreemd. Je laat naar mijn idee iets in een gat zakken of iets anders dieps, maar in een kartonnen doos leg je iets. Bovendien zou ik hier twee zinnen van maken. Bijvoorbeeld:
Haar gedachten zijn bij vanochtend. Zij en Bruno hadden haar kat dood en stijf in de keuken  gevonden, in een oude handdoek gewikkeld en in een kartonnen doos gelegd.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Mooie binnenkomer op dit forum. Ik krijg wel het gevoel dat je veel wil vertellen in een kort verhaal, daarom was je verhaal ook wel een beetje een puzzel voor mij. Je schrijfstijl vind ik prettig. Ik ben benieuwd naar de je volgende verhaal!

(O ja, de titel ken ik bij een ander drankje zonder alcohol. Koel, koel, sissende Pepsi.)

Lid sinds

3 weken 3 dagen

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank jullie wel voor de feedback, daar kan ik mee aan de slag. 
In antwoord op de vraag waarom de HP genegeerd wordt, in mijn beeld van het verhaal is dat omdat ze huilerig en aangeschoten is, wat haar collega’s afschrikt. 

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Dietward, 

Allereerst: welkom op het forum en bedankt voor je eerste verhaal. Indringend om te lezen, soms nog wat verwarrend. Dat ligt voornamelijk aan de opbouw en waar je je verhaal begint. Ook denk ik dat er iets te veel personages aanwezig zijn in zo’n kort verhaal van maximaal 350 woorden. Soms is het (mede daardoor) niet helemaal helder wat er nou precies met de hoofdpersoon aan de hand is en waarom ze genegeerd wordt.

 

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

Op de valreep en ja, graag gelezen. Bijzonder verhaal. Rijk in woordkeuze. Sluit me wel aan bij Anne omdat ik hier en daar terug moest lezen wat er nu eigenlijk precies gebeurde. Maar prettige kennismaking, sowieso.

@Hadeke: dat was 'm inderdaad! Pepsi. Ik zat al te breinkraken :)

Lid sinds

3 weken 3 dagen

Rol

  • Gewone gebruiker

Ook dank voor jullie reacties, Anne en Raymond. Het is inderdaad een aandachtspunt van mij om teveel willen beschrijven. 300 woorden is kort voor mij. Ik zal het meer als een scène gaan zien ipv een heel verhaal. Misschien helpt dat.