Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#498 Voor de verandering

‘Goedemorgen, Fief,’ begroet Martha me opgewekt met een geur van koffie en sigaretten in haar adem. ‘We zullen maar eens opstaan, vind je niet?’
Ik kijk op de klok, op de punctualiteit van de verzorgenden hier heb ik niets aan te merken.
‘Ja, dat moesten we maar doen.’
Ze maakt aanstalten om mijn oude, krakende botten uit bed te halen, maar ik hou haar tegen.
‘Is er iets?’

‘Laten we het vandaag eens anders doen.’
‘Wat had je in gedachten?’
‘Ik heb bedacht dat ik vandaag aan de andere kant uit bed wil stappen.’
Ze kijkt me aan of ik van een vreemde planeet kom en schudt haar hoofd. ‘Wat is er mis met deze kant?’
‘Niets, maar het is een keer wat anders. Hoe stoer is dat?’

Hoofdschuddend maar met een glimlach willigt ze mijn verzoek in.

In de badkamer ruil ik de geplande douchebeurt van vandaag in voor het kattenwasje van morgen.
‘Ik kan je niet beloven dat je morgen wel kunt douchen,’ waarschuwt Martha.
‘Nou, dan blijft dat nog een verrassing. Spannend, toch?’
Na de wasbeurt volgt Martha mijn blik naar het stapeltje kleren dat ze gisteravond voor me klaargelegd heeft. ‘Ook niet goed zeker? Dit draag je altijd op woensdag.’
‘Precies, saaiheid ten top. Ligt het bij jou ook iedere dag ordelijk klaar?’
Martha grinnikt. ‘Mijn man wordt gek van me. Het eeuwige dilemma van een vrouw: wat doe ik aan vandaag?’

‘Dat probleem heb ik niet meer. Als ze nu ook de dagen van de week in mijn kleding naaien, hoef ik helemaal niet meer na te denken.’
De sarcastische ondertoon ontgaat haar niet.
‘Je hebt helemaal gelijk, Fief. Af en toe afwijken van het normale houdt de boel spannend. Ben je in voor een geintje?’
Mijn brede glimlach is haar antwoord.
Met haar ogen dicht graait ze in mijn kledingkast en haalt er willekeurig wat uit. Als ze de bonte verzameling niet bij elkaar passende kledingstukken ziet, twijfelt ze.

‘Ik vind het geweldig, dat zal de nodige hoofden doen schudden.’ Ik heb al voorpret bij de gedachte.
‘Straks niet klagen dat het je niet aanstaat, hè?’
‘Ik beloof niets,’ knipoog ik.


In de huiskamer breng ik de boel aan het schijten door niet op mijn vaste plek te gaan zitten. ‘Die ouwe taart spoort niet,’ hoor ik zeggen. Nou, dan kunnen ze nu hun borst nat maken, deze taart heeft de smaak te pakken.

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuke dialoog, Fief, lekker toontje en mooi open eind. Komt qua mij nog meer tot zijn recht als je meteen weet dat een zorgende oid met een oudere praat. Met een volle kast niks hebben om aan te trekken, dat kan origineler, als je nog zin hebt.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Duidelijk, Kruidnagel. Ik ga aan de slag. 

Bij nader inzien: Vrijwel in het begin geef ik al aan dat het om een verzorgende gaat ("op de punctualiteit van de verzorging ...). Dat het om een ouder persoon gaat, kan ik wel verduidelijken.
Wat vind je minder aan de zin over de uitpuilende kledingkast?

Lid sinds

3 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie dialoog. De gecursiveerde ‘we’ maakt het af. 

Ik vraag me wel af in hoeverre dit niet de stap ná de sleur is. Je begint het verhaal al met de opstand ertegen. Maar dat is muggenziften. Het leest lekker, de rest doet er minder toe.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Fief, 'verzorging' is als woord vrij algemeen en geen echt hard jargon, bv. 'verpleging' wel (maar hier niet van toepassing). 'het personeel' zou bv. kunnen (al kan ook dat ironisch worden opgevat). Ik dacht aanvankelijk aan een lesbisch stel dat samen in bed lag, vandaar. Zelf vind ik 'wé' duidelijker dan we. 

Over de kast: het is een cliché. De boodschap is denk ik al duidelijk met alleen '... wat doe ik aan vandaag?'

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Tussen verpleging en verzorging zit wel een verschil. Maar ik ga er nog eens over peinzen.

Met wé vind ik de nadruk niet duidelijk genoeg, dus ik laat we staan.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Elke, in principe zit de hp nog in de sleur.  Met één keer alles omgooien zal de sleur niet verdwijnen. Bovendien blijft de dagindeling hetzelfde. Masr ik begrijp je opmerking. Kijken wat de coach ervan vindt. 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, 

Fief is de sleur wel èrg beu, hè? :) 
Je dialoog is erg vlot geschreven. Ondanks dat je geen 'aanloop' hebt naar het breken van de sleur die er al is, vind ik dat je origineel en goed hebt duidelijk gemaakt dat het wel degelijk een sleur is: als je met die kleine dingen als wassen of douchen en een ander setje kleren aantrekken al verbazing wekt bij een verzorgende, dan is dat gewoon een goede show, don't tell. 

Ik vind je einde zowel hilarisch als iets missen. Echt geniaal dat iemand al 'niet kan sporen' als die op een andere stoel gaat zitten. Het was echt tijd om de sleur te doorbreken en de boel even op te schudden!

Wat ik dan mis, is nog een korte gedachte over wat er zou gebeuren als Fief niet alleen die dag, maar ook andere dagen zich niet of minder aan de sleur zou houden. Iets als: 
"Wacht maar tot jullie beseffen dat ik dit voor de hele week heb gepland..." of "Zouden jullie het eind van de week nog halen als ik dit morgen nog eens zou doen? Of kunnen de arme zenuwen dat niet aan?"

Dat is een persoonlijke keuze, maar dat zou voor mij het sfeertje net iets meer afmaken. 

Maar dat zeurtje daargelaten: heel leuk gedaan en goed geschreven! 

Groet, 

Nadine

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Nadine, bedankt voor je positieve reactie. Ik heb het einde iets aangepast. Het was inderdaad te braaf. Is het nu meer wat je in gedachten had? 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je Sandra, alleen is Fief hier niet de verzorgende maar degene die verzorgd wordt. Martha is de verzorgende.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

@Raymond, die laatste zin had ik al aangepast vóór jij reageerde. De oude tekst was:
‘Die ouwe taart spoort niet,’ hoor ik zeggen, ik laat het aan me voorbijgaan. De belofte van een verrassende dag hangt in de lucht.

@Tony, dank je wel voor je reactie.

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

heerlijk wrang grappig verhaal. Mooi hoe ze zelf wat in haar vaste gewoontes vastzit, maar juist haar omgeving nog meer. Verschillende mensen moeten aanpassingen doen, wanneer Fief iets anders wil. Heel grappig dat je je eigen naam hebt gebruikt voor je hoofdpersoon!

Groet,

Margriet