Sonja liep over de kiezelstenen van de Langestraat, schoof met haar linker-Louboutin uit op een bevroren stuk ijs, vloekte, trok haar mini-jurkje naar beneden, zette drie passen voorwaarts, voelde hoe de koude januarilucht de metalen sluitingen van haar jarretels ijskouder vroor, wist niet meer waarom ze geen slipje aan had, keek in de spiegeling van het vensterraam van Café De Kelk en zag een roze ballon in het midden van de straat liggen. Een hallucinatie? Dertien pillen waren nooit genoeg voor verschijningen.

‘Hey jij daar, liefje,’ zei ze, nadat ze haar hoofd wegdraaide van het venster en in de realiteit tuurde. Het roze velletje was verschrompeld, een halfvolle - of halflege - het is maar met welke ogen je er naar kijkt - roze ballon lag in het midden van het rijvak, kwetsbaar, rillend te wachten tot een BMW - of een Mercedes - erover raasde en het sterven versnelde. ‘Ik red je wel, baby!’

Ze schoof over de kasseien zoals een boekhouder over een bevroren meer, begon er iets te kraken? De wind blies in haar vestje - iets minuscuuls met glitters, opgevist bij Gucci. Na veel zessen en vijven bereikte ze de ballon. Aan een bruin koordje aan het poepje van de ballon hing een geel kaartje.

Heeft een ballon een piemeltje, dacht ze. Dit verschrompelde deeltje deed haar denken aan Sjaak van vorige dinsdag. En dat bruin koordje, ze schaterlachte kort: Sjonnie van vorige woensdag. Je kon er op blazen zoveel je wilde, het uur was zo om. Glimlachend liet ze haar rode nagels over het bruine touwtje glijden en bracht ze het gele kaartje dichter bij haar ogen.

Ik ben totaal uit mijn doen, heerlijk! 
Sonja, xxx

Welke malloot schreef dit?

Ze schokschouderde, fronste de wenkbrauwen om de blik te verstarren, nog vijftig meter en Sjaak zijn deur bereikt. Iets fruitmelkachtig, speelde om haar lippen. Ze trok de lippen tot eendenbek, bedacht dat ze geen selfie nam, ontspande en zette drie passen verder op de kasseien.

Zou het je verbazen dat een Subaru Impreza Sonja plotsklaps van de weg maaide, de bestuurder heliumsporen in zijn bloed had, in de rechtbank verklaarde dat Sonja uit haar doen was, en met een piepstem zweerde dat er met Sjaak en Sjonnie niet te spotten viel?