Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#466 - Ik verdwijn

 

Het is rustig in het fjord. Het water is kalm, de kleuren in de lucht kondigen een mooie dag aan. Ik kijk naar de kade, daar is het ook nog rustig. Mooi, ik heb nog tijd al zal het niet veel meer zijn.

Ik haal de peddels binnenboord, pak de brief uit de envelop en lees hem door.

Beste Benny,

Ik weet wel dat je liever met hoofdinspecteur Nylfgaard aangesproken wil worden, maar we kennen elkaar tenslotte al jaren. Tenminste, ik ken jou al jaren en sinds een paar weken denk jij mij te kennen. Zeker weten doe je het niet, anders had je me al opgepakt. Wat heeft je op het spoor gezet? Waar heb ik een steek laten vallen? Zat er een aanwijzing op een van de vingers die ik achterliet? Meer heb je nooit van ze gevonden, kan ook niet. Te goed verstopt. Veertien wijsvingers. De jongste was negen, de oudste ver in de tachtig. Staan ze op sterk water? Heb je er een display van gemaakt, gesorteerd op datum? Ik zou zo graag een keer op je kantoor willen rondsnuffelen.

Ik kijk naar het water. Het is hier negenhonderd meter diep. Het voelt vreemd aan om met dit kleine bootje boven die enorme afgrond te drijven. Op de kade is het nog rustig.

Aan alles komt een einde, Benny. Ook aan onze relatie. Je was zo dichtbij, te dichtbij wat mij betreft. Ik verdwijn en van mij zul je nooit meer iets horen. Probeer me maar te vinden, ik weet zeker dat je dat niet gaat lukken.

Groeten van “The Finger Killer”

Ik hoor sirenes. Opschieten, ze mogen me dit absoluut niet zien doen. Ik stop de brief terug in de envelop en leg die op de bodem van het bootje. Een steen zorgt ervoor dat die niet wegwaait. Terwijl ik ga staan, gooi ik het anker over mijn schouder en bindt het snel om mijn enkels vast. Het gaat bijna automatisch, mag ook wel na veertien keer.

Ik kijk nog een keer om me heen en zucht diep. Jammer dat het zo moet stoppen, ik had nog wel een paar jaar door willen gaan. Ik voel me melancholisch en euforisch tegelijk. Benny heeft me niet te pakken en zal nooit weten waar ik ben.

Dag wereld.

Ik spring overboord, kijk omhoog en zie het licht snel naar boven verdwijnen.

 

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Taco, wat een spanning! Mooi opgebouwd, met afschuwelijke details die me de rillingen over mijn rug bezorgden. Het kwartje viel voor mij pas tegen het einde, je hebt de aanwijzingen subtiel verwerkt.
Graag en met ingehouden adem gelezen!
Piepklein zeurtje: 'Ik voel me een melancholisch en euforisch tegelijk.' kan volgens mij zonder een

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Taco, weer een echt Taco-verhaal. Je zet ons in het begin knap op het verkeerde been. Pas bij de steen op het briefje zag ik dat ik het perspectief bij moest stellen. Je weet het, ik vind dit soort verhalen heerlijk. Dit zou een hoofdstuk uit een thriller kunnen zijn, een nieuwe Zweedse crimi. Mocht je iemand zoeken om mee te schrijven, hierbij een open sollicitatie.

Zeker weten doe je het niet anders had je me al opgepakt.  --> hoeft niet per se, maar achter "niet" zou ik een komma zetten voor de pauze in de zin. 

Terwijl ik ga staan gooi ik --> komma tussen ga en staan

Ik stop de brief in een envelop  --> ik zou hier zeggen: terug in de envelop. Het leest nu alsof je nog ergens een envelop vandaan haalt terwijl de brief al in je binnenzak zak. Ik neem aan al in een envelop. Misschien in het begin schrijven: Ik haal een envelop uit mijn binnenzak en lees de brief door.

Of: ik vouw de brief weer dicht.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Ton en @Fief, dank voor de complimenten. Goed om te lezen dat het verhaal het effect heeft dat ik voor ogen had.

Ik heb jullie opmerkingen verwerkt, het verhaal is er beter door geworden. Dank daarvoor.

@Fief: sollicitatie is gelukt! Je hebt al eens een idee van me gelezen. Zo heb ik er nog een stuk vijftien liggen van kleinere en grote verhalen. Ik zal er eentje opkuisen en met je delen. Wie weet wat daar van komt!

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

ZGG, ik vond het zelfs jammer dat hij zelfmoord pleegt, als de brief voor benny in de boot ligt waar hij onder ankert... zal Benny mss wel een belletje horen rinkelen?

 

En mooi om schrijversduos zien ontstaan! Succes!

 

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Taco,

Bedankt voor je verhaal. Ik vind het een goed verhaal waarin je me in eerste instantie op het verkeerde been zet! De titel vind ik daarom ook zo passend. Het enige wat ik zou veranderen is het einde. Als Benny het briefje daar vindt, dan is het aannemelijk dat ‘The Finger Killer’ ergens in de buurt zal zijn. 

Wellicht is het leuk om te spelen met de volgorde. Absoluut niet noodzakelijk, maar misschien breng je iets meer spanning in het verhaal als je na ‘Ik haal…door’ al een subtiele hint geeft over bijvoorbeeld sirenes. 

Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt!