#473 Gevalletje nazorg (herschreven)
aangepaste versie
Had ze dat laatste spelletje Wordfeud nou maar niet gespeeld. Dat verdomde woord kostte haar te veel tijd en nu gaat het erom spannen. Ze doet nog snel een turboplas, grist haar tas mee en sprint de voordeur uit.
In de verte ziet Mia de bus naderen; het is een fotofinish wie het eerst bij de halte aankomt. Bezweet stapt ze in en graait hijgend in haar tas naar haar telefoon om slechts een gapende leegte te ontdekken op de plek waar deze zich behoorde te bevinden. De paniek slaat toe.
‘Kan het effe wat sneller, dame,’ moppert een passagier achter haar. ‘Er zijn mensen die naar hun werk moeten.’
‘Mijn ov-kaart staat op mijn telefoon,’ verontschuldigt ze zich.
‘Pak dan gewoon je pinpas!’
Nadat ze is ingecheckt, gaat ze op zoek naar een vrije plaats. Een vrouw met een jongetje op schoot wijst naar de zitplaats naast haar.
In gedachten gaat Mia haar gangen na en dan ziet ze – zo helder alsof ze op dit moment weer in de badkamer staat – haar telefoon liggen op het kastje naast het toilet. In trance strekt ze haar arm uit, maar voelt slechts de vettige hoofdhuid van de kale man voor haar. Deze draait zich met verontwaardigde blik naar haar om, snel trekt ze haar hand terug. ‘Oh, sorry!’
Het zweet breekt haar nu echt uit.
‘Mijn telefoon,’ informeert ze ongevraagd de vrouw naast zich. ‘Vergeten!’
‘Dat is balen.’
Ze kijkt de vrouw aan. Dit is meer dan balen, de wereld vergaat! Hoe weet Facebook nu wat de ze aan het doen is? Hoe informeert ze haar TikTok-volgers over haar laatste outfit? Al die laatste nieuwtjes in de Whatsappberichten die ze nu mist; is ze straks spuit elf die als laatste reageert.
Haar duimen bewegen onrustig heen en weer, emoticons buitelen door haar hoofd.
Dan ziet Mia het speelgoedmobieltje in de handen van het jongetje. Ze grist het ding uit zijn handen. Even is hij overdonderd, maar dan zet hij het op een luidkeels blèren. Ze hoort het niet; het vasthouden van het kindertelefoontje voelt zo goed en de toontjes klinken levensecht. Haar vingers tikken, scrollen en swipen over het nepscherm terwijl het kind verwoede pogingen doet zijn speeltje terug te krijgen. De passagiers om haar heen kijken geamuseerd, vol afgrijzen of medelevend toe. Enkelen wijzen hoofdschuddend naar hun voorhoofd.
De moeder trekt het speelgoed uit Mia’s handen. ‘Idioot mens! zoek hulp!’
------------------------------------------
Eerste versie
In de verte ziet Mia de bus naderen en ze trekt een sprint; het is een fotofinish wie het eerst bij de halte aankomt. Dat ene woord op Wordfeud kostte haar vanmorgen te veel tijd waardoor ze te laat van huis ging.
Bezweet stapt ze in en houdt de ov-chipkaart tegen de kaartlezer. Na de bevestigende piep gaat ze op zoek naar een vrije plaats in de overvolle bus.
Ze kijkt vragend naar een vrouw met een jongetje naast zich. De vrouw knikt en neemt het manneke op schoot om plaats te maken.
Meteen gaat Mia op zoek naar haar telefoon, maar waar ze verwachtte hem te vinden, ontwaart ze een gapend gat. Systematisch haalt ze alle spullen uit haar tas. Haar bange vermoedens worden bevestigd: geen telefoon! In paniek gaat ze haar gangen na. Waar zag ze haar dierbaarste bezit voor het laatst?
Dan – zo helder alsof ze op dit moment weer in de badkamer staat – ziet ze haar telefoon liggen op het kastje naast het toilet. In trance strekt ze haar arm uit, maar voelt slechts de vettige hoofdhuid van de kale man voor haar. Deze draait zich met verontwaardigde blik naar haar om, snel trekt ze haar hand terug. ‘Oh, sorry! Neem me niet kwalijk.’
Het zweet breekt haar nu echt uit.
‘Mijn telefoon,’ informeert ze ongevraagd de vrouw naast zich. ‘Vergeten!’
‘Ja, dat is balen.’
Ze kijkt de vrouw vol ongeloof aan. Balen? Dit is meer dan balen, het is alsof de wereld vergaat! Hoe kan ze nu Facebook laten weten wat ze aan het doen is? Hoe informeert ze haar TikTok-volgers over de outfit die ze draagt? Ze mist nu ook alle laatste nieuwtjes in de Whatsappberichten; is ze straks spuit elf die reageert.
Haar duimen worden onrustig en beginnen ontwenningsverschijnselen te vertonen. Emoticons buitelen door haar hoofd.
Dan ziet Mia het speelgoedmobieltje in de handen van het jongetje. Ze grist het ding uit zijn handen. Even is hij overdonderd, maar dan zet hij het op een luidkeels blèren. Ze hoort het niet; het vasthouden van het kindertelefoontje voelt zo goed en de toontjes klinken levensecht. Haar vingers tikken, scrollen en swipen over het nepscherm terwijl het kind verwoede pogingen doet zijn speeltje terug te krijgen. De passagiers om haar heen kijken geamuseerd, vol afgrijzen of medelevend toe. Enkelen wijzen hoofdschuddend naar het voorhoofd.
De moeder trekt het speelgoed uit Mia’s handen. ‘Idioot! zoek hulp!’
Wie aan dit 'geval' nazorg…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Wie aan dit 'geval' nazorg moet (wilt) geven is nog niet klaar. Goede weergave van een 'appaddict'. Moet er in 'gaat ze haar gangen' niet het woordje 'na' volgen? Spuit elf begrijp ik niet.
Bedankt voor je scherpe blik…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Bedankt voor je scherpe blik, Gi. Na is toegevoegd. Spuit elf is bij ons een uitdrukking voor iemand alttijd te laat is.
https://historiek.net/spuit-elf-11-betekenis-herkomst/147783/
Ha, met veel plezier gelezen.
Lid sinds
1 jaar 6 maandenRol
Ha, met veel plezier gelezen.
Zoals steeds strak…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Zoals steeds strak geschreven. Het verhaal is eenvoudig, wat rustig leest en de emotie goed overbrengt. Je telefoon vergeten is een hel :)
GG!
Goede invulling, goed…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Goede invulling, goed geschreven. Wel zit ik mij af te vragen waarom een mobielverslaafde niet met haar mobiel incheckt, maar dat vond ik het enige ongeloofwaardige van het verhaal. De rest kan ik mij wel voorstellen.
Musonius, daar heb je een…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Musonius, daar heb je een punt. Ze had inderdaad bij het inchecken al kunnen ontdekken dat ze haar mobiel vergeten was. Daar ga ik nog op broeden.
Ik had dezelfde verwondering…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Ik had dezelfde verwondering als Musonius. 😀 Daarnaast zou ik nog een klein element toevoegen waarom de hoofdpersoon de mobiel nog niet eerder miste. De haast is een factor, maar een stevige regenbui bijvoorbeeld zou voor mij ook verklaren waarom de telefoon niet eerder tevoorschijn kwam.
Verder heerlijk verhaal(d).
Hoi Hadeke, een gevalletje…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Hadeke, een gevalletje nazorg. Ik ga aan de slag. Bedankt voor je reactie.
Dag Fief, Bedankt voor je…
Lid sinds
4 jaar 8 maandenRol
Dag Fief,
Bedankt voor je verhaal. Je brengt een smartphoneverslaving wat mij betreft goed over. Het is strak geschreven, met een verrassende wending aan het einde. Ik heb dan ook niets op het verhaal aan te merken. Goed gedaan!
@Juliamaria en Tony, ik was…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
@Juliamaria en Tony, ik was jullie nog vergeten te bedanken voor het lezen en jullie reactie.
@Anna: ik ben blij met je positieve reactie en compliment.
@ Musonius en Hadeke: logischer zo?
Ja, goed gedaan!
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Ja, goed gedaan!
Dank je, Hadeke.
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Dank je, Hadeke.
Zeker, Fief!
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Zeker, Fief!
Fijn, Musonius, kan ik met…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Fijn, Musonius, kan ik met een gerust hart het weekend voortzetten.