Lid sinds

5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#490 - met een lintje eraan

Eva raapt de stok van de grond en gooit hem weer verder het bospad in. Haar koningspoedel Pebbels rent er vrolijk achteraan. Als ze verder loopt, ziet ze in haar ooghoek dat Pebbels niet meer met de stok maar met iets roze speelt. Ze bukt en kan nog net op tijd een deels opgegeten kaartje met een kort wit lintje uit zijn bek halen! 

Er staat een boodschap op, duidelijk een van een huwelijk, 'Moge jullie liefde hoger stijgen dan deze luchtballon.’ Eva stopt het kaartje in haar jaszak en kijkt om zich heen maar ziet geen luchtballon. 

Ze gooit een nieuwe stok en loopt verder. Toeval bestaat niet, denkt ze met een glimlach, morgen trouwt haar oudste zoon Eric met zijn Simone. Eva verheugt zich enorm op het feest en is misschien wel zenuwachtiger dan het bruidspaar zelf. 

Heel even komt ze in de verleiding om last minute ook voor haar zoon wensballonnen te bestellen. Direct schudt ze het idee van zich af. Het wordt een trouwfeest zonder toeters en bellen. Een ballonnenboodschap pas daar niet bij. Trouwens, spreekt ze zichzelf vermanend toe, ballonnen zijn gevaarlijk voor dieren en schadelijk voor het milieu, dat kan echt niet meer. 

Thuis nestelt Eva zich met laptop voor de houtkachel om nog een laatste mail aan de ceremoniemeester te sturen. Zowaar Pebbels lijkt zenuwachtig, normaal nestelt hij zich ook voor de kachel en slaapt hij rustig aan Eva’s voeten maar nu loopt hij gespannen heen en weer. Hij heeft zelfs zijn lievelingsbrokjes niet opgegeten.

De volgende dag loopt Eva nog snel met haar koningspoedel een rondje door de wijk. Eva heeft de zenuwen aardig onder controle maar Pebbels wordt steeds onrustiger.

In de straat van Eric en Simone draait hij koortsachtig rondjes en voor Eva het in de gaten heeft, legt Pebbels een dikke drol precies voor de voordeur van het bruidspaar.

Ze pakt een zakje om de poep op te rapen en ziet een keutel met ballon en aan het uiteinde een wit polyband lintje. Ze haalt het kaartje uit haar jaszak en gooit het samen met het poepzakje weg.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Sandra, ik vind het een vlot en goed geschreven verhaal, maar er gebeurt voor mij niet zoveel spectaculairs. Ze vindt een briefje die op het eind bij de ballon hoort die haar hond heeft opgegeten en uitpoept. Daartussenin een kabbelend verhaal over het huwelijk van haar zoon.
Het noemen van de naam Eva zou van mij minder mogen. Alles wordt verteld vanuit Eva, er kan geen verwarring ontstaan met een ander personage.

Als ze verder loopt ziet ze  /  in de gaten heeft legt Pebbels  ---> tussen twee werkwoorden die niet bij elkaar horen, hoort een komma. 

kaartje met een kort wit lintje, uit zijn bek halen!  ---> de komma mag hier weg

'Mogen jullie liefde hoger stijgen dan deze luchtballon.’ ---> volgens mij moet de notatie zijn: 'Moge jullie liefde ...'

wensballonnen te bestellen. Maar direct schudt ze ---> Maar is hier een voegwoord en hoort voor mij achter een komma. Bovendien is "maar" een woord dat je in veel gevallen weg kunt laten. Je kunt bijvoorbeeld de nieuwe zin beginnen zonder "Maar". 

Lid sinds

5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je wel Fief voor je waardevolle reactie. Ik ben het er wederom weer helemaal mee eens. Het is voor mij nog zoeken en proberen. Als ik eerlijk ben vind ik een verhaal schrijven iedere keer nog lastig (of lastiger worden zelfs). Met het inbrengen van meerdere personages maak ik het mezelf dan te ingewikkeld. Ik leer veel, waarvoor nogmaals dank! 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Gewoon veel blijven schrijven. Van de andere verhalen en de reacties die daarbij staan, leer je ook veel. Daarnaast moet je wel bij jezelf blijven, ik kan het misschien niet zo spectaculair vinden, een ander lezer weer wel. Jij moet zelf achter je verhaal staan. Als het voor jezelf al niet klopt, dan niet meteen plaatsen maar even laten rusten. 
Jouw idee van een drol met een touwtje kun je veel spannender maken. Je gebruikt het in de titel, dus de lezer verwacht iets van die drol, nu wordt het alleen maar ergens neergelegd en verder niets mee gedaan.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Zijvanhetkasteel,

Je verhaal heeft een hele leuke insteek, met een goede aanloop: je schrijft duidelijk over de zenuwen naar de grote dag. Het helpt daarbij ook dat je niet het bruidspaar, maar een naaste kiest om over te schrijven. Zelfs de hond wordt zenuwachtig, dus je verhaal geeft in de positieve zin zenuwachtige kriebels aan de lezer mee. 

Het einde stopt wel vrij abrupt. Behalve dat de drol wordt opgeraapt, gebeurt er bij weinig mee, terwijl daar het hele verhaal wel naar toe werkt. Als je nog een enkele zin - of twee- zou toevoegen over wat je hoofdpersoon denkt of voor schrikreactie heeft daarover, zou het al ietsje vlotter eindigen. 

Maar al met al is het zeker geen verkeerd verhaal. Goed gedaan! 

Groet, 

Nadine