#487 Het antwoord
De Consul van de Hegemonie zat op het balkon van zijn ebbenhouten ruimteschip en speelde Rachmaninoffs prelude in Cis-mineur op een antieke maar goed onderhouden Steinway, terwijl beneden hem de grote, groene sauriërs zich brullend door de moerassen bewogen. Hij sloeg de toetsen hard aan. Op de luide stukken overstemde het pianospel het geluid van de sauriërs.
Schilddeactivatie in 5 minuten
Zijn gehele leven, bijna 55 jaar nu, had hij zich afgevraagd: hoe ben ik als de dood zich aandient? Hoe ben ik in een crisis? Maar hij had zichzelf die vragen gesteld met een glas cognac in zijn hand op Bernir, of in een vogeldonzen bed naast zijn gemaal. Over enkele minuten zou die vraag écht aan hem worden gesteld, door de moerasplaneet Terra.
Adrenaline vloeide kalm door zijn aderen.
Niemand zou komen. Het signaal zou nog vijf jaar moeten reizen. Daarna was het maar de vraag of de Hegemonie in actie zou komen op het signaal van een eenmansschip, neergestort op een verre planeet, met een gegevensoverzicht dat laat zien dat het scheepsplasma vlak na verzenden zal zijn opgebruikt.
Hij zou moeten jagen.
Op de lessenaar voor hem stond een dik pak gelamineerd papier. Het was geen muziek, maar een complete lijst met informatie om te overleven op een vreemde planeet. Plaatjes met de eetbare vruchten, de eetbare dieren. Hij zou het schip als uitvalsbasis gebruiken. De Engineering Bay had genoeg wapens voor hem vervaardigd.
Er waren ook plannen voor het geval dat één van de sauriërs het schip als rivaal zou zien, en de consul met een tent zou moeten vluchten. Inentingen tegen virussen op deze planeet waren nog gemaakt, maar dat was de laatste actie van de Medical Bay.
Het licht flikkerde en viel uit. Zijn pianotonen zetten zich voort. Met een luide brul wierp één van de sauriërs zich tegen de hul van het schip. De consul zette zijn favoriete stuk in. Kom maar, dacht de consul. De tonen op de piano werden luider. Kom maar, dacht hij, richting het universum, met trots in zijn hart: ik ben er klaar voor.
Eerste zin uit het boek "Hyperion" van "Dan Simmons". Hier is het begin te lezen (het echte vervolg na de eerste zin): https://www.bruna.nl/images/active/InkijkPDF/eboe…
Grappig experiment is dit…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Grappig experiment is dit. Zoeken naar een beginzin die wat meer om het lijf heeft dan 'Het was avond, rond half acht' (Harry Mulisch, De aanslag), de intimiderende perfectie van de gevestigde auteur in romandruk van je afschudden en het verhaal laten verhouden tot je eigen wilde fantasie. Leuk inkijkje op de verre planeet Hyperion in de achtentwintigste eeuw. Deze beginzin van prijswinnaar Dan Simmons is hyperactief genoeg voor een lekker wild verhaal. Ik krijg er aan het eind een Titanic-sensatie bij. Klassieke muziek als wapen tegen hangjongeren in winkelcentra en buitenaardse beesten, maar dan anders. De cursieve zin is voor mij raadselachtig, maar het verhaal cathartisch. Beter zo dan in Avatar-stijl. Graag gelezen.
Dank je kruidnagel! Ja, het…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Dank je kruidnagel! Ja, het is één van mijn favoriete beginzinnen, naast "Howard Roark lachte" uit The Fountainhead. Grappig trouwens je Titanic-associatie. Daar had ik zelf niet aan gedacht, maar ik zie wel wat je bedoelt :).
The band played on. Ik wacht…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
The band played on. Ik wacht nu op de beroemdste beginzin: It is a truth universally acknowledged that a single man in possession of a good fortune must be in want of a wife, als ik het goed heb. Anna Karenina schijnt ook beroemd te zijn.
Oja, dat zijn mooie zinnen …
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Oja, dat zijn mooie zinnen :D. We moeten deze opdracht maar nog een keer doen. Sommige zijn wel moeilijker dan andere. Geen idee hoe je in ongeveer 300 woorden deze (Hitchhikers guide to the galaxy) gaat afmaken:
"Far out in the uncharted backwaters of the unfashionable end of the Western Spiral Arm of the Galaxy lies a small unregarded yellow sun."
Precies, dat is er ook zo…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Precies, dat is er ook zo een.
Ik heb vooral opgelet bij…
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Ik heb vooral opgelet bij het lezen of je de toon en inhoud van deze moeilijke beginzin weet vol te houden en heb het verhaal met grote tevredenheid gelezen. Compliment! Deze stijl past je als een handschoen.
Dag Odille, dank je voor je…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Dag Odille, dank je voor je feedback! Ik vraag het me af of het zo is. Ik heb nog nooit maar één reactie op een verhaal gehad, dus dat kan niet veel goeds betekenen over hoe anderen het vonden...
Ha Karel even heel kritisch…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Ha Karel even heel kritisch dan. Dit deed ik bij het lezen van je verhaal:
1. Beetje verbouwereerd zijn door de intense scifi-sfeer en barokke zinnen.
2. Het verhaal een tweede keer lezen.
3. Het oorspronkelijke deel van dat hoofdstuk lezen en dat veel lekkerder vinden.
4. Beseffen dat zo'n vergelijking niet eerlijk is: op zo'n boek zit veel redactie en tja, hij is een prijswinnend en ervaren schrijver.
5. Vooral vond ik in de boektekst al die exotica eleganter en ach, misschien was het ook nog gewoon de fraaiere letter.
6. De verhaallijn moest hier kort zijn en dat lijkt me lastig met dit genre.
Tnx dan nog voor je…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Tnx dan nog voor je kritische feedback erbij :D! Daar kan ik alleen maar van leren! Ik ga er nog eens naar kijken. Leg de lat graag maar hoog voor teksten, beter dan dat ik prut schrijf en iedereen de slingers erbij haalt.