Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

#490 Genieten

Je hebt als ballon altijd een keuze. Je behoort tot de besten als je na het "Een-twee-drie-LOS!" omhoog schiet, pijlsnel, keihard tegen de zwaartekracht in, over de bomen, over de huizen, in de race wie het verste komt. Of je kiest ervoor nog even boven de hoofden van de kinderen te dansen, gewoon omdat ze zo grappig naar je touwtje grijpen en het dolkomisch is als ze allemaal mis pakken. Of je kiest voor de gangbare weg. Dan hang je na tien minuten of een kwartier in een boomkruin, ongrijpbaar voor kinderen die mee willen doen aan de wedstrijd, of lig je in een weiland en word je pas gevonden als je verschrompeld met een onleesbaar kaartje niks meer kan bijdragen aan een felbegeerde prijs.

Ik besloot tot het eerste. Lang en ver, dat was mijn doel. Zo lang als het helium het wilde volhouden, zo ver als de wind me wilde meenemen. Dus nu was mijn kaartje onleesbaar door de regen en de zon, mijn knalgroene kleur vervaagd tot de lichte tint van zongeblakerd gras. Maar ik vloog nog! Steeds lager weliswaar, terwijl de kaart aan het gerafeld touwtje alleen de grond raakte als ik dat toestond, als ik even wilde voelen waar ik naar op weg was. Als ik even wilde voelen.

Plotseling, uit het niets, werd ik gepakt door een hand. Ik voelde hoe vingers langs mijn touw gleden en het kaartje pakte. De hand draaide het om en om. Geen tekst, geen afzender meer, wist ik. Ik was identiteitloos. Geen idee waar ik was en geen enkele mededeling om door te geven aan mijn vinder. Ik zag een bril, een baard, een lange jas. De man wierp mij omhoog en tikte mij met zijn vingers voor zich uit, tot ik op een windvlaag over een kleine sloot werd geblazen en hij mij niet meer kon bereiken.

Om zonder mededeling te zijn en te worden voortgetikt tot de wind mij weer vangt. Ik had het nooit bedacht toen ik omhoog schoot, maar ik zuchtte en genoot.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Raymond, ik vind het een prachtig verhaal en een originele invulling van de opdracht. Waar ik wat op haakte, is dat je als ballon terugdenkt aan een verleden waarin nog koninginnedag gevierd werd. Die ballon kan die herinnering niet meer delen. Voor mij zou het logischer zijn als het verhaal in de tegenwoordige tijd staat en je beschrijft wat de ballon op dit moment beleeft. Naar mijn idee wordt het verhaal daar ook intenser van.

Klopt de titel? Moeten het niet "Genieten" zijn of mis ik iets?

(toen we nog mochten) ---> deze begreep ik niet

na 10 minuten ---> na tien minuten

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Haha, de ballon als een zelfdenkend organisme. Ik denk dat je bedoelt dat het touwtje wordt gepakt. Niet de ballon zelf. En hij tikt misschien met zijn voet of zo de ballon verder. Het is een hele opgave om een zwevende ballon vooruit te tikken. Verder graag gelezen. 

 

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank voor je opmerkingen Fief!

Bij nader inzien inderdaad eens met die Koninginnedag. De ballon kan daar m.i. prima aan terugdenken na een vlucht van bijv. 12 jaar (want dat was mijn gedachte daarbij) maar dit is beter, dus ik heb het verwijderd.

De 10: oude gewoonte van online schrijver en oude correctie door jou 😁

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Raymond,

Wat een originele insteek! Je hebt het feit dat een ballon kan vliegen als metafoor voor (eindeloze) vrijheid gebruikt. Ik vreesde al wat er met de ballon zou gebeuren zodra hij zou landen. Gelukkig mag hij gewoon verder vliegen. Ik had hem niets anders gegund. Vanwege de keuze om van de ballon het hoofdpersonage te maken, maar ook omdat je in het begin al laat blijken dat deze ballon echte ambities heeft om deze vrijheid te proeven: Je behoort tot de besten als je na het "Een-twee-drie-LOS!" omhoog schiet, pijlsnel, keihard tegen de zwaartekracht in, over de bomen, over de huizen, in de race wie het verste komt. 
Dat is een goed geschreven stukje tekst en maakt het cirkeltje bovendien erg mooi rond. 

Heel knap gedaan. Een prachtig verhaal!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat een leuke insteek.Goed geschreven en een fijn slot. Met plezier gelezen.

  • de helium > het helium
  • Maar ik vloog nog! Steeds lager weliswaar, maar de kaart aan het gerafeld touwtje raakte alleen maar de grond > wat veel 'maartjes' achter elkaar.

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

@musonius, fijn gezien, dank. Ik heb ook altijd moeite met DE matras. Het matras bekt mij lekkerder, zo ook de helium. Maar goed... Gewijzigd.

En zie daar: de "maartjes" konden allemaal weg op één na, dus dank...

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ter info: het is het helium, want helium is een gas en gas is een 'het' woord. De/het matras, beide zijn correct maar Belgen geven de voorkeur aan 'de' matras (ligt volgens mij ook beter).

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tuttut, DE Haspengouwse, Houtlandse, Kempense, Pajottenlandse, Meetjeslandse, ... zijn top! 

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Raymond, volgens mij heb je al wat aanpassingen gemaakt, want de vorige comments lijken niet meer relevant in deze versie. Het leest heel strak, het is ook heel mooi visueel. Ik kon helemaal meekomen met de reis, en me invoelen in de ballon :). Met plezier gelezen!

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Raymond, lekker geschreven hoor! het loopt vlotjes. Ik mis alleen een pointe. Wat is het verhaal? Je bent een ballon die ver wil vliegen. Conflict? 

Ondanks dit zeurtje, knap geschreven!

 

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

@Karel123: dank, graag geschreven.

@Tony: de pointe? Ik zie een ballon die aan het einde van zijn reis merkt dat de streberige doelen van zijn start minder goed bij hem passen dan hij dacht. Maar dat bedacht ik niet toen ik de eerste woorden schreef :)