Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#490 Vlieg

27 januari 2024 - 16:07

Na een uurtje klimmen bereiken wij de top van de bergflank. Daar ontvouwt zich het onwaarschijnlijke schouwspel dat ons jaren geleden voor het eerst overdonderde. Zo ver het oog reikt zie je besneeuwde bergtoppen. 
Dit is de plek waar ik Tim voor het eerst ontmoette op een jeugdkamp. Wij kenden elkaar niet maar werden er vrienden voor het leven. Onze  gezinnen kennen het verhaal en de echtgenotes en kinderen hebben ons op Vaderdag verrast met een weektrip voor ons beiden naar het Zwitserse Melchtal.  
“Zie jij wat ik zie?”
“Bedoel je dat witte wolkje?” Ik wijs naar een helwit iets in de staalblauwe hemel.
“Het is een ballon. Het doet mij denken aan de duizenden ballons die in Brussel opstegen tijdens de Witte Mars.”
“Indrukwekkend was dat. Driehonderdduizend mensen die protesteerden tegen het manklopen van de justitie in de zaak Dutroux. Sedertdien zijn witte ballons symbool geworden voor het herdenken van overleden kinderen.”
Wij volgen de vlucht van de ballon. Vanuit de bergen steekt een briesje op dat hem onze kant uitstuurt.  Tim slaagt erin het touwtje te grijpen. Er hangt een plaatje aan waarop staat: ‘Vole, vole, mon amour –Gregory-12 ans’.
“Geloof jij in toeval?”
“Wat bedoel je?”
“Weet je nog hoe we samen keken naar Star Academy op de Franse televisie? De jongen die toen de wedstrijd won heette Gregory. Hij was een Mucopatient en overleed kort na zijn overwinning. Heel Frankrijk stond in rep en roer.”
“Ik las onlangs dat het programma na dertien jaar nieuw leven is ingeblazen. Bij de laatste drie overgebleven kandidaten is een Belgische jongedame. Vanavond is de halve finale, zullen wij weer samen kijken?”
De longen volgezogen en met ijle hoofden van de pure berglucht komen wij bekaf terug in onze chalet.
Wij eten Geschnetzeltes en ploffen daarna op de bank om de uitzending te kijken.  Onze landgenote zingt als solonummer het lied van Céline Dion. Ik heb het plaatje dat aan de ballon hing meegenomen. Het refrein van het lied wordt ingezet Vole, vole, …  Ik zie een glinster in Tims ogen en zeg: “Ja, ik geloof in toeval”.

 

Star Academy 2023 - Vole (Héléna) - YouTube

 

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 januari 2024 - 12:09

Hoi Schmetterling,

Een mooi verhaal, waarin twee duidelijke delen zitten waar bij je hoofdpersoon emotionele meerwaarde voelt. De plek, de trip naar de bergen en vervolgens het Star Academy programma. 
Het is mij echter niet echt duidelijk wat die samenhang is en dus ook niet wat het toeval is waar je hoofdpersoon zo door geraakt wordt: ik mis daarin een overgang. 
 
Ik zag dat je een begeleidende link hebt meegegeven, maar ik ben er niet zo'n fan van als een 'bijlage' uiteindelijk het grootste gewicht moet dragen of zelfs de verklaring moet geven, voor als een lezer een verwijzing niet kent. Ik had liever net iets meer woordelijke begeleiding gehad: uiteindelijk gaat het toch om wat je schrijft. 

Dat neemt niet weg dat de toon van je verhaal mooi is neergezet!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 januari 2024 - 12:48

Dank Nadine voor de feedback.
Over de samenhang en het toeval:

  • de naam op het plaatje aan de ballon is toevallig de naam van de jongen die ze ooit samen bekeken op Star Ac';
  • omdat het een witte ballon is die naar de hemel vliegt met de naam van een overleden jongetje van twaalf is er een samenhang met de herinnering aan de Witte Mars;
  • het bericht op de ballon is toevallig de titel van het lied dat later in de tv uitzending wordt gezongen;
  • bij toeval is het programma uit hun jeugd inmiddels hernomen en toevallig is er die avond een aflevering te zien;
  • de link naar het fragment is niet zozeer bedoeld om een verklaring te geven, wie de inhoud van het lied kent of opzoekt weet waarover het gaat, maar toevallig verwijst het decor en de choreografie naar de staalblauwe hemel en de witte wolk die eerder in het verhaal werden beschreven op de bergflank (te mooi om te laten liggen, toch?)

Lid sinds

1 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 januari 2024 - 19:24

Dag Schmetterling,

Het aantal toevalligheden in je verhaal is vrij hoog, ook als ik de uitleg lees die je hierboven geeft als reactie op Nadine. In het verhaal leg je daarnaast een aantal dingen uit, waarvan ik zou zeggen: show, don't tell, of gebruik ze niet als ze veel uitleg behoeven. Hoe ze daar terecht zijn gekomen en zeker de rol van de families is bijv. niet relevant als we gewoon weten dat dit oude vrienden zijn. En zonder de mars rond Dutroux uit te leggen, kennen we de betekenis van een witte ballon ook als je het kaartje laat voorlezen. Kortom: iets doseren, zou ik zeggen, en dan is de toevalligheid vast sterk.

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2024 - 0:12

Bedankt Raymond om te reageren. De jeugdvrienden zijn volwassen geworden. Dat heb ik omschreven door simpelweg aan te tonen (to show)  dat ze beiden inmiddels vader zijn geworden. Relevant? Wie wil doordenken zou kunnen stellen dat vaders nog iets gevoeliger zijn wanneer het de dood van een kind betreft. Te veel uitleg? Ik vermoed dat er lezers zijn die zonder de verwijzingen in de tekst niet weten waarover dit gaat. Mogelijk onderschat ik ze, maar ze kunnen zich altijd manifesteren.