#478 Zomaar een zaterdag

Mooi, Martin. Hoe populair de muziek van Amélie ook is, zij blijft prachtig en nog meer, gespeeld door jouw Sanne.

Heel mooi verteld, het loopt vlot en het verhaal pakt en plakt. En de relativatie in de laatste zin is prachtig. 

ZGG

Hoi Martin, ik dacht je verhaal al te herkennen, vooral de naam Amélie triggerde het (opdracht 416). Hier en daar heb je het iets aangepast en het is ingekort. Het is een mooi verhaal, maar ik vind het wel jammer dat je voor een herhaling gekozen hebt.

Ha Martin,

Ik dacht al meteen: die ken ik ergens van! Gelukkig bespaart Fief me de moeite van het speuren. Interessant voor een comparatief onderzoek, maar toch anders dan de synoptische evangeliën, of de Stijloefeningen van Raymond Queneau. Ergens ook wel weer een fijn weerzien met het sprookje.

Ach, wat knullig! Het is inderdaad een bestaand stukje, ik dacht dat ik het ooit bij Proeflezen had geplaatst. Niet dus, my bad, dat had ik zelf moeten checken. Het is een (vanwege de 400 woorden ingekort) stukje uit mijn manuscript, dat begin volgend jaar in boekvorm gaat verschijnen bij Uitgeverij Lucht.

Met dat het een opgewarmd kliekje is, ben ik toch benieuwd hoe de lezers voor wie het nieuw is ernaar kijken.

Mea culpa...

dat begin volgend jaar in boekvorm gaat verschijnen bij Uitgeverij Lucht.

Tof!

Auto-plagiaat, oei...

 ...wier vingers in een liefdevolle dans met de oude toetsen verwikkeld zijn Dit vind ik toch wel de mooiste zin!

Met dat het een opgewarmd kliekje is, ben ik toch benieuwd hoe de lezers voor wie het nieuw is ernaar kijken.

Bijzonder van genoten, hoor. Maar het is altijd oppassen met zoiets ja. Eén zeurdingetje: de inspringingen. Waarom? Of was dat een toevallig copy-past restant?

Succes met de uitgave, ik houd het in de gaten.

Copy-paste inderdaad. Dank voor het compliment!

Mooi verhaal(d). Ik zie het zo voor me. Over de laatste twee zinnen twijfel ik wat. Het komt op mij wat te correct over. In de trant van: Denk vooral niet dat ik eentje voor zou trekken in waardering. Wat mij betreft stop je na de glimlach, ik geloof op voorhand al dat Sanne en Merel je evenveel waard zijn.

Spannend een boek uitgeven. Ik heb net de eerste stappen naar de uitgave van een roman gezet.

Graag gelezen.

Over de laatste twee zinnen twijfel ik wat.

Dat begrijp ik, toch vind ik ze functioneel. Juist om te benadrukken dat 'bijzonder' voor mij voor elk van mijn kinderen geldt, of ze nou piano spelen of niet. Je hebt gelijk dat dit verhaaltje op zichzelf dat niet nodig heeft, in de bredere context vind ik het dus wel belangrijk. En zo wik en weeg ik zowat elke regel -tig keer.

Ik heb net de eerste stappen naar de uitgave van een roman gezet.

Wat tof! En maak maar ruimte in je agenda :-D. Een 'first draft' schrijven is al een hele klus, dat omwerken naar iets dat je presenteert aan een uitgever nog veel meer. Maar na de euforie van de handtekening begint het pas, heb ik ontdekt. Holy moly, wat een werk... maar ook een geweldige ervaring. 

dag ManMetPen,

Je verhaal is erg charmant, voor mij was het een eerste keer lezen. Ik vind de opbouw goed gedaan, het komt erg realistisch binnen en is erg aangenaam om te lezen. Je hebt het verhaal mooi beschreven en goed gewerkt met dialoog.

Succes met je boek trouwens.

Johanna

Twee keer dank je wel, Johanna :-)

Hoi ManMetPen,

Mooi verhaal, waar een simpele dag in een ervaring uitmondt. Het stuk waarop ze op de piano speelt is mooi beeldend geschreven. Qua zeurpuntjes: 
- De piano klinkt geweldig. : deze zin klonk voor mij wat als een stijlbreuk met de verder poëtische/gedetailleerde beschrijving. Misschien is hier een specifiekere beschrijving passend, dat de tonen zuiver zijn, of dat hij klinkt als een piano bij een concert, zoiets. 
- Het kwam mij enigszins vreemd over dat hij aangeeft dat hij Amelié uit de film herkent, terwijl Sanne bij hem inwoont. Het lijkt mij dat ze het (op de elektrische piano) toch thuis al minstens één keer heeft geoefend, zeker aangezien ze het zo ontzettend goed speelt. Misschien is dan een verwijzing dat hij het natuurlijk al kent, maar dat het toch een nieuwe ervaring is op een "echte" piano anders, of misschien hebben ze helemaal geen piano thuis, of misschien zit zij op zolder en hoort hij haar nooit oefenen omdat ze zo verlegen is... naja, het is een zeurpuntje, maar het viel me op.

In ieder geval leuk verhaal, visueel geschreven :).

@Karel123 zinnige suggesties, dankjewel!

Mooi verhaal Man. Ik ken de eerdere versie niet, deze nu wel en daar ben ik blij om. Ik vond het zelfs ontroerend.

Grtz,
Taco

Mooi verhaal. Je ziet het gebeuren, hoort de muziek. Klein puntje: Het blauwe haar is later paars .

Groet

Rien