#489 Loslopend wild
Ik had mij voorgenomen
Terug naar jou te komen
Zoals sneeuw smelt voor de zon
Verdween dat idee al gauw
Toen ik je daar weer zag staan
Met je bontjas in de kou
Zag ik een beer en geen vrouw
‘k Heb mijn hielen dan gelicht
Heb mij weer huiswaarts gericht
De moraal van het verhaal
Wind je niet op en bedaar
Loop niet te hard van stapel
Heb je plannen voor dit jaar
Denk dan niet meteen aan haar
Lopen wilde dieren los
Speel dan niet de geile vos
Blijf dus veilig in je kot
Of neem bus of tram of trein
Als je weer op stap wil gaan
Want zo zijn de kansen klein
Dat de beer er ook zal zijn
Schmetterling, ik krijg de…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Schmetterling,
ik krijg de indruk dat je het idee hebt dat metrisch schrijven een zaak van lettergrepen tellen is, maar dit is niet het geval. Bij metrisch schrijven draait het om de regelmatige afwisseling van beklemtoonde en onbeklemtoonde lettergrepen. Als je ervoor kiest alle verzen evenveel versvoeten te geven, is het tellen van lettergrepen hooguit een extra controlemiddel, maar bedenk hierbij wel dat verzen die met vrouwelijk rijm eindigen één lettergreep meer tellen dan met mannelijk rijm.
Ik vind de tekst wat verwarrend, de eerste strofe belooft een interessant verhaal, maar die belofte wordt in de volgende strofen niet ingelost. Kijk eens of je er meer verhaal van kunt maken met wat humor. (Zie ook mijn commentaar bij Emily.) Dat je bij een relatie beren op de weg ziet, is een mooi gegeven waar je echt wat meer van kunt maken.
De dichtcoach