Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#466 Het duivelse geluk

 

Korte rukwinden duwen haar telkens een klein stukje terug, alsof ze haar weer op de juiste plaats willen zetten. Voor haar breekt een takje af en de wind krijgt er vat op, en mist haar rechteroog op waarschijnlijk niet meer dan centimeters. Nora had gehoopt dat het takje haar zou raken en haar tot leven zou kunnen wekken. Dit zou een ander soort pijn zijn dan alle blauwe plekken, scheldpartijen en intimidaties die gewoon onder het dagelijkse repertoir vallen.

Koude tintelingen lopen over haar armen en delen speldenprikjes uit. Mam had gewaarschuwd voor deze fase, waarin 'haar hoofd zijn intenties overneemt, en ze er niet meer tegen verzet. Dan heeft hij bezit van je genomen.' Nora schudt haar heupen en bovenbenen los,  en zwaait nog wat wild met de armen. Ontwaken zou zelfs in deze fase nog wel mogelijk moeten zijn.

Als ze de het penthouse weer nadert, weet ze dat er een actie gekoppeld is aan dit wakker worden. Dit kan niet langer meer, de duivel heeft te lang rondgewaard. Met trillende vingers houdt ze de Samsung vast. IJzige rillingen glijden van haar kruin tot aan haar tenen. Alle scenario's had ze al uitgedacht en opgeschreven. Ze vervloekt zichzelf als ze aan het appje begint die het idiootste scenario inluidt.

Nora zegt: Mam sorry, maar ik moet dit doorzetten. Dit is mijn levensmissie geworden.Ik ben de enige die hem kan veranderen. Mij is niks beters gegeven. Mijn beloning zullen de wereldreizen zijn, de gouden kettingen en ringen, de driegangenmenu's. En natuurlijk al die keren dat hij zei dat hij van me hield, en het volgens mij meende. Ik denk echt dat als ik nu doorzet, we nu wel een gelukkig stel gaan worden. En ik denk dat jouw input hierbij niet langer helpt. Je aanwezigheid averechts werkt, en ik merk dat hij het ook vervelend vindt. Daarom wil ik het contact verbreken, ik hoop dat je dat respecteert. Je wilt toch ook dat ik gelukkig word?

 

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuosuo, ik vind het een lastig verhaal om te lezen. Zoals ik het lees, gaat je verhaal over een gewelddadige en ingewikkelde relatie tussen een vrouw en haar echtgenoot. Haar moeder wil haar behoeden, maar de dochter kiest voor de rijkdom die haar man haar kan bieden, ongeacht de gewelddadigheden. Ze kiest voor het loslaten van haar moeder.  
De "ze" in het verhaal is (als ik het goed begrijp) Nora, maar waarom staat er dan op het einde: Nora zegt? 

Voor haar breekt een takje af en de wind krijgt er vat op, en mist haar rechteroog op waarschijnlijk niet meer dan centimeters. ---> ik vind een zin waarin je twee keer "en" nodig hebt niet zo mooi. Misschien:
Een takje breekt af, de wind krijgt er vat op en mist haar rechteroog op waarschijnlijk niet meer dan centimeters.

Mam had gewaarschuwd voor deze fase, waarin 'haar hoofd zijn intenties overneemt, en ze er niet meer tegen verzet. Dan heeft hij bezit van je genomen.'  --> de komma achter overneemt hoort er niet. Achter "ze" hoort nog "zich" ( en ze zich er niet meer tegen verzet).
Het laatste deel heb je tussen ah-tekens gezet. Ik neem aan om het als quote aan te merken. Het komt echter voor mij niet goed over. Het zou duidelijker zijn als je zou schrijven:
Mam had gewaarschuwd voor deze fase. 'Je hoofd zal zijn intenties overnemen en je zult je er niet meer tegen verzetten. Hij heeft dan bezit van je genomen,' had ze gezegd.

Als ze de het penthouse weer nadert ---> "de" mag weg

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuoso, 

Bedankt voor je verhaal. Ik interpreteer het verhaal op dezelfde manier als Fief doet, maar ik ben met haar eens dat het wat onduidelijk is. Ik vind de beelden heel mooi (van het takje, rukwinden et cetera), dat is goed voor de sfeer in het verhaal.

Wat ik mis, is een duidelijk begin, midden en einde. Ik zie niet echt een goed verloop in het verhaal, en met die reden vervalt de relevantie voor mij. Ik zou een mooie uitsnede maken van een specifieker moment in de hele situatie en misschien wel de weg naar die keuze toe. Pas ook op dat het niet clichématig wordt. Er bestaan natuurlijk veel verhalen met dit thema.

Ik hoop dat je er iets aan hebt!