Ik heb het echt geprobeerd en keer op keer gelezen met tussenpozen, ik kan enkele woorden en woordcombinaties zeer waarderen (verlimonadede maquettes), maar verder gaat dit pal langs me heen. Niet mijn ding, maar erg benieuwd naar andere ideeën.

In al al zijn absurditeit lees ik aanhalen en afstoten. Liefde en onderwerping. Ook ik lees mooie combinaties van woorden, maar echt een logisch verhaal zie ik (nog) niet. Ook lijkt het ritme soms wat te stokken.

Kortom: ik weet nog niet zo goed wat ik hiervan vind. Op zich spreekt het me op een vreemde manier aan, maar toch is het ook iets te raadselachtig. 

Virtuosuo,

Je hebt even moeten wachten op mijn commentaar. Dat komt omdat ik niet goed wist wat ik er mee aan moest en mezelf de gelegenheid gaf het weg te leggen, te laten bezinken en met een frisse blik te herlezen.
Helaas ben ik weinig verder gekomen. Ik zie er zeker een creatief taalspel in, maar wie het zegt, wat er gezegd wordt en aan wie het gericht is, is mij een raadsel. Misschien moet ik er ook niet te veel achter zoeken en ben je gewoon intuïtief gaan schrijven. Mocht er wel een idee achter zit, dan ben ik daar heel nieuwsgierig naar.
In de verte doet het me denken aan liedjes als Zondagen (Frans Halsema), Lente me (Toon Hermans) en Dat ik je mis (Maaike Ouboter).

Het gedicht is zeker niet metrisch, maar het is nu ook weer geen knittelvers. Ook deze tekst zou ik bestempelen als toppenvers.

• Pokemon kaarten > Pokemonkaarten
• Hello Kitty sloffen > Hello Kittysloffen

De dichtcoach

Voor mij klinkt dit als een wens tot lijden, zelfkastijding, mystiek, sm. Best fraai absurd.

Ik vind het mooi, écht! Alleen 'limonadede' valt wat mij betreft uit de toon. Kun je iets met siroop?
Ik stel me voor dat een vertaald gedicht van Jim Morrison zo zou kunnen klinken.

Allemaal dank voor het lezen en alle feedback. Was vooral het idee om vanuit intuïtie te schrijven, maar zat wel een beetje een idee achter. HP wil worden gekweld, maar wel voorzichtig. Dus met Hello Kitty sloffen ipv stalen neuzen. En ook nog wat affectie erbij, maar hierin dus ook niet te serieus (dus een liefdeloze zoen en vrijpartij). 

Metrums vind ik erg lastig, dus ben al blij dat het in ieder geval niet als knittelvers wordt beoordeeld. De vergelijking met Maaike Ouboter is wel een grote eer, maar vrees dat ik nog lang niet enigszins in de buurt van dat niveau ben.