Lid sinds
9 maanden 1 weekRol
- Gewone gebruiker
#475 Morgen komt vanzelf
"Wat missen we nu?" vroeg de manager. Ze hoorde de opsomming aan van getallen en voorwaarden die hadden moeten staan op de lege pagina in de folder die naar meer dan drie miljoen verzekerden was gestuurd.
"Hoe snel kunnen we een aanvulling drukken en nasturen?"
Vier dagen was veel te lang. Vier dagen betekende honderdduizend bellers, urenlange wachtrijen aan de telefoon en keiharde rode cijfers in het klanttevredenheidsonderzoek. Vier dagen betekende zwijgende blikken in de gang, een handgebaar van een directeur om de kamer in te komen. Het betekende een gele kaart - nee, een vuurrode kaart – van haar collega-managers.
Toen ze weer alleen was, stond ze voor het raam en rekte zich uit. Ze gaf een tikje tegen de metronoom op de vensterbank. Tiktaktiktak. Dat was te snel voor vandaag. Ze verzette het blokje aan de wijzer. Tik-tak-tik-tak. Aan de overkant van de straat, ook op de vierde verdieping, zweefde een glazenwasser in een klein bakje, hangend aan een kraan op het dak. Hij stuurde zichzelf met één of ander apparaat van links naar rechts langs de vensters, waste ieder raam met een brede spons, wisselde die om met de trekzeem aan zijn gordel, trok het raam droog en schoof weer een venster op. Wassen, wisselen, drogen, door. Wassen, wisselen, drogen, door. Wassen, wisselen… Tik-tak-tik-tak.
“Heb je me nog nodig?” In het halfduister van haar eigen kamer en het tegenlicht van de gang zag ze Daan staan. Die was dus nog gebleven.
“Nee. Dankjewel. Morgen weer verder.”
Daan knikte.
“Ga jij ook naar huis?" vroeg hij. "En probeer gewoon te slapen hè. Morgen weer verder.”
Ze zag Daan door de gang weglopen en zakte in de hoek van de bank. Tik-tak-tik-tak deed de metronoom. Ze stopte de wijzer, verschoof het blokje en liet los.
Tik.
Tak.
Morgen.
Verder.
Ik heb het nu een aantal…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
Ik heb het nu een aantal keer gelezen, maar het verhaal verwart mij. Ik begrijp niet helemaal wat je me probeert te vertellen en dat een zekere symboliek mij ontgaat.
Afijn, later nog eens lezen. Wellicht helpt een frisse blik.
Owwww, als dat zo is, ben ik…
Lid sinds
9 maanden 1 weekRol
Owwww, als dat zo is, ben ik heel benieuwd naar commentaar van anderen of als je uitgeslapen bent, want symboliek die expres in een verhaaltje gaat is he-le-maal niet mijn ding. Maar dit schreef zichzelf, misschien gebeuren er dan gekke dingen. Dank voor je overweging.
Waar ik overigens ook niet…
Lid sinds
9 maanden 1 weekRol
Waar ik overigens ook niet van ben, Musonius, zijn de bio-verhalen of de zo-was-het-echt modus. Maar de collega die me maandag de anekdote van de eerste alinea's vertelde, wat dit schrijfsel in gang zette, kreeg het nog warm toen hij dit teruglas. Wellicht was het verstopte symbolisme aan hem beter besteed 😁
Ik heb het moeilijk met de…
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Ik heb het moeilijk met de ruitenwasser die met zijn gondel van links naar rechts bengelt. Daarnaast moest er natuurlijk een gedrukte folder zijn om aan een lege pagina te komen, maar ik vermoed dat verzekeringen tegenwoordig hun voorwaarden digitaal versturen.
Gi, het zal je verbazen…
Lid sinds
9 maanden 1 weekRol
Gi, het zal je verbazen hoeveel er nog op papier gaat. Maar als dat soort zijwaartse gedachten over realiteitszin spelen, helpt uiteraard geen medicijn. :)
Ik snap de boodschap van het…
Lid sinds
2 jaar 8 maandenRol
Ik snap de boodschap van het verhaal niet helemaal. Wel vind ik het fijn lezen, op wat lange zinnen met veel komma's na (het stuk over de glazenwasser).
Voor mij - maar dan zul je…
Lid sinds
11 jaar 6 maandenRol
Voor mij - maar dan zul je straks zien dat ik het alsnog verkeerd begreep - gaat het om het wegstappen uit de waan van de dag. De hoofdpersoon voelt een hoge druk om snel te handelen, waardoor zij zich opgejaagd voelt. De metronoom, in het hoge ritme, en het bakje van de glazenwasser, in een wiegend ritme, laat haar beseffen dat zij zelf baas is over het ritme van haar leven. Door de stand van de metronoom te verlagen, verlaagt zij ook het gejaagde ritme van de dag.
Ik vond dat wel mooi, op één dingetje na: waarom staat die metronoom daar? Misschien goed om er een kleine verklaring voor te geven.
Verder graag gelezen.
Goed gevonden elementen,…
Lid sinds
3 jaar 3 maandenRol
Goed gevonden elementen, maar het plakt niet goed tezamen, althans voor mij. Echt de vinger wijzen kan ik niet, misschien helpt het als je focust op wat je echt wil vertellen?
BGC!
GG!
Mooie analyse, Hadeke,…
Lid sinds
9 maanden 1 weekRol
Mooie analyse, Hadeke, dankjewel. Ik schreef hierboven al dat dit verhaaltje zichzelf schreef (dat heb ik soms) en dan ben ik achteraf verrast over de betekenis van elementen. Of ontdek ik dat iets helemaal niet werkt :) De metronoom werkt, want de drie tiktaks heb ik later een specifieke rol gegeven. Het ding zelf is zo'n persoonlijk hebbedingetje dat managers in hun vensterbank hebben staan, maar je hebt gelijk: het lijkt er nu met de haren bij te zijn gesleept en dat is precies zo'n symbolisch element dat too much kan zijn. Als het naast een olifantenbeeldje van een reis uit Kenia en een tekening van de jongste zoon staat, is dat ws. al minder :) Er is overigens nooit een goed of slecht begrepen verhaal, denk ik. Ik ben verguld met je uitleg, die mij spot on lijkt.
Ik denk dat het wel meevalt…
Lid sinds
7 jaar 6 maandenRol
Ik denk dat het wel meevalt met de bellers: volgens mij vinden marketeers 1% lezers al een enorme prestatie. En dan nog de funnel in: echt alles doorlezen, die lege pagina zien, hem missen, bellen - elke stap extra in het proces betekent minder klagers. Maar het verhaal loopt lekker. Wel laat het me onvervuld achter.
Goed gespeeld met tijdsdruk…
Lid sinds
17 jaar 8 maandenRol
Goed gespeeld met tijdsdruk. Dat maakt het spannend. Goed gevonden dat ze de metronoom langzamer laat lopen. Maakt het verhaal ook meteen een les voor wie zich gejaagd voelt.