Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#476 Versus

 

Poeh! Ik zit niet echt in strofes en metrums, dus moest me toch even inlezen. Het zal vast niet helemaal volgens de regels zijn, maar hieronder mijn inzending:

 

De pessimist aanschouwt

Een keerpunt in de tijd

Donker wint terrein

In en buiten het hoofd

Vechtend tegen elementen

Zinkt weg in weemoed

De dagen van weleer

Herbelevend in mijmering

 

De optimist behoudt

Zicht op kleur en geur

Dampende aarde en fel gebladerte

Ertussen een web van waterparels

Betoverd door intredend zwart

Genietend in kaarslicht

Focust op de gierende wind

En heft het halfvolle glas

 

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

De dichtcoach weet altijd schijnbaar eenvoudige opdrachten te geven, die best uitdagend zijn (en dan schudt hij achteloos het ene na het andere voorbeeld uit zijn mouw. 😀)

Het loopt niet overal even soepel volgens mij, maar daar vergis ik me soms nog in. Ik vind het zeker bij de herfst passen en hef mijn glas mee op die mooie laatste zin, waar je goed naartoe geschreven hebt.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Jascha,

Nee, metrisch is het zeker niet. Met wat gesmokkel en flink wat goede wil, zou het een toppenvers kunnen heten, maar ik zie er toch meer een vrij vers in.

Inhoudelijk is het veel te poëtisch naar mijn smaak, maar er zullen lezers zijn die dit juist mooi vinden. Goede opbouw, die tegenstelling pessimist/optimist en een goede vondst om deze met een rijmpaar te verbinden. In plaats van kwatrijnen zou ik het lied verdelen in twee octaven.
Prachtige slotzin!

De dichtcoach

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beide dank voor de woorden :) Ik heb de nu twee octaven in plaats van kwatrijnen. Wat rijmerij neerpennen en het spelen met woorden is voor mij meer weggelegd. Dit is een wat onbekender vlak, maar daar zal vast verdieping uit te halen zijn elders op het forum.... Of bij Musonius natuurlijk, haha.

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Hallo Jascha, goed gevonden, die tegenstelling tussen optimist en pessimist, met bijpassende titel. Voor mij zou het fijner lezen als je wat meer interpunctie zou gebruiken en ook meer concrete beelden ipv vage omschrijvingen. Daarom is de laatste zin ook zo sterk: het glas heffen is een concreet beeld dat ik zo voor mij zie.

 

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Emily, 

Het is mijn misplaatste beeld van een dicht dat dit wat abstracter en poetischer geschreven hoort te zijn. Maar ik heb inmiddels de andere inzendingen gelezen die ook heel concreet en alledaags mogen zijn. 

Dank voor je reactie.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een interessant idee, waar volgens mij veel uit te halen is. Het tweede gedeelte spreekt meer tot de verbeelding dan het eerste. Vooral de dampende aarde en het web van waterparels zag ik gelijk voor me. Hoewel de tegenstelling interessant is, vind ik hem wel wat zwart-wit. Niemand is volgens mij zuiver het één of het ander. Een optimist kan ook iemand zijn die het halflege glas toch heft, terwijl de pessimist zijn halfvolle glas omstoot. Ik weet niet of je het zo bedoeld had, maar jouw pessimist roept bij mij het gevoel op van een ouder iemand, terwijl de optimist jonger overkomt. Misschien kennen ze elkaar? Ik denk dat het mogelijk meer een verhaal wordt door ze iets van elkaar te laten zijn. Jouw gedicht zet in elk geval wel tot denken aan, dankjewel.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

In eerste instantie las ik het gedicht als een verzameling losse zinnen. Wellicht door al die spaties? Bij herlezing zie ik er juist de charme van in. Twee zijden van dezelfde medaille. Mooi!

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@mespunt: Het gaat bij beide om een individu en niet als een stereotypering. Maar het kan idd wel zo gelezen worden. 

@Annetteke: Dankjewel!