Profile picture for user Fief

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief 29 februari 2024 - 4:41

#495 Jeruzalem, stad van goud

 

Er zijn een aantal films die me zo bijblijven, dat ik ze meerdere keren kan zien zonder dat ze vervelen. Er is echter één film waar ik nog steeds zo van onder de indruk ben, dat ik de moed niet heb hem voor een tweede keer te zien.

Schindler’s List. Een zoveelste film over de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust, maar een die tot in alle vezels van mijn lijf binnenkwam. Met een meisje in een rood jasje dat letterlijk als rode draad door de film loopt en als de onschuld zonder mededogen vermoord wordt. Het veroorzaakt een boosheid en machteloosheid dat wij mensen in staat waren (en nog zijn) elkaar deze gruwelen aan te doen, het besef dat we er weinig van geleerd hebben.
Drie uur en vijftien minuten, beelden in zwart-wit met één gekleurd detail en zonder pauze vertoond. Met muziek van John Williams die maakt dat het verhaal nog sterker binnenkomt, ook nu ik voor de opdracht alleen de muziek beluister.
Vooral het laatste nummer maakt indruk, waarvan ik me herinner dat de acteurs plaats maken voor de personen die zij in de film portretteren en het zwart-wit overgaat in  kleur. De beelden staan haarscherp op mijn netvlies. De harmonie van de stemmen in het lied maakt dat mijn hart bijna uit zijn voegen barst van het verdriet dat ik erbij voel, maar tegelijkertijd ook vervult met hoop dat het ooit goedkomt.

Dat slotnummer is niet van Williams, maar werd geschreven door Naomi Shemer, een Israëlische componist en tekstdichter. Ze schreef Yerushalayim Shel Zahav in 1967 voor de Zesdaagse Oorlog als lofdicht op de stad. Na het uitkomen van Schindler’s List zorgde het voor ophef omdat het lied niets met de holocaust van doen heeft.
Maar is dat niet het mooie van muziek? Dat je het kunt beleven zoals jij dat wilt, dat je er een eigen interpretatie aan kunt geven? Ik versta geen Hebreeuws waardoor de woorden van dit lied mij niet belemmeren er de betekenis aan te geven die het voor mij heeft.

Yerushalayim Shel Zahav

 

 

Profile picture for user Kruidnagel

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Kruidnagel 29 februari 2024 - 10:32

Hé Fief, wat leuk! Dit lied (in het Nederlands) ken ik al sinds mijn kindertijd in de strenge kerk, waar vanwege de Bijbel een soort Israëlliefde bestaat. Door je stukje weet ik er nu wat meer interessante dingen over. Mooi, dat snelle a capella mannenkoor en op het eind pas meerstemmig. De film heb ik te lang geleden gezien en moet ik weer eens opzoeken. Ik lees nu Het lot van de familie Meijer ​van Charles Lewinsky, een schitterende en soms schrijnende roman over o.a. antisemitisme in Zwitserland tussen 1871 en 1945. Mooi geschreven. (PS: Shindler = Schindler; en 'het' = 'hem' voor een tweede keer te zien.)

Profile picture for user Nadine van de Sande

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nadine van de Sande 29 februari 2024 - 16:48

Hoi Fief,

Ook hier is er nog iemand die het lef niet heeft om ´Schindler´s list´ nogmaals te kijken: ik vond de eerste keer gewoon te pijnlijk. En dan niet op zo'n manier van: 'Ow, mijn hart, ik pink een traantje weg...' Maar zo te lezen denken wij daar precies hetzelfde over. Schlindler's list is er als film zelf ook in geslaagd om een onbeschrijflijk pijnlijk stuk in de menselijke geschiedenis ook echt als zodanig te portretteren. Andere woorden en de mate waarin je die pijn voelt zijn er eigenlijk niet (makkelijk) voor (te vinden). 

Jouw beleving van zowel de film als de muziek is heel mooi overwogen in je tekst. Je laat goed zien wat je op een 'afstandje' als schrijver ziet gebeuren en welke 'technische trucs' er worden gebruikt: het meisje dat een letterlijke rode draad symboliseert en de symboliek/ diepere betekenis die wordt meegegeven door de acteurs en de echte mensen het slot te laten 'delen.' Maar tegelijkertijd laat je merken dat dat niet ten koste gaat van wat je daarbij voelt. Je zegt het zelf al met jouw gebrek aan begrip van Hebreeuws: dat je het niet begrijpt, wil niet zeggen dat je er niet geraakt door kan worden. Of dat het alsnog een heel eigen 'taal' krijgt.  En zo kun je iets schrijven door te beschrijven en iets tegelijkertijd onbeschrijflijk maken. 

Mooi gedaan!

Groet, 

Nadine

Profile picture for user Fief

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief 29 februari 2024 - 17:24

Hoi, Nadine. Bedankt voor je compliment. Ik ben blij dat het overgekomen is zoals ik het in mijn hoofd had. Het was een lastige opdracht, maar welveen leuke uitdaging. Zo zouden we er meer mogen krijgen.

Profile picture for user KingCharles

Lid sinds

2 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
KingCharles 29 februari 2024 - 19:16

Hi Fief, ha wat een toeval! Ik snap helemaal dat je dit uitkiest ;). Deze held op sokken heeft het ooit maar tot de helft van de film gered … toen heb ik hem uitgezet. Het oog voor detail in jouw beschrijving zorgt ervoor dat ik voel wat je bedoelt en dat ik nu toch de film heb afgekeken (soort van dan). Bedankt daarvoor! 
 

Nog een klein zeurderig dingetje: een zoveelste film over de Tweede Oorlog —-> Tweede Wereldoorlog 

Profile picture for user Fief

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief 29 februari 2024 - 20:28

KingCharles, dat is geen zeurderig dingetje maar een domme fout. Meteen aangepast. Bedankt voor je scherpe blik en fijne reactie.